Ο Στέλιος Καλογεράκης ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής μας γιατί το θεωρούσαμε -και όχι τυχαία- ένα παιδί θαύμα.
Σαν γιος φωτισμένων εκπαιδευτικών, του Γιάννη Καλογεράκη και της Μαρίας Καλαϊτζάκη, δικαιολογούσε αυτή την έφεσή του σε κάθε δημιουργική προσπάθεια. Φαινόταν όμως από μικρός ότι έχει και τη σφραγίδα της «θείας δωρεάς».
Πρώτα μας χάρισε το ταλέντο του στη μουσική πλάι σε επίσης αξιόλογους νέους καλλιτέχνες και μετά ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα στις γραφικές τέχνες.
Εκεί τώρα μας έδωσε θέματα για αφίσες και προγράμματα πραγματικά έργα τέχνης.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ευχάριστη έκπληξή μου όταν είδα οπισθόφυλλο της Ραδιοτηλεόρασης την αφίσα που είχα στείλει για προβολή της συναυλίας με το έργο του Μπάμπη Πραματευτάκη «Αδελφή μου θάλασσα».
Όταν πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω ποιος πήρε την πρωτοβουλία αυτή μου είπε ρέκτης συνάδελφος με επιτελικό ρόλο στο περιοδικό «Σιγά που θα άφηνα τέτοιο δημιούργημα να μπει στα «ψιλά».
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι μια κουβέντα θα πεις στο Στέλιο Καλογεράκη και θα σου παρουσιάσει αυτό ακριβώς που θα ήθελες αλλά αδυνατείς να περιγράψεις με λόγια.
Δεν έμεινε όμως στις δάφνες της επαγγελματικής του καταξίωσης ο Στέλιος μας. Σε ανύποπτο χρόνο και μόλις σχεδόν είχε αποχαιρετήσει την εφηβεία τον είδαμε να βραβεύεται από την «Ελευθεροτυπία» για μια σειρά δημοσιευμάτων επιστημονικής φαντασίας. Μετά μπήκε επικεφαλής ομάδας που οργάνωσε εκθέσεις σύγχρονων δημιουργιών πάνω στις γραφικές τέχνες. Ειλικρινά ο νεαρός ταλαντούχος συμπολίτης μας συνέχιζε να μας εκπλήσσει με τις πρωτοβουλίες του και τις καινοτόμες δράσεις του.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά με την ευκαιρία της νέας του δημιουργίας «ΠΟΠ ΝΑΟΙ – Surfing στον Ωκεανό της Pop Κουλτούρας».
Καλωσορίζοντας το νέο του αυτό επίτευγμα ζητήσαμε να μας δώσει περισσότερα στοιχεία.
Μια συρραφή άρθρων
Οι «Ποπ Ναοί», μας είπε, αρκετά διστακτικά γιατί τον χαρακτηρίζει και μια έμφυτη σεμνότητα, είναι μια συρραφή τριάντα άρθρων για την pop κουλτούρα, την τέχνη, τη μουσική και τον πολιτισμό. Δημοσιεύτηκαν από το 1999 έως και το 2010 σε εφημερίδες, περιοδικά, έντυπα και blogs, σε ΜΜΕ εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.
Τα άρθρα που περιέχονται στο βιβλίο καλύπτουν σχεδόν μία δεκαετία. Στην εκπνοή αυτής της δεκαετίας άλλαξαν πάρα πολλά στο εγχώριο, αλλά και διεθνές οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Το 1999 υπήρχε ακόμα μια διάχυτη αισιοδοξία. Ένα πνεύμα υπέρμετρου καταναλωτισμού διέπνεε την καθημερινότητα, το οποίο μπορούσε να εκφραστεί μέσα από τις τέχνες, τη μουσική, τη διασκέδαση, το lifestyle. Όλα αυτά, εμποτισμένα με ισχυρές δόσεις αμετροέπειας, που οδήγησαν στην αναπόφευκτη πτώση. Το Δεκέμβρη του 2010 που γράφτηκε το τελευταίο άρθρο του βιβλίου όλα είχαν ήδη αρχίσει να καταρρέουν σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα.
– Μια ιστορική αποτύπωση θα λέγαμε μέσα από επίκαιρη αρθρογραφία. Με ποιες ιδιότητες παρακολούθησες αυτές τις εξελίξεις που σε ενέπνευσαν;
«Συνήθως ως έκτακτος, εξωτερικός συνεργάτης σε μεγάλες εφημερίδες καθώς και σε πολύ μικρά έντυπα ή διαδικτυακά περιοδικά, κινούμενος πάντα με τη δημιουργική διάθεση ενός περιστασιακού επισκέπτη γεμάτου περιέργεια».
– Μίλησέ μας για την αρχή αυτής ενασχόλησή σου Από πότε ξεκίνησε;
«Το 1999 που έγραψα τα πρώτα κείμενα στην εφημερίδα «Το Βήμα» ως εξωτερικός συνεργάτης της πρωτοποριακής ομάδας που είχε δημιουργήσει για τη βραχύβια καθημερινή έκδοση της εφημερίδας ο δημοσιογράφος Νίκος Λακόπουλος, ήμουν 22 ετών. Από τότε σίγουρα πολλά έχουν αλλάξει δραματικά. Τα επόμενα χρόνια, περνώντας, πάντα ως ελεύθερος συνεργάτης, από τα γραφεία των μεγάλων εφημερίδων και την ίδια εποχή των μικρότερων fanzines, διαδικτυακών περιοδικών, blogs και περιφερειακών εντύπων, διαμόρφωνα το δικό μου τρόπο σκέψης χωρίς, όμως, να αλλάζουν οι βασικές αρχές που με ωθούσαν στην αρθρογραφία. Η πλειονότητα των άρθρων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο είναι γραμμένα σε απλή και κατανοητή γλώσσα δεδομένου ότι, λόγω των εντύπων που τα φιλοξένησαν, απευθυνόταν σε ένα ευρύ και ετερόκλητο κοινό. Η βασική επιδίωξη, ήταν να αποφευχθεί η περίπλοκη ορολογία που θα τα έκανε δυσνόητα στο μέσο αναγνώστη. Στα περισσότερα από τα άρθρα, δεν μπορούσα να αφήσω απέξω και τη βασική μου ιδιότητά, αυτή του εικονογράφου, σχεδιάζοντας εικόνες που, πολλές φορές λειτουργούν συνδυαστικά με το κείμενο. Αν και στα άρθρα δεν υπάρχουν υποσημειώσεις, στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται μια ενδεικτική, αλλά ταυτόχρονα περιεκτική βιβλιογραφία».
– Τι πραγματεύονται τα κείμενα;
«Τα περισσότερα από τα κείμενα πραγματεύονται ιδιόμορφες και αρκετά περίπλοκες πτυχές της σύγχρονης οπτικής κουλτούρας. Ο συντάκτης τα βλέπει και από την οπτική γωνία του αρθρογράφου που η επαγγελματική του ενασχόληση εμπλέκεται άμεσα με κάποιες μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτό δηλαδή που επιχειρώ όταν εκφράζομαι καλλιτεχνικά. Η σχέση της τέχνης με την πορνογραφία, η φετιχιστική σχέση μας με την τεχνολογία, η αναπόφευκτη μετάβαση από το underground στο mainstream, η ένοχη γοητεία του kitsch, η αλληλεπίδραση ενός έργου τέχνης με τους αποδέκτες του, είναι κάποιοι από τους βασικούς άξονες στους οποίους κινούνται τα κείμενα. Όλα αυτά αποτελούν πάντα διαφορετικές πλευρές του ίδιου ακριβώς κόσμου γι’ αυτό και πολλές φορές δεν έχω καμία πρόθεση ή διάθεση να τα διαχωρίσω μεταξύ τους. Είναι σαν ένα μεγάλο ταξίδι με πολλούς, διαφορετικούς προορισμούς».
– Δώσε μας τώρα λεπτομέρειες για τους ενδιαφερόμενους να αποκτήσουν το νέο σου δημιούργημα.
«Από την 1η Νοεμβρίου το Ebook «Ποπ Ναοί» κυκλοφορεί στο itunes (για apple):
Στο Kobo (για android ή pc): https://www.kobo.com/gr/en/ebook/surfing-pop καθώς και σε άλλα διαδικτυακά βιβλιοπωλεία.
Μέσα στο 2019 προγραμματίζεται και η κυκλοφορία του βιβλίου σε έντυπη εκδοχή, σε περιορισμένα αντίτυπα».
Ειλικρινά θα θέλαμε ακόμα μια φορά να εκφράσουμε το θαυμασμό μας σε ένα νέο άνθρωπο, που έχει τόσες φορές εντυπωσιάσει ένα ευρύ κοινό και εκτός των «τειχών» με το πληθωρικό του ταλέντο.
Ευχόμαστε πάντα επιτυχίες σε ακόμα ψηλότερες κορφές.
