Είναι χαρά ειλικρινής και με μεγάλη αξία
γιατί και εσύ τους τίμησες μέσα στην κοινωνία.
Μικρό παιδί επερπάτησες μέσα σ’ αυτές τσι στράτες
κι όντε περνούσες σκόρπαγες του είναι σου τσ’ αγάπες.
Απ’ όπου κι αν επέρασες έβαλες τη σφραγίδα
του Άδελε το όνομα στην πρώτη τη σελίδα.
Εις στο ταξίδι τσι ζωής, άρπαξες το τιμόνι
γερή έχεις καπετάνισσα δίπλα σου και ζυγώνει.
Και σου ‘καμε οικογένεια άξια και τιμημένη
κι απ’ όπου κι αν επέρασε η ομορφιά τση μένει.
Λιγότερο από μια στιγμή μαζί σου όποιος μιλήσει
θα βρει παρέα και ανθρωπιά δε θα τη λησμονήσει.
Μες στα Πανεπιστήμια πάλεψες σε κυκλώνα
κι ανέβηκες πολύ ψηλά με κόπο και μ’ αγώνα.
Στον κάμπο τον Αδελιανό έχεις φωλιά χτισμένη
κι ολοχρονίς σε καρτερεί κι όλο σε περιμένει.
Φίλος καλός που δε ξεχνά και πάντα ανταποδίδει
το λίγο που του κάμανε και σε πολύ το δίδει.
Ευχή βγαλμένη απ’ τη ψυχή σου δίνουμε να ζήσεις
να χαίρεσαι ότι αγαπάς λύπη να μη γνωρίσεις.