Το 2016 μας αφήνει και αλήθεια είναι, πως έχουμε να θυμηθούμε πολλά καλά αλλά και άσχημα γεγονότα.
Αλήθεια είναι επίσης, ότι είδαμε προσπάθειες ομάδων -σ’ ό,τι αφορά την οικογένεια του ποδοσφαιρικού Ρεθύμνου- να πέφτουν και να ξανασηκώνονται (Επισκοπή, ΑΕΜ, Ασή Γωνιά, ΝΕΑΡ, Αετός Ανωγείων). Είδαμε ομάδες να φτάνουν τα όριά τους (Άρης), αλλά και άλλες να απογοητεύουν και να απογοητεύονται (Πηγή, Φλόγα Ρουστίκων). Προσπάθειες ανθρώπων να αυτοδημιουργούν (Αναγέννηση ΜΠΣΡ, Λίβας, Αστέρας Περάματος, Απόλλωνας, Επισκοπή 2010) και να πιστεύουν ότι μπορούν να «ριζώσουν» στο χώρο.
Κι όλα αυτά μάλιστα σε μια δύσκολη οικονομικά περίοδο, όπου τα χρήματα όχι μονάχα δεν περισσεύουν, αλλά που η συνδρομή τους γίνεται πολλάκις από το υστέρημα του κάθε παράγοντα, προκειμένου να δώσει πνοή σε συλλόγους να βιώσουν και όχι να επιβιώσουν.
«Μηδέν» στα αποθεματικά – «Μηδέν» και στο πηλίκον
Το 2016 όμως, ήταν και μια χρονιά που σχετικά με τις υποδομές, δυστυχώς, παρελάσαμε στο «σημειωτόν».
Το αποθεματικό των ταμείων δεν έφτανε για να μεταφραστεί η εγκεκριμένη επιχορήγηση σε δημιουργία έργων ή συντήρησης των γηπέδων. Και λέμε «εγκεκριμένη» γιατί τα χρήματα για τη Σοχώρα και τα Μισίρια έχουν εγκριθεί από την πολιτεία. Μόνο που υπάρχει μια λεπτομέρεια… Δεν έχουν εκταμιευθεί για να προχωρήσουμε στους διαγωνισμούς και κατ’ επέκταση στην ανάληψη των έργων από τις ανάδοχες εταιρίες.
Το χρώμα του χρήματος
Για τους μη γνωρίζοντες θα πρέπει να πούμε ότι αρχικά έχει εγκριθεί χρηματοδότηση ύψους 750.000 ευρώ από την περιφέρεια στο Δήμο Ρεθύμνου. Το ποσό αυτό ίσως χαμηλώσει και θα αφορά έργα που κατά κύριο λόγο υπολογίζονται για την αλλαγή στους χλοοτάπητες των δύο παραπάνω γηπέδων, την περίφραξη και την αλλαγή των πυλώνων φωτισμού στα Μισίρια.
Για τα έργα αυτά, υπάρχει κωλυσιεργία και μέχρι τώρα οι ομάδες, οι ακαδημίες με πάνω από 700 παιδιά στο σύνολό τους, είναι υποχρεωμένες να κάνουν υπομονή.
Και προσέξτε, το προκαταβολικό «οκ» για την έγκριση των έργων αυτών, είχε δοθεί προφορικά (είχε παραστεί αντιπροσωπεία συλλόγων στην Αντιπεριφέρεια Ρεθύμνου) ανήμερα του τελικού του κυπέλλου της ΕΠΣΡ, στις 25 Μαρτίου του 2014!
Ας μην αναφερθούμε στην παλιά μελέτη, που αφορούσε μια σειρά από έργα και η οποία είχε εκπονηθεί από την όλη αλλαγή του περιφερειακού δρόμου με κατασκευή κερκίδας στη Σοχώρα, δημιουργία αποδυτηρίων στο νότιο τμήμα (στην πλευρά των δικαστηρίων) και ανάλογη περίφραξη.
Όχι, δεν λέμε ότι οι υπεύθυνοι της πολιτείας σφυρίζουν αδιάφορα, όσο σφυρίζουν τα γυμνά κάγκελα της Σοχώρας με το βοριά στο καταχείμωνο. Προσπάθειες έχουν γίνει και μάλιστα φέρνοντας αποτελέσματα. Όχι απτά όμως. Με λίγα λόγια και οι ίδιοι οι φορείς της πολιτείας, περιμένουν να δουν το χρώμα του χρήματος.
Πίεση συντεταγμένη και επαναλαμβανόμενη
Είναι ένα πρόβλημα όμως, που πρέπει αντιμετωπιστεί καθημερινά από τους συλλόγους και ομολογουμένως, οι πιέσεις πρέπει να είναι συντεταγμένες και επαναλαμβανόμενες.
Πλέον δεν είναι θέμα αισθητικής. Τα γήπεδα της Σοχώρας και των Μισιρίων εγκυμονούν πολλούς κινδύνους κυρίως σ’ ότι έχει να κάνει με τη σωματική ακεραιότητα των παιδιών, αλλά και των μεγαλύτερων σε ηλικία.
Ήδη μετράμε 7 σοβαρούς τραυματισμούς στο γήπεδο της Σοχώρας (αναγραφόμενους στα φ.α.) οι οποίοι οφείλονται στο κατεστραμμένο τερέν το οποίο, σε πολλά σημεία του μοιάζει να έχει «χαρακώματα» πολέμου, καλά κρυμμένες παγίδες, δηλαδή με το υπόστρωμα να έχει υποχωρήσει λόγω της διάβρωσής του. Φυσικά υπάρχουν και ευδιάκριτες παγίδες, καθώς ο πλαστικός χλοοτάπητας έχει ξηλώσει σε πολλά σημεία του.
Ξέχωρα όμως από τα δύο αυτά γήπεδα, πάει ένας χρόνος (ήταν 8 Ιανουαρίου του 2016) όταν στην ετήσια χοροεσπερίδα της ΕΠΣ Ρεθύμνου, ο κ. Αρναουτάκης είχε διαβεβαιώσει ότι έχει εγκριθεί κονδύλιο για την τοποθέτηση χλοοτάπητα στο γήπεδο των Σελλίων. Φευ!
Αλλιώς τα πράγματα στο Μυλοπόταμο
Και για να μην ξεφεύγουμε από τη… νότα αισιοδοξίας για την οποία κάναμε λόγο στην αρχή του κειμένου μας, κινήσεις και μάλιστα με επιτυχία από την Περιφέρεια και τη δραστηριότητα του Δήμου Μυλοποτάμου είχαμε από τον δήμαρχο της περιοχής κ. Κόκκινο. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο Μυλοπόταμος έχει να καμαρώνει για τα γήπεδα σε Αλφά, Λιβάδια, Γαράζο, Μελιδονίου και Καλύβου. Σιγά-σιγά βέβαια, αρχίζει και ξηλώνεται ο τάπητος του γηπέδου του Περάματος. Εκεί ωστόσο υπάρχει μια κατανόηση.
Μαζί λοιπόν με τις ευχές, ας κάνουμε άλλη μία μέρες που είναι σ’ ένα θέμα που αφορά τα σωματεία, τις ακαδημίες, τα παιδιά μας…
