Σου γράφω τι σου ζητώ, και τι θέλω να μου φέρεις:
1. Σου ζητώ την, απλή, ορθοφροσύνη για όλους τους ανθρώπους, όμως γερή, σταθερή, και ανεπηρέαστη, απέναντι σε όλα τα «στοιχεία» της σημερινής «φύσης»!
2. Σου ζητώ το χαμόγελο και τη χαμένη λάμψη, στα πρόσωπα όλων των ανθρώπων!
3. Σου ζητώ το «οξυγόνο» του παιδικού παιχνιδιού να πλημμυρίσει τους δρόμους, τις πλατείες και όλες τις «αλάνες» του τόπου μας, και να προσφέρει δημιουργική ζωντάνια σε όλους μας.
4. Σου ζητώ να σκορπίσεις μεροκάματα και ευκαιρίες εργασίας, σε όλο τον τόπο μας, και να κάνεις τον εργασιακό «ιδρώτα» των ανθρώπων τα πολύτιμα αρώματα που θα αρωματίσουν την τοπική οικονομία.
5. Σου ζητώ να ευλογήσεις και να αυξήσεις στον τόπο μας, όσο μπορείς, το κατά κεφαλή «εισόδημα» της ανθρώπινης ευτυχίας!
6. Σου ζητώ να «φωτίσεις» τους ηγέτες μας, να «χρησιμοποιήσουν» και τις πέντε αισθήσεις τους, δηλ. και να βλέπουν, και να ακούνε, και να οσφραίνονται τους αναγκαίους σχεδιασμούς, και να έχουν επαφή με την πραγματικότητα, και να γεύονται την αλήθεια των θεμάτων απαλλαγμένων από οποιαδήποτε καρυκεύματα!
7. Σου ζητώ να αποσύρεις από την κυκλοφορία, όλα εκείνα τα επίσημα ιπτάμενα μονοθέσια επιμήκη οχήματα, και να επιβάλλεις την βιώσιμη, (προσγειωμένη!), «πεζοπορία» σε όλους τους ηγέτες μας!
8. Σου ζητώ να «λύσεις» όλους τους περιορισμούς και τις παραλείψεις, για να απελευθερωθούν όλες οι τοπικές δυνάμεις και δυνατότητες, οι οποίες να «ξεχυθούν» στους δρόμους του καθημερινού γίγνεσθαι, ώστε να εκτοπίσουν όλα τα προβλήματα και όλες τις δυσκολίες που ταλαιπωρούν την δοκιμαζόμενη καθημερινότητά μας.
9. Σου ζητώ να διώξεις πάνω από τον τόπο μας τα «μαύρα σύννεφα» της μιζέριας και των προβλημάτων, και να φέρεις κατάλευκα, αραχνοΰφαντα, ολόλαμπρα, και ελπιδοφόρα οράματα και αισιοδοξίες, να στολίσουν τα συναισθήματά μας, να φωτίσουν την καθημερινότητά μας, να σηκώσουν το βλέμμα μας, να τονώσουν τους βηματισμούς μας!
10. Σου ζητώ να επανακαθορίσεις το κέντρο του κόσμου μας, που είναι το Ρέθυμνο!
Και, αυτονόητα, να το συνδέσεις με όλη την Οικουμένη.
Όπως αντιλαμβάνεσαι, (Άγιος είσαι, όλα τα γνωρίζεις!), εννοώ να φέρεις πλοίο στο λιμάνι μας, αεροπλάνα στο αεροδρόμιό μας, και να φτιάξεις σωστό δρόμο για τα αυτοκίνητα που θα ‘ρχονται.
Εδώ που τα λέμε, δες αν γίνεται κάτι και με σιδηρόδρομο! Και μάλιστα σιδηρόδρομο που να διασχίζει την Κρήτη, αλλά και να συνεχίζει, εκτός Κρήτης, μέσω των κατάλληλων προσαρμογών στις γραμμές φέρι μποτ!
11. Σου ζητώ, μια και το ‘φερε η κουβέντα, ένα νέο εμπορικό λιμάνι!
Έτσι που το κάναμε το υφιστάμενο, δεν εξυπηρετεί, και μας είναι πρόβλημα!
Το θεωρείς λογικό να επιδιώκουμε να φέρνουμε υψηλό τουρισμό μέσα από καλαμπόκια και οικοδομικά υλικά!
Βλέπεις να είναι σωστό, τα φορτηγά να περνούνε μέσα από τα μαγαζιά και την πόλη!
Γι’ αυτό σου λέω, φέρε μας ένα άλλο, (εμπορικό), λιμάνι, προς τα δυτικά της πόλης, ώστε να μπορέσουμε να μιλούμε για υψηλό τουρισμό, για πεζοδρομήσεις και για βιώσιμη κινητικότητα στον τόπο μας.
12. Σου ζητώ να «επιβάλλεις», (Άγιος είσαι και μπορείς!), την λύση του κυκλοφοριακού και την επίτευξη της βιώσιμης κινητικότητας στην πόλη (και όχι μόνο!).
Πες τους, ότι χωρίς μαζική μεταφορά δεν γίνεται τίποτα!
Εξήγησέ τους, ότι μεγάλα γκαράζ χρειάζονται παντού στην πόλη (και στις γειτονιές, και στους οικισμούς!), πλην του κέντρου της πόλης!
Εκεί στο κέντρο, χρειάζεται «τοπικό» πάρκινγκ, για να αδειάσουν οι δρόμοι από τα τοπικά οχήματα (των κατοίκων).
Ακόμα «φώτισέ» τους να μην κτίζουν, ό,τι απόμεινε άκτιστο, γιατί όπου να ‘ναι θα πρέπει να αρχίσουν να γκρεμίζουν τα κτισμένα, για ν’ αναπνεύσουμε!
13. Σου ζητώ, (δεν ξέρω αν είσαι παναθηναϊκός όμως το πράσινο είναι υγεία και πολιτισμός), να καταπρασινίσεις την πόλη!
Ξέρεις εσύ πόσες δυνατότητες υπάρχουνε, πέραν από την ύπαρξη ή ανυπαρξία ελεύθερων χώρων!
Υλοποίησε το «θαύμα» των κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας και στον τόπο μας!
{Μην αφήσεις ούτε κολώνες, ούτε μπαλκόνια, ούτε ταράτσες, ούτε λεωφορεία, ούτε τοίχους κλπ. που να μην πρασινίσουν, (με φυτά εννοώ!)}.
Ενεργοποίησε τις τοπικές δυνάμεις να φυτεύσουν «παντού», μέσα και έξω από την πόλη, στις γειτονιές, στα χωριά μας, στην ύπαιθρο!
14. Σου ζητώ να «φωτίσεις» τους αρμοδίους να δρομολογήσουν και να υλοποιήσουν το γνωστό παλιό σύνθημα για τα γυμναστήρια, στην σχολική στέγη, και να φέρουν τις σχολικές μονάδες στις γειτονιές και στα χωριά μας, ώστε «κάθε γειτονιά το σχολείο της», μειώνοντας έξοδα, ταλαιπωρίες, μετακινήσεις, κινδύνους κλπ. των παιδιών και των γονιών.
15. Σου ζητώ να αποκαταστήσεις τις οικονομικές σχέσεις του δήμου με τους δημότες!
Είναι άσχημο, να πληρώνουν κάποιοι τις υποχρεώσεις των άλλων!
(Και τα δάνεια που παίρνει ο δήμος, για να «καλύψει» αυτά που δεν εισέπραξε, οι ίδιοι «κάποιοι» τα πληρώνουν)!
Φώτισε λοιπόν, και «άνοιξε» τον δρόμο, για να φτάσει ο δήμος στα λεφτά «του»!
16. Σου ζητώ να κατέβεις στην παλιά πόλη μας, να δεις τα χάλια» μας!
Αποκατάστησε το λεξικό του Μπαμπινιώτη, γιατί εμείς εδώ έχουμε «δικό μας» λεξικό!
Κάτσε και έλεγξε κάποια πράγματα, γιατί «δεν πάμε καλά».
Δακτύλιος, {δες πόσοι, ποιοι και γιατί έχουν ελευθέρας!}, καταλήψεις {δες πόσοι, ποιοί και γιατί λογίζονται ιδιοκτήτες του κοινόχρηστου χώρου!}, ηχορύπανση {άκουσε ποιοι, γιατί και μέχρι πότε θα έχουν σε ισχύ την «άδεια από τη Σημαία»!}, ωράριο {έλεγξε ποια ρολόγια «σταματούνε», και υπερβαίνουν τα απλά δικά μας ρολόγια!}, κλπ. κλπ.
Επειδή θα «φωνάζει» ο αρχισυντάκτης που θα δημοσιεύσει την επιστολή μου, για τον χώρο που θα απαιτήσει, σταματώ εδώ, μα πιστεύω, πως κατάλαβες τι σου ζητώ και για όλα τα υπόλοιπα, {άλλωστε, Άγιος είσαι, και τα γνωρίζεις όλα!}.
Σε ευχαριστώ και περιμένω…
nikninos@yahoo.gr, ninos@dimotiki-kinisi.gr, www. dimotiki-kinisi. gr
Υ.Γ.: Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε στις τοπικές εφημερίδες «Κρητική Επιθεώρηση» τις 5-1-2011, και «Ρεθεμνιώτικα Νέα» τη 1-1-2011, όμως είναι εξίσου επίκαιρο και σήμερα, γιατί ακριβώς τα ίδια προβλήματα (και ακόμη περισσότερα) εξακολουθούμε να έχουμε, όπως πριν δύο χρόνια έτσι, και σήμερα!