Της Μαρίας Καραβίτη- Πορίχη
Από αρχαιοτάτων χρόνων πολλά γεωργικά προϊόντα που καλλιεργούνταν εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή μας ακόμα και σήμερα .Αυτά τα προϊόντα έπαιξαν και παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο στην καθημερινότητα μας. Περίπου το 9500 π.Χ., σιτάρι, κριθάρι, μπιζέλια, φακές, ρεβίθια και λινάρι καλλιεργούνταν στη Μεσοποταμία.Από αυτά,το λινάρι το ξεχασμένο, επανέρχεται στη ζωή μας με καλλιέργειες που κυρίως γίνονται στη Κρήτη σε μικρές κοινότητες από το Πανεπιστήμιο των Ορέων με συνεργασία το ΑΤΕΙ Κρήτης με φοιτητές και με διάφορες άλλες σχολικές βαθμίδες, δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία που ανέλαβαν να δημιουργήσουν και πάλι λησμονημένες καλλιέργειες. Οι καλλιέργειες αυτές στο παρελθόν είχαν βοηθήσει την μικροοικονομία της περιφέρειας γιατί οι μικρές τοπικές κοινότητες μπορούσαν να παράγουν τα προϊόντα που είχαν ανάγκη.
Οι διαφορετικές ποικιλίες του λιναριού μπορούν να δώσουν προϊόντα στη διατροφή, υφαντουργία, ένδυση, αλλά και για βιομηχανική χρήση, με κύριο την πρώτη ύλη για την κατασκευή οικολογικών χρωμάτων. Επίσης, το λινέλαιο έχει σημαντική προσφορά στη φαρμακολογία, ως εξαιρετικά ωφέλιμο για τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω κυρίως της υγιεινής διατροφής.
Η καταγωγή του λιναριού προερχόταν από την Ασία και την Ινδία, είναι ένα από τα αρχαιότερα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος. Γνωστό ότι στην Αρχαία Αίγυπτο, οι μούμιες, ήταν τυλιγμένες σε λινό ύφασμα. Από την Αίγυπτο η καλλιέργεια του λιναριού ήρθε σε Μεσόγειο και Ευρώπη.
Στις καλλιέργειες της Ρωσίας κρατάει το 25% της παγκόσμιας παραγωγής σήμερα.
Όπως πληροφορούμεθα από το Πανεπιστήμιο των Ορέων και την αποστολή γυναικών, Πηνελόπη Gandhi, παραλαμβάνουν την ιστορία του νήματος.Η ομάδα αυτή των ενεργών γυναικών επιχειρεί να αναστήσει αιώνιους ανθρώπινους δεσμούς με το χώμα, τον καρπό, την ιστορία και την κουλτούρα ακόμα και του Λιναριού.Στόχος της “εκστρατείας”, τόσο του Πανεπιστημίου των Ορέων, όσο και των γυναικών της Πηνελόπης Gandhi, είναι να θυμίζουν συνεχώς, μέσα από τις δραστηριότητες τους, αφενός ότι ένα σημαντικό αποκούμπι του σύγχρονου ανθρώπου είναι η παράδοση, αφετέρου πως πρέπει να γνωρίσουμε, να διαφυλάξουμε και να μεταδώσουμε, τον εθνικό μας πλούτο.
Με αυτό λοιπόν το στόχο και εμείς και με τις ίδιες ευαισθησίες στο μικρό χωριό μας Ακτούντα του Δήμου Αγ.Βασιλείου αποφασίσαμε να συνεργαστούμε με το Πανεπιστήμιο των Ορέων και να σπείρουμε το θαυμαστό λινάρι σε ένα χωράφι του χωριού μας με την συμβολή σχολείου της περιφέρειας μας από το χωριό Σπήλι.
Σε αυτή την εκπαιδευτική βιωματική δράση της σποράς συμμετείχαν παιδιά του Δημοτικού σχολείου Σπηλίου που μυήθηκαν στην αξία της αυτάρκειας, δηλαδή το πως οι μικρές τοπικές κοινότητες μπορούν να παράγουν τα προϊόντα που έχουν ανάγκη. Στην συνέχεια η ομάδα του καθηγητή οφθαλμολογίας και πρώην πρύτανη Π.Κ κ.Ιωάννη Παλλήκαρη, μέσω της κας Βαρβάρας Τερζάκη-Παλλήκαρη ,εμπνεύστριας και συντονίστριας της Αποστολής « Πηνελόπη Gandhi – Η ιερή τέχνη της υφαντικής στην Κρήτη» και ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ιωάννης Πυργιωτάκης μας μίλησαν για την σπουδαιότητα του λιναριού στην ζωή των παλαιοτέρων ανθρώπων και τη χρήση του στην υφαντική τέχνη.
Απευθύνουμε θερμά ευχαριστήρια:Στο Πανεπιστήμιο των Ορέων και την ομάδα του, τον Καθηγητή Οφθαλμολογίας και πρώην πρύτανη του Π.Κ. κ. Παλλήκαρη, την κ. Βαρβάρα Τερζάκη, τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ιωάννη Πυργιωτάκη ο οποίος υπηρέτησε ως καθηγητής στο Π.Κ. στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και βεβαίως ,το Σχολείο ,τα παιδιά και την Δ/νση του Σχολείου Σπηλίου
Επίσης,ευχαριστούμε τον Δήμο Αγ. Βασιλείου, για την προφορά του, το σύλλογό μας και τους κυρίους Ελπιδοφόρο Μουρνιανάκη και Μανόλη Πελεκανάκη, για την προετοιμασία και το όργωμα του χωραφιού.
