Το «mare nostrum», η θάλασσα των μεγάλων πολιτισμών, το σημείο που η εβρίμπ (σκοτάδι) και η ασού (φως) -που εξελίχθηκαν σε Ευρώπη και Ασία, συνάντησαν τη μυστηριακή Αφρικανική ήπειρο, καθόρισε τις αρχές του «ανθρωπισμού» από την αρχαιότητα ως σήμερα. Τα νερά της Μεσογείου, αυτής της υπέροχης λεκάνης του Ατλαντικού, προφυλαγμένη απ’ τις στήλες του Ηρακλή (Γιβραλτάρ), τα στενά του Βοσπόρου και την εσχάτως διανοιχθείσα διώρυγα του Σουέζ, έχουν σηκώσει ξύλινα και μεταλλικά σκαριά Φοινίκων, Ασσυρίων, Αιγυπτίων, Ελλήνων, Ρωμαίων, Καρχηδόνιων, Αράβων, Οθωμανών, Εβραίων και τόσων άλλων απίθανων λαών που δε σταμάτησαν το πολιτιστικό αλισβερίσι τους αιώνες τώρα, ανταλλάσσοντας ιδέες, ιδανικά, μπερδεύοντας θεούς και γλώσσες, δημιουργώντας απίθανα έργα τέχνης, εμπνέοντας καλλιτέχνες και δημιουργούς!
Βέβαια στα ίδια νερά συγκρούστηκαν αντίπαλοι, πολεμώντας ο ένας τον άλλο, ενώ ανθρώπινες σάρκες τάιζαν τα πλάσματα που ζούσαν σ’ αυτά. Αιώνες επί αιώνων, αλλά η «πρόοδος» του ανθρώπου χρησιμοποιούσε τα νερά αυτά μόνο για ειρηνικούς σκοπούς, αφήνοντας τη βαρβαρότητα, σαν ένα σκοτεινό ιστορικό κατάλοιπο.
Πέρασαν «χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι», καθώς λέει και το δημοτικό τραγούδι κι η βαρβαρότητα επιστρέφει και την καταλαβαίνουμε το ίδιο τραγική κι απάνθρωπη όπως στα χρόνια της «γαλέρας» και της «πειρατείας»!
Άφθονη τροφή δίνουν πια οι ανθρώπινες σάρκες στην πανίδα της Μεσογείου. Κι αν για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης από τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές στο Παρίσι παρήλασαν αλά μπρατσέτα οι Ευρωπαίοι «ηγέτες», τα εκατοντάδες θύματα καθημερινά-που πιθανόν να γίνουν χιλιάδες προσεχώς- θα μείνουν άκλαυτα και δε θ’ αναζητήσουν καν τις σορούς τους τα οικεία τους πρόσωπα.
Δυστυχώς γι’ αυτούς δε θα έχουν καν την «τύχη» ν’ απολαύσουν το ύστατο «ταξίδι» με κάποιον σύγχρονο «Τιτανικό», αλλά θα βουλιάξουν από κάποιο σαπιοκάικο ή θ’ ανατραπεί το βρώμικο σκαρί, που τους στρίμωξαν οι δουλέμποροι, για να τους σκοτώσουν.
Πριν βρεθούν στο βυθό της Μεσογείου, βέβαια «έζησαν» τον «εκδημοκρατισμό» της χώρας τους από τη Δύση, όπως οι Σύριοι ή οι Λίβυοι, την «ανάπτυξη» των πολυεθνικών οι Αφρικανοί, την «ευταξία» οι Παλαιστίνιοι, και την επιβολή της «ορθής πίστης» άλλοι Άραβες, που δεν ενστερνίστηκαν το όραμα του «χαλιφάτου».
Την ίδια ώρα ο Ντράγκι με τον Ντάισεμπλουμ αναζητούν τρόπους για «μεταρρυθμίσεις» στην Ελλάδα και επιταχύνουν τη διαδικασία της διάλυσής της. Βλέπετε είναι «βόρειοι» και η Μεσόγειος τους ενδιαφέρει μόνο για τους… υδρογονάνθρακές της!
Κρίμα που τα κανάλια που δε μας ενημερώνουν με λεπτομέρειες για τα «ναυάγια» του πολιτισμού και του ανθρωπισμού, όπως το κάνουν με απολύτως «έγκυρες» ειδήσεις που αφορούν δηλώσεις «αξιωματούχων της Ε.Ε.», «πηγών της ΕΚΤ», «κύκλων του ΔΝΤ» για το βέβαιο περίπου Grexit!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
