Το Πάσχα πέρα από μια θρησκευτική γιορτή έχει καταγραφεί στη συνείδηση των περισσοτέρων εργαζομένων σαν μια μέρα αργίας, σαν μια ευκαιρία ξεκούρασης που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν αφορά μόνο την Κυριακή του Πάσχα, αλλά ολόκληρο το λεγόμενο εορταστικό τριήμερο. Θεωρείται μια γιορτή συνώνυμη των μαζώξεων στα σπίτια μαζί με φίλους και συγγενείς και την τήρηση πατροπαράδοτων εθίμων. Όμως, αν και η Πασχαλινή κυριακάτικη αργία αποτελεί καθιερωμένη κατάκτηση για τη μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού, για πολλές περιπτώσεις εργαζομένων κάτι αντίστοιχο δεν ισχύει και οι ανάγκες των ημερών τους επιβαρύνουν με μεγαλύτερο φόρτο εργασίας.
Με δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και εμπορικά καταστήματα κλειστά, κάποιος έχει την εντύπωση ότι οι πόλεις κινούνται στο ρυθμό της εορταστικής ραστώνης. Αρκεί όμως μια δεύτερη ματιά και σκέψη και αμέσως γίνεται αντιληπτό, ότι αυτό δεν ισχύει. Εργαζόμενοι σε χώρους εστίασης, ξενοδοχεία, φούρνους και ζαχαροπλαστεία, όχι μόνο δεν ξεκουράζονται αλλά αντιθέτως αυτές τις μέρες δουλεύουν πιο εντατικά.
Συνηθισμένοι οι περισσότεροι σε αυτή την κατάσταση δείχνουν να συμβιβάζονται, αν και ιδανικά θα προτιμούσαν να βρίσκονται με τους δικούς τους ανθρώπους. Σε αυτό το πλαίσια κινήθηκαν και όσα μας είπε νεαρή υπάλληλος σε κεντρικό ζαχαροπλαστείο της πόλης «Είμαι συνηθισμένη να μην κάνω γιορτές σπίτι μου, ούτε Χριστούγεννα, ούτε Πάσχα από τότε που έπιασα δουλειά σε ζαχαροπλαστείο. Το μαγαζί είναι ανοιχτό τις ημέρες αυτές και τα τελευταία δύο χρόνια που δουλεύω εδώ, γιορτάζω στο μαγαζί με τον κόσμο που έρχεται να ψωνίσει. Αφού όμως, δουλειές δεν υπάρχουν δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, δεν έχω εναλλακτική. Τώρα πια δεν με πειράζει πολύ όπως παλιότερα. Στην αρχή είχα θέμα με αυτό αλλά όλα είναι θέμα συνηθείας. Θα ήθελα μεν να κάνω γιορτές με τους δικούς μου, αλλά πάντα υπάρχει ένα αλλά».
Το ίδιο ακριβώς κλίμα επικρατεί και στους εργαζομένους των μέσων μαζικής μεταφοράς και των ταξί, οι οποίοι επίσης είναι επί το έργο τις ημέρες αυτές. Συμβιβασμένος με την ιδέα, ότι η οικογένεια του είναι συγκεντρωμένη και γιορτάζει το Πάσχα, ενώ εκείνος αναγκάζεται να εργάζεται ο κύριος Χρήστος οδηγός ταξί δήλωσε χαρακτηριστικά: «είκοσι έξι χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά και δεν θυμάμαι πότε έκανα τελευταία φορά Πάσχα στο σπίτι μου. Πάντως, θυμάμαι τότε τα παιδία μου ήταν μικρά και τώρα έχω εγγονή στο Δημοτικό, άρα καταλαβαίνετε τι θέλω να σας πω. Εμείς αρχίσαμε να έχουμε και τους τουρίστες τώρα, δεν μπορούμε να φύγουμε να πάμε σπίτια μας να γιορτάσουμε, επειδή αυτή είναι η περίοδος που περιμένουμε να δουλέψουμε. Τον χειμώνα η δουλειά είναι λιγότερη. Δεν δουλεύουν όλα τα ταξί ανήμερα του Πάσχα ασφαλώς, αλλά κάποιος πρέπει να το κάνει για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος. Βέβαια, δεν σε υποχρεώνει κανένας να δουλέψεις τέτοια μέρα, αλλά πρέπει να δεις τις ανάγκες σου και να πράξεις ανάλογα».
Περά από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι γιορτινές αυτές μέρες βρίσκουν φυσικά σε υπηρεσία και το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας: Αστυνομίας, Πυροσβεστικής, Λιμενικού αλλά και τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία και το ΕΚΑΒ: Γιατροί, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς. «Την ημέρα του Πάσχα έχουμε βάρδια των πέντε ατόμων, που θα βρίσκονται σε υπηρεσία. Για εμάς δεν είναι δύσκολο να κάνουμε Πάσχα στην υπηρεσία, επειδή είναι κάτι που το έχουμε συνηθίσει οι περισσότεροι. Γνωρίζουμε πως είναι και δεν έχει καμία διαφορά από οποιαδήποτε γιορτή, από μια κοινή καθημερινή μέρα. Έχει τύχει αρκετές φορές να κάνω Πάσχα με τους συναδέλφους, δεν είναι κάτι που μας κάνει εντύπωση ή το σκεφτόμαστε» , δήλωσε ο κ. Νίκος Καραδάκης, πυροσβέστης.