Θα μπορούσε να πει κανένας, ότι την σκηνή των πολιτικών και οικονομικών δρώμενων, την βλέπουν οι πολίτες απ’ ευθείας και περίπου το ίδιο, ενώ, το παρασκήνιο έχει πολλές και διάφορες οπτικές και αναγνώσεις.
Στη σκηνή λοιπόν εδώ και καιρό κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού η οικονομική δυσπραγία, η οποία πλήττει κυρίως τα φτωχότερα στρώματα.
Αυτή η ας πούμε, και έτσι, είναι αδικία, αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο και συμβαίνει από καταβολής κόσμου σε ασφαλώς διαφορετικούς βαθμούς κατά τόπους.
Να γίνω πιο συγκεκριμένος και να εστιάσω στα σημερινά και γνωστά δρώμενα.
Εδώ και καιρό, λόγω αλόγιστης σπατάλης που διέπρατταν οι οικονομικά ασθενέστεροι πολίτες με παρότρυνση των Κυβερνήσεών τους, οι οποίες πάλι υπέκυπταν στις εντολές του διεθνούς κεφαλαίου, χώρες κυρίως της νότιας Ευρώπης, για να περιοριστούμε στα εγγύς, δημιούργησαν χρέη δυσανάλογα των δυνάμεων και των πολιτών που τα ελάμβαναν και του Κράτους που ήταν ο εγγυητής.
Έτσι φθάσαμε ως εδώ γιατί προφανώς ο κάθε δανειστής, μικρός ή μεγάλος τα δανικά τα θέλει πίσω και με τον τόκο. Το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο είναι επώδυνα γνωστόν, από εκεί και ύστερα αρχίζει και το παρασκήνιο που τώρα ακριβώς προσπαθούμε να αποκαλύψουμε, υποκειμενικά ασφαλώς.
Από την περίοδο της εισόδου της χώρας μας στο Μνημόνιο ο πολιτικός χώρος διαφοροποιείται, λόγω της μεγάλης και οδυνηρής οργής των πολιτών που όμως αλόγιστα πέφτουν θύματα πολιτικών σχηματισμών που υπόσχονται κυριολεκτικώς «λαγούς με πετραχήλια», χωρίς να έχουν ούτε λογική, ούτε ιστορικό προηγούμενο, ούτε πιθανότητα ρεαλιστικής εφαρμογής. Δεν ξέρει κανένας ποιος έβαλε το «χέρι» του για να δημιουργηθεί το, κόμμα ας πούμε, των «Ανεξάρτητων Ελλήνων».
Η μεγάλη άνοδος του Συνασπισμού με επί-κεφαλής ένα πρόσωπο με εμφάνιση και περιεχόμενο του κ. Τσίπρα και τις ποικιλόμορφες λύσεις που προτείνει, εδώ εξάπαντος μεγάλο ρόλο παίζει η οργή και αγανάκτηση του δοκιμαζόμενου λαού που εκεί βρίσκει μια διέξοδο, έστω και αν αυτή ομοιάζει με αυτά που υπόσχεται ο γνωστός «Γέροντας» τάδε. Φαίνεται εξάλλου καθαρά ότι η Ε.Ε. δεν θέλει και δεν την συμφέρει η πτώχευση της Ελλάδας. Εξάπαντος παρενέβη σε ευήκοα αφτιά Σαμαρά -Βενιζέλου-Κουβέλη που ανέλαβαν μια καθόλου εύκολη υπόθεση.
Το σημερινό αδιέξοδο όπως εμφανίζεται πιθανόν να είναι και αυτό κατασκεύασμα των ξένων, προκειμένου στην κατάληξή του να φθείρει και να καταστήσει ακίνδυνο τον Τσίπρα. Αν το τέλος αυτό που είναι και το ευκταίο υποθέτω, πράγμα που θεωρώ ως πιθανότερη ερμηνεία και προσδοκία, αυτού του είδους η προσέγγιση θα δικαιώσει τις θέσεις μου εν προκειμένω. Άλλως σημαίνει ότι είμαι σε εσφαλμένη προσέγγιση των όσων διαδραματίζονται.
Γράφω σήμερα 28-10-12 και μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, δεν γνωρίζουμε με ασφάλεια τι τέξεται η επιούσα…
Υ.Γ. Πρώτον: Ήθελα να ήξερα, στα εγκώμια που ακούσαμε σήμερα για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, από αμνησία!! Ξεχάστηκε το ποιος ήτανε αυτός που αν έλειπε τότε, η Θεσσαλονίκη σήμερα θα ήτανε Βουλγάρικη επαρχία;;
Δεύτερον: Αν έχετε κανένα γνωστό στις Η.Π.Α. να του πείτε να ψηφίσει Ομπάμα!!
