Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, το Σάββατο 23η Ιανουαρίου 2016, παρέστη στην Ενθρόνιση του Σεβ. Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γερασίμου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως Λασιθίου, και προσεφώνησε τον νέο Μητροπολίτη εκ Προσώπου της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου του Β’.
Κατά την προσφώνησή του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, ανέφερε:
«Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πέτρας και Χερρονήσου,
πολυφίλητε εν Χριστώ αδελφέ, κ.κ. Γεράσιμε,
Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, το Πάνσεπτον Οικουμενικόν Πατριαρχείον, και η Αγιωτάτη θυγάτηρ Αυτής, η Αποστολική Εκκλησία της Κρήτης, χαίρουσι σήμερον επί τη θέσει του λύχνου επί την λυχνίαν της ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου, Αγίας εκλογάδος του Χριστού, διακρατούσης εντόνως τα της ευσεβείας και του ορθοδόξου πολιτισμού ζώπυρα, «όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα», τα ιερά και τα όσια της αμωμήτου ημών Πίστεως και του ευσεβούς Γένους των Ορθοδόξων. Χαίρουσι επί τη καταστάσει της Σεβασμιότητός σου εις μέριμναν του Ιερού Κλήρου, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και του φιλοθέου πληρώματος της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως, εις διαδοχήν του αοιδίμου Μεγάλου Προκατόχου σου, Μητροπολίτου αυτής κυρού Νεκταρίου, του κατά πάντα αγίου, διδακτικού και μεγαλοπρεπούς, ου ο έπαινος πολύς εν τη Εκκλησία. Αλλά και εις διαδοχήν πλειάδος όλης αγίων Ιεραρχών, οίτινες ευλογούσιν από των ιερών ουρανίων θεωρείων την ενταύθα έλευσίν σου.
Εν ταύτη τη αγία και μοναδική ώρα, δια τε την Τοπικήν Εκκλησίαν και δια σε προσωπικώς, συγχαίρει μετ’ αυτών και αγάλλεται το Παλαίφατον Πατριαρχείον Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και ο Σεπτός Προκαθήμενος αυτού, ο Πάπας και Πατριάρχης ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Β΄, ο εκ της ευάνδρου Κρήτης, ο προερχόμενος, ως και η Σεβασμιότης σου, εκ του ευώδους Περιβολίου της Ιεράς Μάνδρας της Παναγίας της Αγκαράθου.
Εν αισθήμασι βαθείας τιμής και ευφροσύνης, παρίσταμαι εν τη ώρα ταύτη και εν τη ευσήμω ταύτη Εκκλησιαστική Ακολουθία της Ενθρονίσεώς σου, εκ Προσώπου της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, κομίζων εις σε, τον υπ’ Αυτής πεφιλημένον νέον Άγγελον της εν Πέτρα και Χερρονήσω Εκκλησίας, τας συγχαρητηρίους προσρήσεις και τας ενθέρμους Πατριαρχικάς ευχάς και Πατρικάς ευλογίας Αυτής. Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος χαίρει και συμπανηγυρίζει σήμερον και αναφωνεί εκ κέντρου της αγαπώσης σε καρδίας αυτού το «Άξιος», δοξάζων, μεθ’ ημών των παρισταμένων εις την Ενθρόνισίν σου, το Πανάγιον Όνομα του Τρισαγίου Θεού και μεγαλύνων το Παντευλόγητον Όνομα της Παναγίας της Ορφανής, η οποία ως αληθής και φιλότεκνος Μήτηρ περισκέπει τα τέκνα Αυτής και κατευθύνει τους βηματισμούς των, ως και δι’ Αυτόν έπραξε οδηγούσα προς την τραχείαν μεν αλλά γλυκυτάτην οδόν της Ιεραποστολής εν τη ηπείρω του μέλλοντος, ως ευκαίρως ακαίρως κατονομάζει την Αφρικήν.
Χαίρει ο Μακαριώτατος και συγχαίρει μετά της Εκκλησίας της Κρήτης, καλώς επιστάμενος τα περικοσμούντα την Σεβασμιότητά σου χαρίσματα, την σεμνότητα, το ήθος, την ιεροπρέπειαν, την σοβαρότητα, την αγίαν απλότητά σου και τας δαψιλείς ευλογίας του Θεού κατά την άχρι τούδε πορείαν σου, τα οποία θα αξιοποιηθώσι κατά τον καλύτερον δυνατόν τρόπον εις την ποιμαντορίαν λαού ευγενούς και τετιμημένου, παραδοσιακού, φιλογενούς και φιλοπάτορος, ως κατεδείχθη κατά την πρόσφατον εις Κύριον εκδημίαν του πολυκλαύστου Προκατόχου σου.
Ταύτα πάντα αναφωνώ εκ Προσώπου της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, ομού μετά των εγκαρδίων, δια μακράν, άλυπον, λαμπράν και αγλαόκαρπον Αρχιερατείαν εις δόξαν του Παναγίου Ονόματος του Τριαδικού Θεού ημών, Σεπτών Πατριαρχικών ευχών Αυτής τε και συνόλου της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων. Της συναγαλλομένης αξίως και δικαίως, ως εχούσης ιδίαν πείραν εκ της πολυτίμου συμπαραστάσεως και συναντιλήψεώς σου εις το έργον Αυτής και του Μακαριωτάτου Προκαθημένου Της.
Θεόλεκτε, Θεοτίμητε και Προσφιλέστατε Αδελφέ μου, κ. Γεράσιμε,
Θα ήτο αδύνατον δι’ εμέ εν τη ευσήμω ημέρα και ώρα ταύτη, να μην εκφράσω και την προσωπικήν μου χαράν και αγαλλίασιν, ως και τας φιλαδέλφους ευχάς και προσευχάς μου εις την Ενθρόνισίν σου, καθορών την Σεβασμιότητά σου εις τον Θρόνον, ον εκλέϊσεν ο Πατήρ μου, ο προ μικρού κατελθών τους αναβαθμούς Του με προορισμόν τα κράσπεδα του Θρόνου του Ουρανίου Πατρός. Αισθάνομαι την βεβαιότητα ότι και Εκείνος εξ Ουρανού χαίρει με την χαράν της Τοπικής Εκκλησίας, την οποίαν εν αφοσιώσει εποίμανε και άχρι τέλους διηκόνησε θυσιαστικώς, και επευλογεί την αγίαν είσοδόν σου εις τον ποιμαντικόν δόλιχον, ον τετέλεκεν «την πίστιν τηρήσας», κατά τον παύλειον λόγον. Εγένου «θρόνου διάδοχος», γίνου και Εκείνου των «τρόπων μέτοχος».
Θα μου ήτο ακόμη αδύνατον, Άγιε Αδελφέ, ενώπιον της Παναγίας Τραπέζης τούτου του Ιερού της Θεομήτορος και Ανάσσης των πάντων Παλατίου, εις την οποίαν προ εικοσιπενταετίας ακριβώς εδέχθην το μέγα της Ιερωσύνης χάρισμα εκ των τιμίων Αυτού χειρών, και εις την οποίαν αύριον με προεστώσαν της Ευχαριστιακής Συνάξεως την Σεβασμιότητά σου θα συλλειτουργήσομεν, να μην είπω εξ όλης μου της καρδίας και τούτον τον λόγον.
Πρόσδεξαι, άπαξ έτι, καλέ μοι και εκ των χρόνων της πρώτης νεότητος συνέκδημε Γεράσιμε, τον εγκάρδιον ασπασμόν μου και ταύτην την αδελφικήν μου προτροπήν και παράκλησιν. Δώρησαι την καρδίαν σου εις αυτήν την Επαρχίαν και τούτον τον ευγενή λαόν, τον οποίον εκείνος που σου ομιλεί επί δεκαπενταετίαν όλην διηκόνησε, ηγάπησε πολύ και ηγαπήθη υπ’ αυτού. Εξ ιδίας πείρας και μετά βαθείας συγκινήσεως σου λέγω ότι είναι λαός φιλότιμος, ο οποίος γνωρίζει να ανταποδίδει εκατονταπλασίως εις όσους μετ’ ειλικρινούς διαθέσεως τον αγαπούν και έρχεται αρωγός εις όσους δι’ αυτόν εργάζονται ανυστάκτως. Δώρησαι την καρδίαν σου μετά ταπεινώσεως, μακροθυμίας και συνέσεως πνευματικής, και γνώριζε ότι καθημερινώς θα λαμβάνεις αντιδώρημα τας καρδίας όλων εκείνων, οίτινες αναγνωρίζουν ποία η θέσις του Επισκόπου εν τη Εκκλησία και τις ο πατρικός ρόλος αυτού εν τη Οικογενεία Αυτής.
«Έντεινε, το λοιπόν, Άγιε Αδελφέ, και κατευοδού και Αρχιεράτευε» εν ειρήνη και οδήγει απροσκόπτως το σκάφος της Τοπικής Ταύτης και Ιστορικής Εκκλησίας, αναμιμνησκόμενος και κηρύσσων διαρκώς τα μεγαλεία και την ευεργεσίαν του Θεού, δι’ όσα Εκείνος ενήργησεν εις το πρόσωπόν σου. Ζήθι έτη ως πλείστα, Κατακόσμησον τον Θρόνον Σου προς δόξαν Θεού, σωτηρίαν του λαού Αυτού και έπαινον της Αγίας ημών Εκκλησίας. Στήθι, δυνατός και ακμαίος, εις χαράν και ευλογίαν του λαού του Θεού, του στηρίζοντος εις την Εκκλησίαν τας χρηστοτέρας των ελπίδων του εις τους δυσχειμέρους τούτους καιρούς. Μη φοβού, διότι έχεις την βαθείαν τιμήν και την αγάπην πάντων ημών των κυκλούντων σε εν τη ιερά ταύτη ώρα. Διότι έχεις, ως καλώς γνωρίζω, πίστιν, ζήλον, αφοσίωσιν, εργατικότητα, θεολογικήν επάρκειαν, προπάντων δε ταπεινόν φρόνημα, εχέγγυα δια την ανάδειξίν σου ως αληθούς Ποιμένος, οδηγού και διδασκάλου του υπό της Εκκλησίας εμπεπιστευμένου εις σε ποιμνίου. Διότι, τέλος, έχεις εις την καλήν απαρχήν, και εύχομαι και εις σύνολον την πορείαν της Ποιμαντορίας σου, τείχος απροσμάχητον, σκέπην κραταιάν, βακτηρίαν και επιστηριγμόν, πρωτίστως την Μεγάλην Παναγίαν, τους Αγίους τους εκ της Τοπικής σου Εκκλησίας μεταφυτευθέντας εις το Περιβόλαιον του Ουρανού, αλλά και ιδιαιτέρως τον εξ όλης ψυχής αγαπήσαντα Αυτήν και Αυτούς, Εκείνον, όστις κείται πλέον όπισθεν του περικαλλούς Ναού τούτου. Αλλά και Εκείνου του Μεγάλου Πρωθιεράρχου της Εκκλησίας Κρήτης, του Αρχιεπισκόπου Ευγενίου, του εκ της Βουλισμένης Μεραμβέλλου, εξ ης και η δική σου ευγενής κατά Θεόν καταγωγή, εκ του Ιερού Σήματος του οποίου αμφότεροι προ τριακονταπενταετίας προσελαμβάνομεν τα μηνύματα του Ουρανού δια την μελλοντικήν εν τη Εκκλησία αγαπητικήν διακονίαν μας.
Πολλά τα έτη σου, το λοιπόν, Θεοφρούρητα και Μεγαλοπαναγιοσκέπαστα. Άξιος, Αδελφέ μου ηγαπημένε, «Άξιος να αναδειχθείς» είναι η ευχή του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Β΄, τον Οποίον έχω την τιμήν να εκπροσωπώ, αλλά και η δική μου. Άξιος της Εκκλησίας, Άξιος του Τόπου, Άξιος διάδοχος των παναξίων Προκατόχων σου. Και είθε αυτό το «Άξιος», το οποίον ευχετικώς ακούγεται σήμερον εκ στομάτων χοϊκών να το ακούσεις και επιβεβαιωτικώς εκ στόματος Θεού.
Η Χάρις του διασχίζοντος την ιστορίαν Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η Αγάπη του Θεού και Πατρός και η Κοινωνία του όλον συγκροτούντος τον θεσμόν της Εκκλησίας Παναγίου Πνεύματος είησαν μετά σου πάσας τας ημέρας της ζωής σου».
Από την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
