Ήλθε κι ο φετινός Μάρτης στη ζωή μας. Με το καλό και συν θεώ ας κυλήσει κι αυτός! Την Κυριακή, λοιπόν, της πρωτομηνιάς πολλές ήσαν οι σκέψεις μου για όλα και όλους όσοι μας περιβάλλουν καθημερινά.
Σκέψεις για το πώς η ζωή μας θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Και εντός και, κυρίως, εκτός σπιτιού.
Εδώ και χρόνια, έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού προς τους πολιτικούς. Σίγουρα για αυτό φταίνε οι ίδιοι οι πολιτικοί που αναδείχθηκαν ανάξιοι ή χαμηλότεροι των περιστάσεων και των λαϊκών προσδοκιών, που πήραν λάθος ή/και αντιλαϊκές αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές, που πρόταξαν το ατομικό τους συμφέρον εις βάρος των πολιτών, που προτίμησαν να στηριχθούν σε ξένα «δεκανίκια» δείχνοντας ασέβεια στη λαϊκή εμπιστοσύνη.
Πέραν τούτων, φταίνε που επέτρεψαν να τους περιτριγυρίζουν διάφοροι ουτιδανοί ως προς το ήθος, κόλακες και συμφεροντολόγοι και αμοραλιστές που μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τους δικούς τους σκοπούς παραπλανούσαν και κορόιδευαν και τους πολιτικούς και τους πολίτες συνάμα. Αυτοί δεν άφηναν να φτάνουν ποτέ τα πραγματικά προβλήματα του λαού στους πολιτικούς, αποκόπτοντας έτσι την κεντρική εξουσία από τους πολίτες και τα χρόνια δυσεπίλυτα προβλήματα της καθημερινής ζωής τους… Θυμηθείτε τον Γκρουεζα (Δ. Παπαγιαννόπουλος) στην ταινία με τον βαθιά νυχτωμένο ως προς τα προβλήματα του εκλογικού σώματος υπουργό Μαυρογιαλούρο (Λ. Κωνσταντάρας)!
Καιρός να αλλάξει αυτό! Οι τωρινοί κυβερνητικοί υπουργοί και βουλευτές για να είναι πραγματικά φίλοι του λαού και όχι αντίπαλοί του δεν αρκεί μονάχα που έβγαλαν τις γραβάτες και τα παπιγιόν θέλοντας ν’ αποβάλουν τα σημάδια ενός, κατά τη γνώμη τους, χυδαία επίπλαστου καθωσπρεπισμού. Πρέπει να βρίσκονται κάθε στιγμή κοντά στο λαό άμεσα και χωρίς «μεσάζοντες», να βλέπουν οι ίδιοι με τα μάτια τους πώς ζει και πώς αντιμετωπίζει τις καθημερινές δυσκολίες του αγώνα για τα προς το ζην. Μα πάνω από όλα, και να ακούν και να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη πάντοτε τη γνώμη του πριν αποφασίζουν για όλα όσα καθημερινώς μας απασχολούν από το μαθητή/φοιτητή έως τον παλαίμαχο συνταξιούχο σε πόλεις και χωριά (:παιδεία, υγεία, εργασία, οικονομική κατάσταση, στέγαση, πολυποίκιλη στήριξη ανθρώπων της αγροτιάς/εργατιάς).
Και ας έχουν πάντα και παντού την αξιοκρατία, την τιμιότητα και, κυρίως, το δίκαιο οδηγούς σε όσα λένε και κάνουν, εφόσον όπως διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, «στην προκοπή των δίκαιων η πόλη χαίρεται και στην καταστροφή των ασεβών γεμίζει αγαλλίαση» («Παροιμίαι», ια, 10)…
* Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Α.Π.Θ.
