Το ίδιο «χούι» έχουμε, βαστώ την ίδια κούτρα!
Φαίνεται φταίει το νερό, που ήπιαμε στη Λούτρα!
Πενήντα χρόνους την βαστώ, της σάτιρας την πένα.
Τα γεγονότα τα χτυπώ, με στίχους ένα- ένα…
Ο στίχος είναι πρόσχημα, μανδύας κατά βάθος…
Σ’ αυτόν τυλίγω το ορθό, και πολεμώ το λάθος.
Δεν καθαρίζω κάστανα, και ούτε αυγά για γέλια!!
Με πένα πάντα αιχμηρή, γράφω τα «Ευαγγέλια».
Πολιτικός θα ήμουνα, αν είχα τους παράδες.
Και λόγους θα σας έβγαζα, αντί για μαντινάδες.
Ευχαριστώ την πένα σου, την όμορφη γραφή σου.
Είναι τιμή, κάθε γραφτό, με την υπογραφή σου.
Κ.Ι.Γ.Κ.
