Για σοβαρές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό στο Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Ρεθύμνου (πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ) που καθιστούν αναποτελεσματική την παροχή των απαραίτητων ιατρικών υπηρεσιών στα άτομα με κινητικές δυσκολίες και όχι μόνο κάνουν λόγο σε σχετική ανακοίνωσή τους οι εξυπηρετούμενοι σε αυτό. Σε μια επιστολή διαμαρτυρίας οι εξυπηρετούμενοι στο ΚΕΦΙΑΠ Ρεθύμνου, καλούν την πολιτεία να παρέμβει και να προχωρήσει άμεσα στην στελέχωση του κέντρου με τον απαραίτητο αριθμό προσωπικού, ώστε αυτό να λειτουργεί αποτελεσματικά και να εξυπηρετεί όλους όσοι έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες του.
Χαρακτηριστικά στην επιστολή που υπογράφουν δεκαεπτά εξυπηρετούμενοι, αναφέρονται τα εξής:
«Με συναισθήματα αγανάκτησης, πικρίας, θυμού υψώνομε φωνή διαμαρτυρίας προς την πολιτεία για την συνεχιζόμενη απαξιωτική στάση της και την έλλειψη βούλησης, να ενισχύσει τον άνισο και σκληρό αγώνα που καθημερινά κάνομε σε σχέση με άλλους πολίτες, με την παροχή θεραπευτικών-εκπαιδευτικών ψυχοκοινωνικών υποστηρικτικών προγραμμάτων στο ΚΕΦΙΑΠ (πρώην ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ). Η ένταξη του Κέντρου από το 2011, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, μας έδωσε ελπίδα ότι με τη μορφή αυτή, θα αντιμετωπίζετο το πρόβλημα της κινητικής αναπηρίας και των άλλων συνοδών προβλημάτων της σε ενήλικες και παιδιά, λόγω παθολογικών-νευρολογικών αιτίων, με την άμεση Ιατρική Παρέμβαση και την Θεραπευτική Υποστήριξη από Ομάδα Ειδικών Επιστημόνων (Φυσίατρο, Φυσικοθεραπευτή, Εργοθεραπευτή, Λογοθεραπευτή, Ψυχολόγο, Κοινωνικό Λειτουργό κ.λπ.)
Παράλληλα ενημερώνομε τον κάθε πολίτη ότι ο Καιάδας της σύγχρονης εποχής είναι σκληρότερος και βιαιότερος με τη φαινομενική αποδοχή της αναπηρίας, με την πραγματοποίηση συνεδρίων κλπ. που δίδεται η ευκαιρία να ακουστούν παχυλά λόγια, και φρούδες ελπίδες από εξουσιαστές πολιτικούς και όχι μόνο. Η ανθρωποκεντρική κοινωνική πολιτική ανεπαρκέστατη.
Η χώρα μας ανήκει στα κράτη της πολιτισμένης Δύσης. Τονίζομε ότι κανένα κράτος της, δεν έχει όμοια κοινωνική πολιτική.
Το βάρος της αναπηρίας, στην καθημερινότητα μιας Ελληνικής Οικογένειας, είναι βίωμα τραυματικό. Έλλειψη Άμεσης Ψυχοκοινωνικής, Θεραπευτικής Παρέμβασης σε γονείς που αποκτούν ένα παιδί με πρόβλημα αναπτυξιακό (κινητικό, μαθησιακό, ψυχοκοινωνικό κ.λπ.). Έλλειψη-ανεπαρκούς παροχής αποκατάστασης σε ενήλικα άτομα μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, μυοσκελετικά προβλήματα (κατάγματα, κ.λπ.) Κρανιοεκεφαλικές κακώσεις, κυρίως εφήβων (μάστιγα τροχαίων ατυχημάτων). Αρκετοί συμπολίτες καταφεύγουν σε Ιδιωτικό Κέντρο Αποκατάστασης σε όμορο νομό με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος ψυχολογικό, κοινωνικό, οικονομικό.
Σήμερα στο ΚΕΦΙΑΠ υπάρχει ένα άτομο εργαζόμενο. Μια φυσικοθεραπεύτρια που καθημερινώς δέχεται αίτημα από αρκετά άτομα με αντίστοιχα προβλήματα να ενταχθούν σε πρόγραμμα. Η προέκταση της οικονομικής κρίσης ιδιαίτερα στα άτομα με αυξημένες ανάγκες είναι εντονότερη. Η παρουσία εθελοντών μιας λογοθεραπεύτριας και μιας συνταξιούχου εκπαιδευτικού στο ΚΕΦΙΑΠ ενθαρρύνουν τον αγώνα μας.
Σχετικά με τον παιδικό πληθυσμό με προβλήματα κινητικά-αναπτυξιακά η διέξοδος είναι η αναζήτηση λύσεων σε ιδιώτες. Το Πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας Παιδιών με Κινητικά – Αναπτυξιακά Προβλήματα που λειτουργούσε στο Νοσοκομείο για 30 χρόνια έπαυσε, λόγω συνταξιοδότησης της Υπευθύνου του ΚΕΦΙΑΠ και προϊσταμένης παραϊατρικού τομέα κ. Βασιλικής Μπαμιάκη-Κωστάκη. Καμία πρόβλεψη να υπάρξει συνέχιση του Προγράμματος της Πρώιμης Παρέμβασης στα παιδιά! Πώς αμβλύνεται το πρόβλημα της αρχόμενης αναπηρίας σε ένα παιδί; Που είναι η πρόληψη και η άμεση παρέμβαση;
Αγαπητοί εκπρόσωποι της Πολιτείας και συμπολίτες, ακούστε και μοιραστείτε μαζί μας την αγωνία, για ένα δευτερόλεπτο του πολύτιμου χρόνου σας συναισθανθείτε τον πόνο και την οργή μας.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια επιβάλλεται να περιφρουρείται γιατί τα άρθρα του Συντάγματος είναι ίσα για όλους. Η λέξη Φιλανθρωπία ερμηνεύεται και αποδίδεται με λάθος σημασία αρκετές φορές δεν δύναται να υποκαταστεί την επίσημη Πολιτεία εσαεί. Αποτελεί υποστηρικτικό πλαίσιο όταν εκφράζεται με την σωστή έννοια και δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η Ιδιότητα του ρόλου μας, ως γονείς και πολίτες, μας επιβάλλει να προστατεύσομε και να ενδυναμώνομε αυτό τον κοινωνικό αγώνα».
Την παραπάνω επιστολή υπογράφουν οι: Χάρης Αυγουστάκης, Μανόλης Γασπαράκης, Γαρυφαλλιά Δραμιτινού, Βέρα Αυγουστάκη, Βασιλική Ζουμπουλάκη, Βαγγελιώ Βελονάκη, Γεωργία Καραγιάννη, Ειρήνη Κωστάκη, Μιχάλης Λεμονάκης, Φρειδερίκη Τσανακαλιώτη, Νικολέτα Σκεμπι, Αντωνία Πιοτογιαννάκη, Αικατερίνη Παπαδάκη, Βασίλης Τσανακαλιώτης, Τασία Προβιά, Χρυσούλα Βαβουράκη, Έλενα Σκόικα-Πενθερουδάκη.