«Ψηλά, στὶς ἐλατόφυτες βουνοκορφὲς τῆς νοτιοδυτικῆς Εὐρυτανίας, καὶ σφηνωμένη ἀνάμεσα σὲ κάθετους γκριζωποὺς βράχους μὲ ἄγρια μεγαλοπρέπεια, προβάλλει ἡ ἱερὰ μονὴ τοῦ Προυσοῦ. Εἶναι σταυροπηγιακὸ καὶ ἱστορικὸ μοναστήρι, μὲ μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια. Ἀνάμεσα τοὺς ὑπάρχει σπήλαιο λαξευμένο, ποὺ φιλοξενεῖ στὸ ἐσωτερικό του τὸν πρῶτο καὶ παλαιὸ ναὸ τῆς μονῆς. Μέσα σ’ αὐτὸν φυλάσσεται ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας, ποὺ ἐπονομάζεται Προυσιώτισσα.
Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, ἡ εἰκόνα αὐτὴ ἦταν τοποθετημένη σ’ ἕνα ναὸ τῆς Προύσας. Στὰ χρόνια της εἰκονομαχίας (829) τὴν παρέλαβε κάποιος ἄρχοντας, ποὺ σκόπευε νὰ τὴ μεταφέρει στὴν Ἑλλάδα γιὰ ἀσφάλεια. Ὅταν ὅμως ἔφθασε στὴν Καλλίπολη, ἔχασε τὴν εἰκόνα, ἡ ὁποία κατευθύνθηκε θαυματουργικὰ στὸ σημεῖο ποὺ βρίσκεται σήμερα ἡ μονὴ τοῦ Προύσου. Τὸ γεγονὸς σύντομα διαδόθηκε. Δὲν ἄργησε νὰ φθάσει καὶ στ’ αὐτιὰ τοῦ ἄρχοντα ποὺ τὴ μετέφερε. Ἔτρεξε, τὴν ἀναγνώρισε συγκινημένος, ἐκάρη ἐκεῖ μοναχὸς καὶ θεωρεῖται ὁ πρῶτος κτίτωρ τῆς μονῆς».
Το παραπάνω κείμενο, προέρχεται από το αρχείο του αειμνήστου Γυμνασιάρχη της πόλεως του Αγρινίου, Γεωργίου Πάστρα. Στο ίδιο κείμενο περιγράφονται γνωστά θαύματα της Παναγίας όπως η παρεμπόδιση της πυρπόλησης του Καθολικού της Ι.Μ. από Γερμανό αξιωματικό, η εμφάνιση της Παναγίας σε στρατιώτες κατά τον εμφύλιο πόλεμο με τη μορφή καλόγριας μέσα στο μοναστήρι και ενώ όλη η περιοχή και το ίδιο είχαν εκκενωθεί, καθώς και η παύση τρομερής επιδημίας γρίπης και η ίαση χιλιάδων ασθενών μετά την μεταφορά της εικόνας στις πόλεις Αγρίνιο, Μεσολόγγι και Αιτωλικό.
Αυτό το πασίγνωστο προσκύνημα επισκεφτήκαμε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο (25-27 Ιανουαρίου) μέσα από μια υπέροχη διαδρομή πλάι σε τοπία μοναδικής ομορφιάς, αλλά και με συντροφιά τον υπέροχο, για την εποχή, καιρό. Μείναμε κατάπληκτοι μπροστά στη θέα της υπέροχης ιστορικής Μονής όπου ο γνωστός ήρωας της ελληνικής επανάστασης Γεώργιος Καραϊσκάκης έχει αφήσει τα σημάδια του (τα όπλα του και ασημένιο κάλυμμα-τάμα στην εικόνα της Παναγίας για την ίασή του).
Αν και δεν ήταν στο πρόγραμμά μας πηγαίνοντας αποφασίσαμε να περάσουμε κι από μια άλλη Ιερά Μονή, αυτή του Αγάθωνα. Εκεί προσκυνήσαμε το σκήνωμα του μοναχού Βησσαρίωνα που παραμένει ανέπαφο στο χρόνο 13 χρόνια μετά από τότε που βρέθηκε σε άριστη κατάσταση το 2006. Στο χώρο εκείνο ο επισκέπτης νιώθει ακόμη περισσότερο τη γνώριμη γαλήνη που χαρακτηρίζει κάθε ιερό χώρο της Εκκλησίας μας. Αφού φύγαμε διατηρήσαμε μέσα μας αυτή τη γαλήνη για να συμπληρωθεί τέλεια από τον βασικό μας προορισμό την Παναγία την Προυσιώτισσα.
Ευχόμαστε ολόψυχα η χάρη της Παναγίας να μας συντροφεύει για πάντα και να μπορέσουμε μελλοντικά να επαναλάβουμε παρόμοιες εξορμήσεις.
Εκ της Ενορίας Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης πόλεως Ρεθύμνου