Πως ανατρέπεται ο αναχρονισμός

Πολλά χρόνια πριν, (θυμάστε Αμαριώτες;), από τα βουνά μας κατέβαιναν ζωοκλέφτες που λεηλατούσαν τον τόπο μας και αυτό δεν ήταν ένα κοινωνικό φαινόμενο, ήταν μια πολιτική επιλογή!

 

Έχει μείνει στη μνήμη μου ο σπαραγμός των ανθρώπων, που ξεκληριζόταν οικονομικά από μια συντεχνία κομματανθρώπων και ζωοκλεφτών! Και φτάσαμε στις μέρες μας, το Αμάρι να αφανίζεται με σκοπό την ολοκληρωτική απογύμνωσή του από έμψυχο υλικό και την προετοιμασία του για Αιολικό πάρκο.

 

Αυτόν τον τόπο, οι Οθωμανοί, εγκατέλειψαν τελευταίο στην Κρήτη, γιατί ήτανε γόνιμος και είχαν αναπτύξει μια από τις υγιέστερες τοπικές οικονομίες στο νησί.

 

Η σημερινή Δημοτική Αρχή έχει μια πολύ συγκεκριμένη αγωνία: Η διάδοχη κατάσταση στο Δήμο Αμαρίου, να απογαλακτιστεί από το πολιτικό-κομματικό πατρονάρισμα και ο Αμαριώτικος Δήμος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

 

Αυτό μπορεί να συμβεί με την παρουσία ανθρώπων ξεκομμένων από την πολιτική-κομματική προστασία, που πέταξαν στα σκουπίδια, ή δεν απέκτησαν ποτέ κομματικές ταυτότητες, ανθρώπων, που η γνώση και το όραμα είναι η δύναμη που προτάσσουν στο αναχρονιστικό, στο παρωχημένο, αλλά και στον πολιτικό αμοραλισμό που διδάσκει και διαχέει στην κοινωνία η κεντρική εξουσία. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Την επόμενη των εκλογών θα προσμετρούν την ψήφο μας ως αποδοχή της καταστροφικής πολιτικής τους και θα χρωματίζουν τους Δήμους στα χρώματα που τόσο πολύ έχουν ανάγκη.

 

Ένας ξεπεσμένος ηθικά μεγαλοαστικός τρόπος ζωής που παράγει ξεπεσμένους ηθικά πολιτικούς σχηματισμούς, δεν επιτρέπεται να επιβάλει σήμερα στο Αμάρι τις επιλογές του. Ο τόπος αυτός με το ήθος, τη σοφία και τις αρχές, παρασύρθηκε για πολλά χρόνια στον ευτελισμό της πολιτικής ζωής, όμως άφησε κι απογόνους που διάβασαν και διαβάζουν το λαϊκό ένστικτο, την αγωνία των ηλικιωμένων σήμερα Αμαριωτών, που βλέπουν τη γη τους έρημη και τα σπίτια κλειστά. Οι σημερινοί απόγονοι, των ωραίων αυτών ανθρώπων, ακούν την ηχώ από τα πηγάδια του χρόνου που φτάνει στις μέρες μας και γνωρίζουν πως εδώ ζήσανε άνθρωποι πράοι, φιλόξενοι και χωρατατζήδες, γειτόνοι καλοί και άξιοι οικογενειάρχες, χωρίς φιλονικίες, άδολοι και γεμάτοι καλοσύνη, με το βλέμμα στο χώμα σαν μπαίνανε σε ξένο νοικοκυριό για να μην προσβάλουν τις θυγατέρες και την κυρά του σπιτιού. Τούτοι οι άνθρωποι σήμερα μπορούν να παράγουν αυτούς τους πολιτικούς σχηματισμούς που χρειάζεται ο τόπος μας, αρκεί να τους αφήσουμε να πιστέψουν στο ένστικτό τους. Αρκεί να τους δοθεί η δυνατότητα να επιλέξουν, όχι με γνώμονα την υποχρέωση στον πολιτικό παράγοντα, στον συγγενή, ή στον σύντεκνο, σε παρατρεχάμενους, χειροκροτητές και σημαιοφόρους, που ανενημέρωτοι επαναλαμβάνουν κλισέ σαν να κάνουν ανάγνωση των εκφωνήσεων προηγούμενων εκλογικών διαδικασιών: «αυτοί κλέβουν», «κάνουν κακή διαχείριση», «δεν έκαναν τίποτα στο Αμάρι» και τα παρόμοια, αλλά με στοχασμό και με το βλέμμα στο μέλλον να κάνουν την καλύτερη επιλογή για τον εαυτό τους και για τους απογόνους τους.

 

Δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο να δημιουργηθεί μια νέα κίνηση που θα εκφράσει αυτές τις αντιλήψεις που κατά τα άλλα έχουν καθολική απήχηση τουλάχιστον στους σκεπτόμενους Δημότες, οι οποίοι απαντούν συχνά με το στερεότυπο – «…καλά τα λες εσύ, μα….». Η εμπειρία έχει δείξει πως τέτοιες κινήσεις καταδικάζονται στον αφανισμό και στραγγαλίζονται από το πανίσχυρο κομματικό σύστημα που νοιώθει να απειλείται η επικυριαρχία του και το μονοπώλιο στη διανομή της εξουσίας.

 

Η άποψή μου είναι, ότι μπορούμε να ανατρέψουμε το αναχρονιστικό, μόνο εισερχόμενοι σε αυτό και ο Δήμαρχος σήμερα, μας δίνει αυτήν τη δυνατότητα. Να έρθουν, δηλαδή, κοντά στο Δήμο άνθρωποι που θα αφήνουν το ίχνος τους και σιγά-σιγά με υπομονή και επίγνωση, χωρίς κουστωδίες και κομπασμούς θα πιάσουν το νήμα από την αρχή και θα οδηγήσουν την Δημοτική-κοινότητα στην νέα αντίληψη, στον ορθό λογισμό και στην κοινωνιοκεντρική τελικά τοποθέτηση κατά την άσκηση του εκλογικού της δικαιώματος. Και το σημαντικότερο, θα βοηθήσουν όσους πασχίζουν μέσα στο Δήμο αφιερώνοντας πολλές φορές χρόνο από την προσωπική τους ζωή, με πολλές αντιξοότητες που συχνά τους αποκαρδιώνουν όταν δεν έχουν τη στήριξη και την αναγνώριση που τους αξίζει. Οι Αμαριώτες δικαιούνται αυτή τη μεταχείριση, γιατί έχουν δείξει στην πράξη ότι είναι γνήσιοι δημοκράτες στο φρόνιμα, ανεξάρτητα την παραταξιακή τους τοποθέτηση.

 

Ο Καλλικράτης είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο. Δεν χρειαζόμαστε τη συνδρομή κανενός παράγοντα για να το αξιοποιήσουμε. Όποιοι διατείνονται ότι έχουν ερείσματα στη πολιτική εξουσία και υπολογίζουν στη συνδρομή παραγόντων για να επιτύχουν οφέλη στην περιοχή μας, παραπλανούν τους δημότες και τους δένουν στο άρμα του κομματισμού προς ίδιον όφελος. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε το δικό μας δυναμικό, που έχει τη γνώση και την θέληση να προσφέρει υπηρεσίες χωρίς ιδιοτέλεια και με μόνο σκοπό την ανάδειξη του τόπου μας, ως ένα εξαιρετικό προορισμό με φυσικό κάλος και γόνιμη γη, με εξαιρετικά προϊόντα, που μπορούν να προσελκύσουν πλήθος κόσμου, αν βέβαια, επενδύσουμε στη γεωργική μας οικονομία που με τόση αφέλεια παραδώσαμε σε αλλότριους, για να αποχαυνωθούμε στην ευδαιμονία των επιδοτήσεων.

 

Μπορεί κάποιος να μιλήσει ώρες για το τι μπορεί να γίνει και με ποιο τρόπο. Αν όμως δεν αλλάξει η αντίληψή μας για το ποιοι μπορούν να το κάνουν, χάνουμε άδικα χρόνο. Πρέπει τώρα να βιαστούμε, γιατί τα χρόνια είναι κρίσιμα και οι καιροί πονηροί. Πρέπει οι κοινότητες να αναζητήσουν μέσα στα σπλάχνα τους τα άξια στελέχη που θα τα σπρώξουν μέσα στα θεσμικά όργανα και δεν θα τα παραμερίσουν, επειδή έχουν να αναδείξουν έναν «δικό τους». Εδώ δεν τίθεται θέμα εγωισμού και καταξίωσης μέσα από μια εκλογική επιτυχία, τίθεται θέμα επιβίωσης του τόπου μας! Όσοι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, δεν πρέπει να μένουν στα σπίτια τους, γιατί η γη που μένει χωρίς ανθρώπους είναι καταδικασμένη στον αφανισμό.