Όπως τότε, έτσι και τώρα οι ρατσιστικές ιδέες χρησιμοποιούνται για να διασπάσουν τα θύματα της κρίσης, για να αποπροσανατολιστεί η δίκαιη οργή μας από τους πραγματικά υπεύθυνους στους πιο αδύναμους. Όπως τότε έτσι και τώρα οι φασιστικές πρακτικές στόχο έχουν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα φόβου και υποταγής, απέναντι σε όποιον σκέφτεται διαφορετικά ή αντιδρά στις πρακτικές αυτών των ομάδων.
Ο ελληνικός λαός έχει βιώσει τον ρατσισμό στα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης, όπως τον βιώνουν και σήμερα όσοι από μας αναζητούν τις τύχες τους σε χώρες που αναβιώνουν νεοναζιστικές ομάδες. Επίσης σαν λαός έχουμε βιώσει τη βαρβαρότητα του φασισμού στην κατοχή μέσα από τον λιμό, τις εκτελέσεις, τα ολοκαυτώματα χωριών κ.τ.λ. Αυτές οι εμπειρίες δεν μπορούν να ξεχαστούν!
Στις μέρες μας όλο και πιο συχνά, πληροφορούμαστε ειδικά στην πόλη του Ρέθυμνου, για την εκδήλωση φαινομένων ψυχολογικής και σωματικής βίας με αποκορύφωμα την δολοφονική επίθεση σε Ινδούς στο Σφακάκι, από πέντε νεαρούς ηλικίας 15-19 ετών, ανάμεσα τους και δύο μαθητές. Παράλληλα έχουν πυκνώσει οι τραμπουκισμοί από μέλη φασιστικής συμμορίας απέναντι σε μεμονωμένα άτομα γνωστά για την αντιφασιστική τους δράση. Διάχυτη είναι επίσης η αίσθηση μεταξύ των συναδέλφων ότι έχουν πολλαπλασιαστεί οι παρεμβάσεις φασιστικών οργανώσεων στα σχολεία της πόλης ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την ημέρα που μέλη της νεοναζιστικής οργάνωσης επιτέθηκαν σε αντιφασίστες μέσα και έξω από σχολεία της πόλης.
Πιστεύουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η ανοχή είναι επικίνδυνη, επομένως η αντίσταση είναι επιβεβλημένη, όχι απλά καταδικάζοντας τα φαινόμενα αλλά με πιο δυναμικό τρόπο, που θα ξεσκεπάζει την προπαγάνδα, τη διαφθορά των συνειδήσεων, την εξαπάτηση, την υποκρισία των ομάδων αυτών. Ειδικά η νεολαία δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του «ριζοσπαστικού και αντισυστημικού» μανδύα που φοράει ο φασισμός την στιγμή που πρόκειται για τον πιο πιστό υπηρέτη του συστήματος.
Σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από την πολυπολιτισμικότητα, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που η πολυμορφία και η διαφορετικότητα είναι πια βασικά του γνωρίσματα, χρέος μας είναι, ως εκπαιδευτικοί, να συμβάλουμε με κάθε μέσο, ώστε οι επόμενες γενιές να δημιουργήσουν αντισώματα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα ολοκληρωτισμού, βίας και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως ενεργοί πολίτες αυτής της κοινωνίας και με πλήρη επίγνωση του παιδαγωγικού μας ρόλου ως δασκάλων, δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, ειδικά όταν αυτά έχουν συχνά ως αποδέκτες και τους μαθητές μας, είτε ως θύματα είτε ως θύτες.
O φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον
καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μεσ’ τα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
λου λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
Η πρόεδρος Δήμητρα Ντρέκη
Ο γραμματέας Παναγιώτης Βασιλειάδης
