Παρασκευή απόγευμα, μια όμορφη παρέα,
απ’ το ΚΑΠΗ ξεκίνησε, να πάει στον Περαία.
Φαιστός Παλλάς το λέγανε το όμορφο καράβι,
που ασφαλείς μας έφερε, πρωί εις το λιμάνι.
Με τον Τηλέμαχο οδηγό – μια παλαιά φιλία-
απόγευμα εφτάσαμε στην Τούμπα της Βεργίνας.
Μουσείο αξιόλογο φιλοξενεί τους τάφους,
που βρήκε ο Ανδρόνικος, σκάφτοντας μες στους βράχους.
Στην πόρτα είδα να κρέμεται του τάφου, ένα κερκέλι.
χτύπα όσο θέλεις του νεκρού. μα να σ’ ανοίξει θέλει;
Ο τάφος, μεγαλοπρεπής, του Βασιλιά Φιλίππου.
την τρίτη τη γυναίκα του εθάψανε μαζί του.
Σιγά μην έμπαινε μαζί η πρώτη, η Ολυμπιάδα,
μετά τα τόσα κέρατα, που τσή ‘βανεν άραδα.
Μέσα στον τάφο βρέθηκε λάρνακα σκαλισμένη
με το αστέρι το χρυσό, περίσσια στολισμένη.
Χρυσό στεφάνι δρύινο, με φύλλα, βελανίδια,
περικνημίδες, θώρακες κι ασπίδες με στολίδια.
Απ’ το Μουσείο φύγαμε όλοι ενθουσιασμένοι,
για θησαυρούς που ήτανε χρόνια πολλά θαμμένοι.
Στη Νύφη του Θερμαϊκού περάσαμε το βράδυ
και πάνω της απλώνονταν του ουρανού το χάδι.
Στο Οτέλ, αγγέλοι μ’ έβλεπαν ψηλά απ’ το ταβάνι
και ‘μοιάζαν μες στον ύπνο μου σα χάρος με δρεπάνι.
Σπουδαία τα μνημεία της, έργα με ιστορία.
Ροτόντα, Πύργος ο Λευκός, με σπάνια αξία.
Στον Άγιο Δημήτριο κάναμε το σταυρό μας
κι ευχόμαστε, παντοτινά να είναι βοηθός μας.
Από την Ουρανούπολη με σβέλτο καραβάκι,
το Άγιο Όρος είδαμε σ’ ωραίο ταξιδάκι.
Μονές, ησυχαστήρια, καθίσματα και σκήτες,
κελιά, καλύβες, όπου ζουν στο Όρος οι ερημίτες.
Θαυμάσαμε τις ομορφιές και καμαρώσαμε όλοι,
εκείνο, που αποκαλούν «της Παναγιάς Περβόλι».
Αργά το βράδυ φτάσαμε στην όμορφη Καβάλα.
θαυμάσαμε το κάστρο της, το Ιμαρέτ και άλλα.
Στους Φίλιππους επήγαμε, το θέατρο μαγεία,
στον ποταμό που εβάφτισε ο Παύλος τη Λυδία.
Στης Αλιστράτης τη σπηλιά είδαμε σταλαγμίτες
και σταλακτίτες κόκκινους, «τις φλόγες» κι εκκεντρίτες.
Βράδυ στο «Φλοίσβο» για φαΐ όλη η καλή παρέα.
κρασί, χορό και μουσική, περάσαμε ωραία.
Την επομένη το πρωί, για τ’ Άβδηρα κινούμε,
πατρίδα του Δημόκριτου, δεν πρέπει να ξεχνούμε.
Μουσείο αρχαιολογικό μ’ εκθέματα σπουδαία.
λάρνακες, λύχνοι κι άβακες κι άλλα πολλά αρχαία.
Κι αν κάτσαμε στον άβακα να φωτογραφηθούμε,
θα είναι αναμνηστικό για όσα χρόνια ζούμε.
Στο Πόρτο Λάγος πήγαμε, στη λίμνη Βιστωνίδα,
με μια πληθώρα αλυκές και πλούσια πανίδα.
Για την Αρχαγγελιώτισσα την Παναγιά κινούμε,
στης Ξάνθης το πευκόδασος με πίστη προσκυνούμε.
Στην Ξάνθη διανυκτέρευση, πολύ σπουδαία πόλη.
δεσπόζει στην πλατεία της το ξακουστό ρολόι.
Πρωί, εις την Κομοτηνή πήγαμ’ αγάλια – αγάλια,
όπου οι κυρίες ψώνισαν καφέδες και στραγάλια.
Εις της Νυμφαίας τ’ οχυρό, δώσαμε την ψυχή μας,
όπου αγώνες έδωσε η ένδοξη φυλή μας.
Εις τ’ οχυρό του Μεταξά, που το ’41,
στ’ έξι τ’ Απρίλη οι Γερμανοί πλημμύρισαν με αίμα.
Στις Φέρες διδαχτήκαμε Βυζαντινή ιστορία,
που ο Ισαάκιος Κομνηνός έκτισε εκκλησία.
«Θεοτόκος Κοσμοσώτηρα» είπε το όνομά της.
τη σωτηρία του άφησε στα χέρια τα δικά της.
Μετά, γι’ Αλεξανδρούπολη, πρωί αναχωρούμε,
στο δρόμο της επιστροφής κι άλλα πολλά θα δούμε.
Στα Τέμπη θα θαυμάσουμε την όμορφη κοιλάδα,
που ο Πηνειός της χάρισε άφθονη πρασινάδα.
Τελειώνοντας η εκδρομή, θέλω να ευχαριστήσω
την άξια Κατερίνα μας κι ευχές να της χαρίσω.
Να ‘χεις υγειά κι υπομονή, γερόντους να παλεύεις
κι όσα σου λέει ο καθαής, τοις μετρητοίς μην παίρνεις.
Ακόμη κι αν καμιά φορά θα σε στενοχωρούνε,
να ξέρεις πως αληθινά όλοι τους σ’ αγαπούνε.
Ακόμη, αξίζει ευχαριστώ στη Νοσηλεύτριά μας,
που αν και πήρε σύνταξη, ήρθε στη συντροφιά μας.
Ευχαριστώ Τηλέμαχε, που εκτός από οδηγός μας,
με τις πολλές τις γνώσεις σου έγινες δάσκαλός μας.
Εύχομαι υγεία και χαρά στα μέλη του ΚΑΠΗ μας,
που πήραν μέρος και σ’ αυτή την όμορφη εκδρομή μας.
8 Σεπτεμβρίου 2016