Μερικούς μήνες πριν κάναμε λόγο για μετανάστες που για κοινωνικο-πολιτικούς λόγους λιάζονταν στις ειδυλλιακές γεμάτες τσιμέντο πλατείες της Αθήνας.
Σήμερα ακούμε, διαβάζουμε, συζητάμε για πρόσφυγες, πνιγμούς, ξεριζωμούς, δυστυχία, θανάτους, επιχειρήσεις διάσωσης, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πλέγματα και φράχτες, βία, μίσος και αστυνομία. Στη Μυτιλήνη, την Ειδομένη, την Τουρκία, τη Χίο ως την Αυστρία, Ουγγαρία, Γερμανία…
Τόσα μέρη, τόση δυστυχία και τόσοι άνθρωποι που βιώνουν αυτή την κατάσταση.
Ποιός τόπος άραγε μπορεί να τους χωρέσει τελικά;
Ίσως να πρέπει να το πάρουν απόφαση πως δεν κάνουν για εδώ, για τις δικές μας «πολιτισμένες χώρες». Δεν ξέρω αν φταίει το χρώμα τους, η θρησκεία τους ή η κουλτούρα τους… ίσως να φταίνε κι όλα αυτά μαζί. Πάντως ένα είναι το σίγουρο, πως έρχονται σε πλήρη αντίθεση με… τις δικές μας συνήθειες και αισθητική!
Αλλά για να μην είμαστε και άδικοι ή ρατσιστές, μπορεί πέρα απ’ τα δικά τους χαρακτηριστικά να φταίει και η στιγμή που μας χτύπησαν την πόρτα. Μιας και είμαστε σε μια δύσκολη περίοδο! Έχουμε κι εμείς πολλά στο κεφάλι μας και πρέπει να διαχειριστούμε τους πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις μας.
Άσε που εδώ που τα λέμε, ο ένας μετά τον άλλο τα δικά μας παιδιά φεύγουν για το εξωτερικό. Δηλαδή μακάρι να ήμασταν κι εμείς σε μια καλή κατάσταση να σας δώσουμε από το περίσσευμά μας, αλλά τώρα τι να σας δώσουμε κι εμείς; Το υστέρημα ή την ψυχή μας;
Εμείς αλήθεια δεν σας μισούμε, πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αυτό; Μην ξεχνάτε πως η χώρα μας γέννησε τη δημοκρατία και η γλώσσα μας είναι η μοναδική που μπορεί να αποτυπώσει μονολεκτικά τη λέξη «φιλότιμο».
Στενοχωριόμαστε που δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε, όπως το δικό μας έθνος ξεριζωμένο στο παρελθόν έψαξε θαλπωρή σε άλλους τόπους.
Να ξέρετε ότι δεν μας περνούν απαρατήρητες οι σκηνές με εσάς πρωταγωνιστές που βλέπουμε στην τηλεόραση. Αλλά σας εξήγησα…
Έχουμε κι εμείς τα δικά μας τώρα!
Καλή τύχη όμως και πάλι…. συγγνώμη!
Συγγνώμη που είμαστε εγκλωβισμένοι στα δικά μας προσωπικά, εθνικά, κοντόφθαλμα (όπως θέλετε πείτε τα) αδιέξοδα. Αλλά καταλαβαίνετε…
*Η Νάντια Σαρρή είναι δασκάλα ειδικής αγωγής
