Του ΚΩΣΤΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ…
Έχουν γραφτεί πολλά για τη ζωή, την προσωπικότητα και το έργο του ευεργέτη του χωριού μας Στυλιανού Μιχαήλ Μαρκαντώνη, επιπλέον είναι γνωστά σε όλους μας τα έργα που έκανε στο χωριό, θα προσπαθήσω με σεβασμό να εμβαθύνω στις σκέψεις, την προσωπικότητα και το όραμα του ευεργέτη.
Ήξερε καλά τι χρειάζεται η γενέτειρά του προκειμένου οι συγχωριανοί του να ξεφύγουν από τη μιζέρια εκείνων των χρόνων.
Γνώριζε επίσης ότι η ξενιτιά δεν είναι λύση, καθώς προέβλεπε ότι όταν αρχίσουν οι κάτοικοι να φυλλοροούν για μια καλύτερη ζωή το χωριό θα ερημώσει κάτι που ζούμε σήμερα. Θέλησε και σχεδίασε τον τρόπο να δώσει προστιθέμενη αξία στα υφιστάμενα μέσα.
Ποιος είναι λοιπόν ο τρόπος; Η εκπαίδευση.
Γνωρίζει καλά ότι το έμψυχο υλικό που συναναστράφηκε είναι δεκτικό στην πρόοδο και έχει καταλάβει ότι όταν δουν ορίζοντα ανάπτυξης τον ακολουθούν.
Βάζει μπροστά τη δημιουργική του σκέψη και ιδρύει ένα γεωπονικό σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης στο χωριό του.
Οριοθετεί το χώρο με κάποια τμήματα της έκτασης που είναι δικά του, της οικογένειας, άλλα του τα προσφέρουν δωρεάν και άλλα τα αγοράζει.
Χωροθετεί την έκταση και καθορίζει που θα κτιστεί το σχολείο και που θα αναπτύξει το αγροκήπιο στο οποίο θα εκπαιδεύονται τα παιδιά που θα φοιτήσουν και που θα γίνει δεξαμενή για το πότισμα των δένδρων αξιοποιώντας το βρόχινο νερό.
Προσλαμβάνει άνθρωπο εκπαιδευμένο για να οργανώσει το αγροκήπιο.
Ορίζει τι είδους φύτευση θα γίνει σε κάθε γωνία. Δίπλα στο σχολειό θα υπάρχει χώρος για αθλοπαιδιές των μαθητών.
Φυτεύεται κάθε είδος δένδρου που ευδοκιμεί στη περιοχή όχι μόνο, κερασιές, αχλαδιές, συκιές, μυγδαλιές, καρυδιές, καστανιές, μουριές, δαμασκηνές, βερικοκιές, αμπέλι, καλλωπιστικά φυτά και άλλα είδη προς εξαφάνιση όπως ο κέδρος.
Τι θέλει να διδάξει ο Στυλιανός στους νέους με αυτή του τη σκέψη; Θέλησε να πει ότι προστιθέμενη αξία θα έρθει όταν οι χωριανοί αξιοποιήσουν την ελάχιστη γη με δενδροκαλλιέργειες και με το άφθονο νερό που ρέει από τις πηγές του χωριού.
Άραγε το κατάφερε μόνο με το γεωπονικό σχολείο που δημιούργησε;
Ναι τα κατάφερε τα παιδιά που διακρίθηκαν στα γράμματα συνέχισαν σε παραπάνω σπουδές ενώ αυτοί που έμειναν στο χωριό αξιοποίησαν πλήρως τη γη και το νερό.
Αποτέλεσμα, το μικρό χωριό με την μικρή έκταση γης να γίνει παράδειγμα.
Δημιουργούν τις λεγόμενες πεζούλες για να ομαλοποιήσουν το επικλινές του εδάφους.
Κατασκευάζουν δεξαμενές νερού σε κάθε πηγή και ανοίγουν χωμάτινους αρδευτικούς αγωγούς για τη μεταφορά του νερού. Δημιουργούν φράγματα στον ποταμό και αξιοποιούν το νερό του.
Όλη η ρεματιά έγινε καταπράσινη από κάθε είδους οπωροφόρα δένδρα και ειδικότερα από κερασιές.
Αυτή η μικρή έκταση γης έφτασε να παράγει κάθε είδους φρούτο ειδικότερα κεράσια φθάνοντας τους είκοσι τόνους τη σεζόν.
Γέροντα Στυλιανέ απέδειξες με τη βρυσομάνα σκέψη σου ότι το χρησιδάνειο με το οποίο οι Άγιοι του τόπου παραχώρησαν σ’ αυτό το μικρό χώρο προκειμένου να επιβιώσουν οι κάτοικοί του στους δύσκολους καιρούς δεν έχει ημερομηνία λήξης.
Μια καλοπροαίρετη σκέψη, ένα νέο όραμα, η συνέχεια της επίγειας έγνοιας σου για την αγαπημένη σου γενέτειρα είναι αυτό που μας λείπει σήμερα αξέχαστε γέροντα.
