Αγαπημένε μας Μίκη! Σε γέννησε η γη που στεφανώνει ο ήλιος του Αιγαίου, η καρδιά της κοιτίδας του Αρχαίου Ελληνικού Θαύματος!
Γαλουχήθηκες και ανδρώθηκες μες στο «τρελοβάπορο», το σκαρί που άντεξε τις φουρτούνες τόσων αιώνων!
Στα χαλεπά τα χρόνια, σαν φόρτωσες στις γερές σου πλάτες το χρέος για τη λευτεριά και το δίκαιο, ο ύπουλος εχθρός σε καταδίκασε, σέρνοντάς σε σε εξορίες και φυλακές- κολαστήρια, που αποτελούν ντροπή για το ανθρώπινο γένος!
Όμως μια ψυχή που ‘ναι άγριος βοριάς αλλά και δροσερή αύρα, λάβα ηφαιστείου αλλά και νερό πηγής ακολουθεί διαδρομές, που δεν μπορεί ν’ αλυσοδέσει καμιά τυραννία!
Μετατρέπει τον πόνο σε μήτρα αθάνατη που γεννά μουσική, γεμάτη απ’ της αγάπης τα αίματα, τη χαρά της ζωής, τους αγώνες των ηρώων, τα μοιρολόγια των χαροκαμένων μανάδων, τα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης!
Το σώμα σου σαν πέτρα ξερονησιού, ντυμένη με την αρμύρα άγριας θάλασσας, άντεξε τόσες βαθιές λαβωματιές!
Ένα ελεύθερο πνεύμα δε φυλακίζεται μες στα δεσμά των οργάνων του φασισμού! Στέκεται αγέρωχο και παλεύει! Μετατρέπει τα συντρίμμια σε παλάτια και τις στάχτες σε καταπράσινα δάση!
Το βαρύ φορτίο των στίχων και της μουσικής σου γίνεται ένα ποτάμι με γάργαρο, κελαρυστό νερό που οδηγεί τους βαπτιζόμενους σε μια υπέροχη, εκστατική μεταρσίωση!
Γίνεσαι ένας αρχάγγελος που μ’ ολάνοιχτα φτερά καλεί ένα λαό, έναν Κόσμο ολόκληρο να πορευθεί σε δρόμους φωτεινούς, σε κήπους ολάνθιστους, σε πηγές αστείρευτες!
Στο πρόσωπό σου ενσαρκώνονται οι μεγάλες, πανανθρώπινες ιδέες που μάς ανεβάζουν ψηλότερα! Ό,τι δημιούργησες συγκλονίζει, φωτίζει και ενώνει τους κοινωνούς της θεϊκής σου παρουσίας!
Χαίρε ρόδο αμάραντο στο περιβόλι τ’ ουρανού! Η πατρίδα πάντα θα σ’ ευγνωμονεί και το έργο σου θα είναι φωτεινός φάρος για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, για κάθε δοκιμαζόμενο λαό που αγωνίζεται για ένα δικαιότερο κόσμο!
