Και βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που τη ζούσα αυτή την αγάπη, αφού στα προηγούμενα 12 χρόνια, που έμεινα στο Ρέθυμνο στο μέρος που γεννήθηκαν οι γονείς μου, την γνώρισα, την έζησα, την θαύμασα και θέλω να ομολογήσω ότι αυτή με κράτησε, όλα αυτά τα χρόνια, με την σκέψη μάλιστα και την επιθυμία να γίνει και μόνιμη πατρίδα μου.
Οι συγκυρίες βέβαια και οι οικογενειακοί δεσμοί με έκαναν να γυρίσω στην Αυστραλία, όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένουν οι γονείς και τα αδέλφια μου.
Όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το Ρέθυμνο, την Κρήτη, την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. Και παρόλο που έχουν περάσει 4 μήνες από τότε που έφυγα από την Κρήτη, νοιώθω σαν να μην έχω φύγει ποτέ.
Δεν θα ξεχάσω την Κρητική λεβεντιά, που μαζί με τη λύρα και τις συνακόλουθες μ’ αυτήν παραδόσεις, για όσους τη γνωρίζουν γίνεται ιδέα, τρόπος ζωής που χαίρεσαι να τον ζεις.
Η λύρα και όλα τα Κρητικά μουσικά όργανα παντού, αλλά προπάντων στην Κρήτη, εκτός από όμορφες στιγμές και βραδιές, φτιάχνουν και όμορφες, δυνατές σχέσεις. Σχέσεις φιλίας, εμπιστοσύνης και ανθρωπιάς, που βασίζονται βέβαια στις άγραφες αρχές, συμπεριφορές και συμβουλές, που πήρε καθένας από την οικογένειά του και το περιβάλλον που έζησε, γίνονται όμως πιο δυνατές και ανθρώπινες μέσα σε αυτές τις σχέσεις της Κρητικής ψυχαγωγίας.
Προσωπικά την Κρήτη και το Ρέθυμνο τα ένοιωσα ως ένα σχολείο που έμαθα πολλά πράγματα όχι μόνο ως λυράρης, αλλά και ως άνθρωπος. Γι’αυτό είμαι υπερήφανος για την Κρητική καταγωγή μου.
Κλείνοντας, και με την ευκαιρία αυτή, επιτρέψατέ μου να χαιρετίσω και να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τους συναδέλφους μου, που με βοήθησαν και τους ανθρώπους που με οποιοδήποτε τρόπο και ευκαιρία με στήριξαν.
Να ευχαριστήσω επίσης τους ανά την Ελλάδα και τον κόσμο Κρητικούς και φίλους της Κρήτης, που όταν και όπου τους δόθηκε η ευκαιρία, όχι μόνο με προτίμησαν αλλά και με κάθε τρόπο με στήριξαν.
Μα πιο πολύ θέλω να ευχαριστήσω τα νέα παιδιά- νέους και νέες- που χόρεψαν, τραγούδησαν, διασκέδασαν με τη λύρα μου και έδειχναν κάθε φορά να τα γεμίζει και να τα συνεπαίρνει η κρητική μουσική, όπως ακριβώς και μένα.
Σ’ αυτά τα παιδιά θέλω να πω, πως όχι μόνο δεν τα ξεχνώ αλλά θα μιλώ πάντα στα κρητικοαυστραλόπουλα γι’αυτά, καλώντας τα να αγαπήσουν και να κρατήσουν και ‘κείνα τις κρητικές παραδόσεις των γονιών τους.
Σε όλους τους παραπάνω θέλω να πω, πως θα τους θυμάμαι πάντα και θα μιλώ για τις παρέες, που κάναμε μαζί, και ότι στις μελλοντικές μου επισκέψεις στην Κρήτη, που πρόθεσή μου είναι, να είναι συχνές και η επιθυμία μου να σμίξουμε και πάλι.
Δεν θα ξεχάσω ‘γω ποτέ τη συναναστροφή σας
και τις ευχάριστες στιγμές που πέρασα μαζί σας.
Εύχομαι από καρδιάς σε όλους τους Ρεθεμνιώτες-Ρεθεμνιώτισσες, αλλά και αναγνώστες της εφημερίδας σας, Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2013 με υγεία.
Σήφης Σωκράτη Τσουρδαλάκης
