Το τελικό 0-1 είναι ένα σκορ κι ένα αποτέλεσμα που δεν ήθελε με τίποτα η Επισκοπή. Όχι ότι στο ποδόσφαιρο και πόσο μάλλον σ’ ένα τοπικό ντέρμπι δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο… Απλά ήταν η αρχή και σε κάθε τέτοια, ιδίως όταν πρόκειται για επιστροφή σε εθνικές κατηγορίες, το ξεκίνημα κανείς το φαντάζεται πιο ιδανικό.
Το έφερε η κλήρωση όμως έτσι ούτως ώστε οι «γυπαετοί» να παίξουν με μια ομάδα που είναι σίγουρα από τα φαβορί των πρώτων θέσεων στο πρωτάθλημα. Γενικότερα στη ρεθεμνιώτικη ομάδα, της έτυχαν πολύ δύσκολα από την αρχή της σεζόν (βλέπε κύπελλο). Να μην ξεχνάμε κάτι όμως… Γι’ αυτά τα δύσκολα χτίστηκε και γι’ αυτά είναι προετοιμασμένη. Κι επειδή θα συναντήσει κι άλλα τέτοια, καλό θα είναι να περιμένουμε τη δική της αντίδραση γιατί το πρωτάθλημα έχει 25 στροφές.
Στο «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» κανείς από τους δύο δεν έπαιξε την τρομερή μπάλα. Ντέρμπι ήταν, το γνώριζαν και οι δύο, η Επισκοπή θέλησε να παίξει αλλά βρήκε απέναντί της μια ομάδα που ήξερε, α) να μαρκάρει, β) να παίξει ανάλογα με τις συνθήκες του γηπέδου γ) να εκμεταλλευτεί το ένα και μοναδικό λάθος και δ) να «σκοτώσει» κάθε μπάλα στη συνέχεια που πλησίαζε στην εστία της.
Από την άλλη, η Επισκοπή αν και έχει διάθεση να παίξει, αν και έχει τους παίκτες να το κάνει, τόσο με την Κέρκυρα όσο και με τον ΟΦΙ, όταν βρέθηκε δηλαδή πίσω στο σκορ, δείχνει δυσκολία στο να δημιουργήσει επικίνδυνες στιγμές στην αντίπαλη περιοχή.
Με διάθεση στην αρχή
Το ντέρμπι ξεκίνησε όπως ακριβώς θα περίμενε κανείς. Η Επισκοπή είχε ως ιθύνοντα νου του δημιουργικού κομματιού τον Μουσταφά Μπανγκούρα και κινητήριους μοχλούς από δεξιά κι αριστερά τον Πήλιο και τον Τζόρντα αντίστοιχα και στην κορυφή τον Κατσικοκέρη. Οι άνθρωποι στο… κουλούρι του γηπέδου ήταν δύο, ο Σαββίδης και ο Κεσίδης που έδωσαν και τις πιο πολλές μάχες απέναντι σε Χύσι, Μπλέντι και Πότσι.
Και μολονότι ο Κατσικοκέρης ήταν αυτός που δημιούργησε την πρώτη μεγάλη φάση στο 4′ με τη «λόμπα» από τα 25μ. βλέποντας τον Πρίφτη λίγο εκτός εστίας (το σουτ έφυγε λίγο άουτ), η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Όχι γιατί οι παίκτες δεν είχαν διάθεση αλλά γιατί το ματς πήγε στη μονομαχία, η μπάλα σηκώθηκε και οι περισσότεροι εκ των παικτών, κυρίως οι φιλοξενούμενοι κυνήγησαν τις στημένες φάσεις (από τα καλά πόδια του Παπαδόπουλου έψαξαν να φτάσουν την μπάλα στην εστία του Νικηφόρου).
Στο 11′ ήταν η σειρά του ΟΦΙ να έχει την πρώτη του τελική μ’ ένα σουτ από τον Τοπούζη από πολύ πλάγια, το οποίο έτσι κι αλλιώς, είχε λίγη τύχη σουτάροντας στο πλαϊνό δίχτυ.
Στο 14′ η Επισκοπή σκόραρε με τον Πήλιο όμως ο νεαρός ακραίος κυνηγός της Επισκοπής συνελήφθη σε θέση οφσάιντ. Αν το γκολ μετρούσε όπως τόνισε και ο Στ. Κοζανίδης στη συνέντευξη τύπου, το ματς θα είχε άλλη ροή. Ο ΟΦΙ θα άνοιγε τις γραμμές του ψάχνοντας την ισοφάριση. Αν…
Από εκείνη τη στιγμή έως και το 30′, όπου σημειώθηκε το γκολ των φιλοξενούμενων δεν παίχθηκε πολύ καλό ποδόσφαιρο, καθώς η μπάλα σηκώθηκε και ο κ. Κρασαγάκης σφύριζε συνεχώς.
Γκολ με τρεις επαφές και 0-1
Σ’ εκείνο το λεπτό η Επισκοπή αιφνιδιάστηκε. Στην πραγματικότητα έχασε για λίγα δευτερόλεπτα την συγκέντρωσή της και το πλήρωσε. Ο Πρίφτης εκτέλεσε ένα ελεύθερο «σημαδεύοντας» τον Μίγγα, εκείνος πήρε την πρώτη μπάλα και έβγαλε «φάτσα-κάρτα» στην πλάτη της επισκοπιανής άμυνας τον Παπαδόπουλο που προχώρησε και πλάσαρε τον Νικηφόρο ανοίγοντας το σκορ και κάνοντας το 0-1.
Εκεί τα «αίματα άναψαν», αφού είχαμε κάποια δυνατά μαρκαρίσματα δίχως πολλή ουσία.
Τελευταία αλλά μεγάλη φάση ήταν αυτή με τη σέντρα του Πήλιου και το εντυπωσιακό άλμα του Τζόρνταν, ο οποίος όμως βρήκε τη μπάλα με τον ώμο, στέλνοντάς τη όμως στο «Γ» της εστίας του Πρίφτη. Επειδή όμως δεν πήρε δύναμη ο κίπερ των Ιεραπετριτών είχε χρόνο να αντιδράσει καταπληκτικά απομακρύνοντας σε κόρνερ.
Στην επανάληψη, ο ΟΦΙ κατάφερε να αντιδράσει στη δύναμη (διαθέτει τέτοιους παίκτες) και γι’ αυτό ο Γ. Λυρώνης έκανε σχεδόν μαζί δύο αλλαγές (60′ και 63′) αλλάζοντας τη «ραχοκοκαλιά» της ομάδας (Κεσίδη, Σαββίδη και βάζοντας Σωπασή, Κούρτι) προκειμένου να ανεβάσει περισσότερα μέτρα την ομάδα του πιο μπροστά.
Κοντά σ’ αυτούς προστέθηκε και ο Τσικουδάκης που πήρε θέση στα άκρα για να «φρεσκάρει το δεξί φτερό» της επίθεσης με τον Πήλιο να γίνεται δεύτερος φορ.
Οι γηπεδούχοι έδειξαν αμέσως πιο «ευέλικτοι», οδήγησαν πιο στρωτά τη μπάλα στο δεύτερο μισό του γηπέδου αλλά κάπου εκεί οι χώροι γίνονταν πολύ πιο μικροί. Στην ουσία οι «μπορντώ» έψαχναν αυτόν τον έξτρα παίκτη που θα δημιουργούσε μια υπεραριθμία σε κάθε πλάτος ή μήκος του γηπέδου.
Σωστές αλλαγές, δικαιολογημένο ρίσκο δίχως αποτέλεσμα
Την ίδια στιγμή, ο κ. Μάγγος πέρασε στο ματς, τόσο τον Πάλι αλλάζοντας τον αρνητικό Μίγγα, όπου είχε πρόβλημα στην πλευρά του, ενώ πέρασε και ο ταχύτατος Περικλής Μηνάς. Ο πρώην παίκτης της Επισκοπής και της ΑΕΜ, δημιούργησε «θέματα» στην άμυνα των γηπεδούχων, κάτι φυσικό κι επόμενο από τη στιγμή που όσο περνούσε η ώρα, ρίσκαραν όλο και περισσότερο.
Η Επισκοπή επιθετικά έψαξε να «ψηλώσει» το παιγνίδι της όμως τόσο τα στημένα όσο και όταν η μπάλα που «έτρεχε» βρήκαν σε ετοιμότητα την «αεροπορία» του ΟΦΙ δίχως να μπορέσει να δημιουργήσει κάτι επικίνδυνο μπροστά.
Αντιθέτως, ο ΟΦΙ βρέθηκε τρεις φορές μπροστά στο δεύτερο τέρμα προς το τέλος του αγώνα. Πρώτα στο 79′, από την εξαιρετική μπαλιά του Τοπούζη ο Μηνάς μπήκε διαγώνια στην περιοχή και σούταρε με τρομερή δύναμη για να παραχωρήσει δύσκολα σε κόρνερ ο Νικηφόρος, έπειτα στο 83′ με το απευθείας χτύπημα φάουλ του Παπαδόπουλου όπου ο Νικηφόρος έδιωξε ξανά μπροστά σε πολλά σώματα και τέλος στο 87′ όταν από τη σέντρα του Μηνά, ο Τοπούζης πετάχτηκε στο β’ δοκάρι μόνος του με κεφαλιά και «σημάδεψε» το κάθετο δοκάρι.
Δίχως προβλήματα η διαιτησία του κ. Κρασαγάκη. Ο βοηθός κ. Μαυραντωνάκης ελέγχεται για τη φάση του 24′ και το ακυρωθέν γκολ του Πήλιου. Καλός ο κ. Μαυρουδής.
ΕΠΙΣΚΟΠΗ (Λυρώνης): Νικηφόρος, Σουμπασάκης, Σερβιλάκης, Ρούσσης, Σέχου, Κεσίδης (60′ Σωπασής), Πήλιος, Σαββίδης (64′ Κούρτι), Κατσικοκέρης, Μπανγκούρα (67′ Τσικουδάκης, Τζόρνταν (83′ Γκαρθία).
ΟΦΙ (Μάγγος): Πρίφτης, Αναστασόπουλος, Κορομηλάς, Μίγγας (70′ Καλημέρης), Τζελέπης, Πότσι, Μούτσα, Χύσι, Τοπούζης, Παπαδόπουλος (87′ Πάλι), Γιουκούδης (75′ Μηνάς).
