Με αφορμή τους αγώνες που έγιναν στην αποχαιρετιστήρια εκδήλωση του τμήματος του συλλόγου του ΟΚΑ Αρκάδι, θα ήθελα να εκφράσω σαν υπεύθυνος προπονητής του τμήματος, τους προβληματισμούς μου για κάποια θέματα που έχουν να κάνουν με τις αθλητικές υποδομές των δύο σταδίων του Ρεθύμνου, τις προοπτικές όπως έχουν διαμορφωθεί τελευταία, αλλά και τη λειτουργία του ιστορικού συλλόγου.
Σαν πρώτη καταγραφή θα αναφέρω τη διάλυση του ιστορικού τμήματος των ρίψεων του συλλόγου, όπου με μεγάλη αγάπη και φροντίδα είχε λειτουργήσει ο αείμνηστος Μιχάλης Μαράκης. Η πλαστικοποίηση του γηπέδου της ιστορικής Σοχώρας, με τη μείωση του χωμάτινου χώρου, και την έλλειψη προσπάθειας εξεύρεσης άλλου χώρου για προπόνηση ρίψεων, οδήγησε σταδιακά την πλήρη αφάνεια του τμήματος.
Η δεύτερη καταγραφή, ήρθε στο όνομα της μοντέρνας δήθεν ανάπλασης, που επηρέασε για άλλη μια φορά το ιστορικό στάδιο της Σοχώρας. Και πολλοί θα πουν, αρκετά επιχειρήματα για να πείσουν, για τον στόχο και τον σκοπό που υπηρετεί η ιδέα αυτή. Δεν θα καταφέρουν να πείσουν όμως σχεδόν όλους για την λειτουργικότητα αυτού του εγχειρήματος, και πολύ περισσότερο τους ανθρώπους του αθλητισμού. Διότι η μέχρι τώρα πορεία των εργασιών, μάλλον προβλήματα δείχνει, παρά λύσεις έχει φέρει.
Η τρίτη καταγραφή έχει να κάνει με την ποδοσφαιροποίηση του σταδίου της Σοχώρας. Δυστυχώς ο χαρακτηρισμός του σταδίου ως δημοτικού, έχει παύσει να ισχύει κάθε χρόνο και πιο πολύ. Κανονισμός λειτουργίας σταδίου, σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο δεν υπάρχει. Σεβασμός και χρήση των αποδυτηρίων – τουαλετών από κοινό και αθλούμενους άλλων αθλημάτων δεν μπορεί να γίνει. Τουαλέτες και αποδυτήρια από κάποιον που θέλει να κάνει χρήση του χώρου είναι αδύνατη. Οι αθλητές στίβου, και ιδίως οι αθλήτριες δεν έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε κανένα χώρο, ιδίως για τα αναγκαία.
Η τέταρτη καταγραφή έχει να κάνει με την καθαριότητα του περιμετρικού χώρου του γηπέδου μέσα και έξω, αφού, σκουπίδια, παλιά σίδερα, νέα σίδερα από τις εργασίες ανάπλασης, ξύλα, παλέτες, πλέγματα ριγμένα, πλέγματα σάπια έτοιμα να πέσουν, επικίνδυνα για τα παιδιά όλα αυτά, συνθέτουν μια εικόνα ακαταλληλότητας του χώρου του σταδίου της Σοχώρας.
Η πέμπτη καταγραφή έχει να κάνει με την πρόσβαση στον αθλητικό χώρο σε οποιονδήποτε θέλει να μπει μέσα, να κάνει τη βόλτα του, να φέρει το μικρό παιδί του, να παρακολουθήσει, να παίξει, αλλά ταυτόχρονα, θα ενοχλήσει άλλα τμήματα που έχουν προπόνηση, θέτοντας σε ασφάλεια τόσο τους αθλούμενους όσο και τα άτομα αυτά. Περιττό βέβαια να σχολιάσω την εικόνα γονέων να έρχονται, να μπαίνουν μέσα, να κάθονται στην άκρη και να καπνίζουν, δίπλα στους αθλούμενους.
Η έκτη καταγραφή έχει να κάνει με την ελαχιστοποίηση άλλων βοηθητικών χώρων εκτός του αγωνιστικού χώρου. Και για να είμαι πιο σαφής. Στο ιστορικό γήπεδο της Σοχώρας γίνονταν οι αγώνες για το Ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου. Για τους παλιούς ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της εποχής, όπου γιορταζόταν με λαμπρότητα και συμμετοχή από όλες τις πολιτικές, στρατιωτικές, τοπικές αρχές του τόπου. Πλήθος κόσμου, αθλητών μεγάλων και μικρών. Όπως είναι πλέον το στάδιο, μάλλον αδυνατεί να τους φιλοξενήσει και να δώσει λίγο από την παλιά αίγλη τους. Επίσης η χρήση χώρου για άτομα με ειδικές ανάγκες, όπου δινόταν η ευκαιρία στα παιδιά αυτά να δραστηριοποιηθούν σε διάφορα αθλήματα του στίβου, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, ή σχεδόν αδύνατη.
Η έβδομη καταγραφή έχει να κάνει με την καταστροφή του μισού ταρτάν στο γήπεδο της Σοχώρας. Ένας χώρος 100m Χ 7m. Πλέον δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες προπόνησης των αθλητών -τριών του στίβου. Ειδικά τους χειμερινούς μήνες προετοιμασίας, όπου οι συνθήκες προπόνησης στο γήπεδο του Γάλλου είναι πολύ δύσκολες.
Η όγδοη καταγραφή είναι έξω από τον γηπεδικό χώρο της Σοχώρας, δίπλα στο κλειστό γυμναστήριο Μελίνα Μερκούρη, που χρησιμοποιεί ο αθλητικός σύλλογος ΟΚΑ ΑΡΚΑΔΙ (αίθουσα βαρέων αθλημάτων), υπήρχε μια επιφάνεια 40m Χ 4m με ταρτάν και σκάμμα στην άκρη. Αυτή η επιφάνεια στον βωμό της ανάπλασης και της έλλειψης χώρου ελεύθερης στάθμευσης, θυσιάστηκε.
Απ’ όλα τα παραπάνω γίνεται πλέον κατανοητό ότι τη μεγάλη ζημιά και τα περισσότερα προβλήματα τα έχει υποστεί το άθλημα του κλασσικού αθλητισμού. Όμως στέκεται όρθιο και κόντρα στις αντιξοότητες δηλώνει παρόν με αρκετές παρουσίες και επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια. Χρειάζεται την στήριξη, το ενδιαφέρον, την προθυμία και διάθεση από τον δήμο για λύση προβλημάτων και όχι σε δημιουργία νέων. Οι υποσχέσεις τόσο από τον ίδιο τον δήμαρχο, αλλά και από τους αντιδημάρχους της τεχνικής υπηρεσίας και του τομέα παιδείας και αθλητισμού, να μην μείνουν στα λόγια αλλά να φανούν και στην πράξη. Ευελπιστούμε και περιμένουμε το πραγματικό ενδιαφέρον τους…
Προτάσεις για τα παραπάνω έχουμε δώσει. Θέλει βούληση και διάθεση για προσφορά. Θέλει ενδιαφέρον και προγραμματισμό. Θέλει όραμα και αγάπη για τη νεολαία μας. Φτάνει, να το δείχνουμε με έργα και όχι με λόγια. Ας το αποδείξουν, περιμένουμε…
Το γήπεδο της ιστορικής Σοχώρας, στην τοποθεσία που βρίσκεται, είναι ιδανικός, για να φιλοξενήσει εκατοντάδες παιδιά, μικρούς και μεγάλους αθλούμενους. Να γίνει ένας χώρος αθλητικής όασης. Θέλει βελτίωση των υποδομών, δημιουργία νέων σύγχρονων, πλάνο εργασιών σε βάθος χρόνου. Πρέπει να ξεφύγει από το «εγώ» του ενός σωματείου και να γίνει το «εμείς» για τα παιδιά και τους αθλούμενους της πόλης μας. Είναι ευκαιρία τώρα που γίνονται κάποια έργα, έστω και ανάπλασης. Μπορούν να γίνουν σημαντικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις στις αθλητικές υποδομές.
Η επεξεργασία ενός πλάνου, όπου θα έχει τη δημιουργία περιμετρικού χώρου δύο ή τριών διαδρομών με ελαστικό τάπητα (2- 3m ταρτάν), η κατασκευή της ανατολικής κερκίδας (τσιμεντένιας), χωρίς να σηκωθεί ψηλά, αλλά να κατέβει σε βάθος όσο μπορεί, ώστε να δημιουργηθούν είτε χώροι αποδυτηρίων – αποθηκών – γραφείων – κοινόχρηστων χώρων, είτε κλειστό γυμναστήριο προθερμαντήριο – προπονητήριο με ταρτάν με σκάμμα – ύψος – φορητή βαλβίδα ρίψεων (Σ’ όλα τα δημοτικά γήπεδα στην υπόλοιπη Ελλάδα υπάρχει αυτός ο χώρος). Εναλλακτικά το κλειστό προπονητήριο μπορεί να γίνει από την πλευρά της παλιάς Νομαρχίας μαζί με τη δημιουργία μέσα εκεί κλειστού γυμναστηρίου με όργανα γυμναστικής (χώρος 75m Χ 12- 15m). Έτσι παραμένει και ο μικρός χωμάτινος χώρος για βοηθητικός ρίψεων, στην νότια πλευρά. Το γήπεδο παραμένει λειτουργικό για πολλά αθλήματα και προς χρήση με πολλούς αποδέκτες.
Άμεσα θέλει την καθαριότητα του χώρου, για την ελαχιστοποίηση της επικινδυνότητας των αθλούμενων. Την αποκατάσταση του φθαρμένου ταρτάν – μήκους. Την περίφραξη της βορεινής πλευράς με πρόχειρο τουλάχιστον πλέγμα, ώστε να αποκοπεί η πρόσβαση στον αθλητικό χώρο σε όλους που δεν έχουν δουλειά. Το άνοιγμα της πόρτας που βρίσκεται στη μέση της μικρής κερκίδας, ώστε οι γονείς να κάθονται εκεί χωρίς να ενοχλούν τους αθλούμενους. Μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών περιμετρικά, χρειάζονται μικρές παρεμβάσεις, ή αλλαγή, του τρόπου λειτουργίας της χρήσης των εγκαταστάσεων, ώστε να έχουν πρόσβαση όλοι οι αθλούμενοι στους χώρους αποδυτηρίων – τουαλετών.
Για το γήπεδο Γάλλου, θέλει πλάνο σε βάθος χρόνου ώστε σταδιακά να αποκαθιστούνται οι φθορές (τα όργανα στίβου, ο ελαστικός τάπητας, έχουν δεχθεί μεγάλη ζημιά). Υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην λειτουργία του σταδίου το Σαββατοκύριακο, που ανοίγει λίγες ώρες, και πρέπει να βρεθεί μια μόνιμη λύση. Εξωτερικά του γηπέδου και προς την νότια πλευρά μπορεί με χαμηλό κόστος να συνεχιστεί το φύτεμα του χόρτου που ήδη έχει γίνει σε ένα μικρό χώρο, ώστε δημιουργούνται οι συνθήκες αποσυμφόρησης του κεντρικού σταδίου, και ταυτόχρονα δίνεται προς χρήση για αγωνίσματα ρίψεων. Ουσιαστικά δημιουργείται ένα μικρό βοηθητικό γήπεδο για τζόκιν και για ρίψεις.
Ο Αθλητικός Σύλλογος ΟΚΑ Αρκάδι, 39 χρόνια λειτουργίας, έχει μυήσει στον αθλητισμό, πλήθος παιδιών της πόλης του Ρεθύμνου. Ένα σωματείο που έχουμε αγαπήσει όλοι, έχουμε σεβαστεί για τις αρχές του ερασιτεχνικού αθλητισμού που πρεσβεύει. Και ενώ έχει προσφέρει τόσα πολλά, δεν έχει την αναγνώριση και τη βοήθεια που του αξίζει. Η συμπαράσταση από τον δήμο, φορείς και τοπικούς παράγοντες, θα μπορούσε να είναι πιο ουσιαστική και ανάλογη της προσφοράς και της εικόνας που έχει, τουλάχιστον στις αθλητικές υποδομές και βελτίωση των συνθηκών προπόνησης.
Εδώ θα πρέπει και ο σύλλογος να σταθεί και να κάνει την αυτοκριτική του. Όλοι οι παλιοί μαζί με τα νέα μέλη, να επανακαθορίσουν τη θέση και στάση του σωματείου. Χρειάζονται αλλαγές, και άμεσα. Χρειάζεται νέο καταστατικό λειτουργίας του σωματείου, σύμφωνα με τον νέο αθλητικό νόμο, με προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις και τις νέες συνθήκες. Δεν μπορεί να πορεύεται με συνθήκες μιας άλλης εποχής. Μπορούν να γίνουν αλλαγές για βελτίωση της λειτουργίας του, χωρίς να χάσει αυτό που πρεσβεύει τόσα χρόνια. Τα επιμέρους τμήματα του συλλόγου έχουν μια τρομερή δυναμική, που πολλές φορές το ίδιο το σωματείο αδυνατεί να ακολουθήσει. Στις τέσσερις τελευταίες εκλογικές διεργασίες υπήρξε αδυναμία συμμετοχής γονέων και μελών. Υπάρχουν ουσιαστικά, αλλά και τυπικά προβλήματα. Η οργάνωση μιας μεγάλης γενικής συνέλευσης, με συμμετοχή παλιών αθλητών, παλιών και νέων μελών, είναι καθοριστική. Απαραίτητη και επιβεβλημένη πλέον. Εκεί θα ανοίξουν θέματα, θα συζητηθούν προτάσεις, θα παρθούν αποφάσεις. Εκεί θα καθοριστεί και η λειτουργία του συλλόγου. Εξάλλου, στην τελευταία εκλογική διαδικασία, από τους όσους παρευρισκομένους, αυτό είχε ειπωθεί. Τώρα στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς, επιβάλλεται να γίνει.
Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη, στον βαθμό που μπορεί να βοηθήσει και να καλυτερέψει τις συνθήκες λειτουργίας του σωματείου, χωρίς να προσβάλω ή να θίξω κάποιον.
*Ο Γεώργιος Βιζιργιανάκης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Προπονητής Στίβου ΟΚΑ Αρκάδι
