Στη Φάτνη της Ζωής μου
Χριστέ μου ήρθες ταπεινά
Στην φάτνη της ζωής μου,
Κι άναψαν φώτα αστεριών
Και έντυσαν την ψυχή μου.
Μου ‘φερες πίστης αγιασμό
Και προσευχής λιβάνι,
Και αγαλλίασης χρυσό
Κι’ η δόξα σου εφάνη.
Σαν όνειρο που καρτερώ
Χρόνια και χρόνια τώρα,
Και διάλεξες ‘σύ τη στιγμή
Και όρισες την ώρα.
Η χάρις σου το λυτρωτή
Στεφάνι να μου φέρει,
Να γίνω δύναμις πυρσός
Με αστραπή στο χέρι.
Να φέγγω από την αυγή
του ήλιου την αλήθεια,
Να πλημμυρίζω από ζωή
Αγλάισμα στα στήθια.
Μείνε κοντά μου ακριβέ
Μοναδικέ δικέ μου
Να είμαι κάτω απ’ τη σκιά
Της χάρης σου Χριστέ μου.
Μαρία Χατζησπύρου-Τζαγκαράκη, πρεσβυτέρα