Με αφορμή την πρόσφατη αποχώρηση-παραίτηση του αναπληρωτή πρύτανη Γιώργου Τζιρίτα, από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης, εξαιτίας των συνεχιζόμενων περικοπών στον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου, καθώς και την έκθεση αξιολόγησης εταιρείας, που αφορά τα Σχέδια Οργανισμών οκτώ Πανεπιστημίων, μεταξύ των οποίων και του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος του νησιού, που συνιστά περαιτέρω μείωση του αριθμού των διοικητικών υπαλλήλων, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού με ανακοίνωση που εξέδωσε καταγγέλλει την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και ζητεί τόσο από την ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και από την κοινωνία του νησιού να υπερασπιστούν τον δημόσιο χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Σαφείς είναι μάλιστα οι αιχμές έναντι της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς στην ανακοίνωσή του το διοικητικό προσωπικό επισημαίνει πως η στάση σιωπής που τηρεί απέναντι στα σοβαρά προβλήματα που πλήττουν το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, δηλώνουν την αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση: «Η δημόσια δήλωση αδυναμίας του Γ. Τζιρίτα, με δεδομένες τις οικονομικές περικοπές, να εγγυηθεί περαιτέρω την εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος και η απόφασή του ως εκ τούτου να παραιτηθεί και να μην συμμετάσχει σε οικονομική διαχείριση, θέτει σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας το ερώτημα αν θα προβούν και τα ίδια σε πράξεις δηλωτικές της αντίθεσής τους ή αν θα συνεχίσουν να πορεύονται σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα, συναινώντας στην ουσία στα κυβερνητικά σχέδια απαξίωσης του δημόσιου χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας».
Το πλήρες περιεχόμενο της ανακοίνωσης του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Κρήτης-Ρέθυμνο, έχει ως εξής:
Στην εβδομάδα που πέρασε είχαμε δύο κρίσιμα γεγονότα για το Πανεπιστήμιο Κρήτης: Τη δημοσιοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης της εταιρείας TEC S.A. για τα Σχέδια Οργανισμών των οκτώ Πανεπιστημίων, που επλήγησαν από τη διαθεσιμότητα και τη δήλωση αποχώρησης από την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης του αναπληρωτή Πρύτανη Γιώργου Τζιρίτα.
Μια σύντομη αναδρομή είναι απαραίτητη για την αποτίμησή τους.
• Τον Σεπτέμβριο του 2013, το Πανεπιστήμιο ανταποκρίθηκε στο αίτημα του υπουργείου Παιδείας για αποστολή Αξιολόγησης Δομών και Σχεδίων Στελέχωσης, για να λάβει ως απάντηση την Κοινή Υπουργική Απόφαση που καταργούσε 49 θέσεις διοικητικού προσωπικού, οδηγώντας ισάριθμους υπαλλήλους σε διαθεσιμότητα. Το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας συντάχθηκε με τη διαπίστωση πως η μείωση κατά 49 των υπηρετούντων τότε 363 διοικητικών υπαλλήλων καθιστούσε αδύνατη την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Όμως η ζωή συνεχίστηκε…
• Τον Ιούνιο του 2014, το Πανεπιστήμιο ανταποκρίθηκε στο αίτημα του υπουργείου Παιδείας για αποστολή Σχεδίου Οργανισμού και Οργανογράμματος, για να λάβει ως απάντηση την πρόσφατη έκθεση αξιολόγησης της εταιρείας TEC S.A., σύμφωνα με την οποία για την εύρυθμη λειτουργία του Πανεπιστημίου δεν χρειάζονται ούτε οι 363 προ της διαθεσιμότητας διοικητικοί υπάλληλοι, ούτε οι 411 που τεκμηρίωνε το υποβληθέν Σχέδιο Οργανισμού. Αρκούν 299!
• Τα τελευταία χρόνια το Πανεπιστήμιο Κρήτης εκπαιδεύει ένα διαρκώς αυξανόμενο αριθμό φοιτητών, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει τις επιδόσεις και τη θέση του στον διεθνή ακαδημαϊκό-ερευνητικό χώρο, για να εισπράξει ως «επιβράβευση» τη διαρκή, χρόνο με το χρόνο, μείωση της κρατικής επιχορήγησης, καθώς και τη συνεχιζόμενη αποψίλωσή του σε διδακτικό προσωπικό, λόγω της μη αναπλήρωσης των αποχωρήσεων-συνταξιοδοτήσεων.
Υπάρχουν σήμερα ακαδημαϊκά Τμήματα που λειτουργούν με τον αδιανόητο -ακόμα και για σχολική μονάδα- αριθμό των 15-20 διδασκόντων. Η κρατική επιχορήγηση για το 2015 -όπως επισημαίνεται και στην επιστολή αποχώρησης από την Πρυτανεία του Γ. Τζιρίτα- περιορίζεται σε 3.840.200 ευρώ, ποσό με το οποίο θα πρέπει να καλυφθούν απολύτως ανελαστικές λειτουργικές δαπάνες ύψους 6.000.000 ευρώ!
Η διαπίστωση της επιστολής παραίτησης του Γ. Τζιρίτα ότι «Προωθείται μια πολιτική οικονομικής αυτονομίας των πανεπιστημίων», των οποίων πλέον η λειτουργία «απαιτεί την ανεύρεση πόρων από ιδιωτικές πηγές», φαίνεται ότι αποτελεί κοινό τόπο για το σύνολο των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Είναι το προφανές συμπέρασμα από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, όπως αυτή έχει κραυγαλέα αποτυπωθεί στο νόμο Διαμαντοπούλου, στη μη αναπλήρωση του αποχωρούντος προσωπικού, στις διαθεσιμότητες, στη δραματική μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων.
Πάγια θέση του Συλλόγου μας, που εκφράστηκε με τη μέγιστη ένταση κατά τη διάρκεια των απεργιακών μας κινητοποιήσεων το φθινόπωρο του 2013, είναι η ανάγκη συσπείρωσης της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας στη γραμμή της υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου.
Στην παρούσα συγκυρία, πιστεύουμε πως πρέπει να αναδείξουμε την ανάγκη μιας ρητής και ξεκάθαρης τοποθέτησης ως προς το μέλλον και τις προοπτικές του Πανεπιστημίου: Όταν η κυβέρνηση δηλώνει τόσο κραυγαλέα την πρόθεση μετατροπής του Πανεπιστημίου σε «αυτοχρηματοδοτούμενη εταιρεία», το Πανεπιστήμιο οφείλει είτε να δηλώσει ευθαρσώς την αντίθεσή του σε αυτόν τον σχεδιασμό, είτε ρητά να παραδεχτεί ότι τον αποδέχεται. Δεν μπορούμε ως ακαδημαϊκή κοινότητα -χωρίς να εξαιρούμε τους εαυτούς μας- να πορευόμαστε, μέρα την ημέρα, λειτουργώντας ως συνδιαχειριστές του.
Δυστυχώς, το Πανεπιστήμιο εμφανίζεται σήμερα εντελώς ανεπαρκές και ελλειμματικό. Το μαρτυρά η αμήχανη σιωπή γύρω από την επιστολή παραίτησης του αντιπρύτανη Γιώργου Τζιρίτα, που αποτελεί μια πράξη αντίθεσης στην ολέθρια κυβερνητική πολιτική για το μέλλον του Δημόσιου Πανεπιστημίου.
Η δημόσια δήλωση αδυναμίας του Γ. Τζιρίτα, με δεδομένες τις οικονομικές περικοπές, να εγγυηθεί περαιτέρω την εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος και η απόφασή του ως εκ τούτου να παραιτηθεί και να μην συμμετάσχει σε οικονομική διαχείριση «που δε συμμορφώνεται με τη συνταγματική υποχρέωση του Κράτους να εξασφαλίζει τη λειτουργία των πανεπιστημίων, όπως επιτάσσουν και οι ρυθμίσεις του άρθρου 63 του ν. 4009/2011», επισημαίνοντας συνάμα «το εμφανές έλλειμμα εθνικής στρατηγικής για την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, και έτι περαιτέρω την έλλειψη συνάρθρωσης αυτής της στρατηγικής με ένα συνολικό σχέδιο ανάταξης του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας», θέτει σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας το ερώτημα αν θα προβούν και τα ίδια σε πράξεις δηλωτικές της αντίθεσής τους ή αν θα συνεχίσουν να πορεύονται σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα, συναινώντας στην ουσία στα κυβερνητικά σχέδια απαξίωσης του δημόσιου χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας.
