Συμφωνία, αλλά προς ποια κατεύθυνση;

 

 

«Αν δεν έχεις κάνει έρωτα ποτέ σου με τα μαθηματικά, δε θα μπορέσεις ν’ αποδείξεις ότι τα γραφτά σου τούς μοιάζουν», Οδυσσέα Ελύτη (Εκ του πλησίον).

 

Πέρασαν πέντε μήνες.. Η νέα κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) έβαζε ως στόχο της να τερματίσει τη λιτότητα, να καταργήσει τα μνημόνια και να διαγράψει ( όπως προεκλογικά υποστήριζε) ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Οι μέρες και οι μήνες περνούσαν.. Η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς αλλά και οι πολιτικές συζητήσεις τόσο στα Eurogroup, στις συνόδους κορυφής αλλά και στις συναντήσεις του πρωθυπουργού με την κυρία Μέρκελ και τους κυρίους Ολάντ, Γιούνκερ, Ντράγκι δεν οδήγησαν – ως την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές- στην πολυπόθητη συμφωνία..

 

Την ίδια ώρα η οικονομία της χώρας ουσιαστικά δεν υφίσταται… Η «τρύπα» στα φορολογικά έσοδα έφτασε το 1,7 δισ. ευρώ το πρώτο πεντάμηνο του 2015, οι οφειλές του κράτους σε ιδιώτες αγγίζουν ή ξεπερνούν τα 9 δισ. ευρώ, η ρευστότητα – τόσο του δημοσίου όσο και των επιχειρήσεων είναι ανύπαρκτη (είναι χαρακτηριστικό ότι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός από τους φορείς του δημοσίου ανήλθε το πρώτο πεντάμηνο του έτους στα 209 δισ. όταν ο στόχος για όλο το έτος ήταν μόλις 80 δισ.! Αυτό και μόνο το στοιχείο φανερώνει την κατάσταση στα κρατικά ταμεία.) αλλά και οι εκροές καταθέσεων από τις τράπεζες – που πια περιμένουν ακόμα και δύο φορές την εβδομάδα τη στήριξη του ακριβού ELA για να ανταποκριθούν -έφτασαν κάποιες ημέρες να αγγίζουν ή και να υπερβαίνουν το 1 δισ. ευρώ! Τα κεφάλαια καταθέσεων σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα περίπου 125 δισ. την ώρα που τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες φτάνουν τα 100 δισ. ευρώ! Όλα τα ταμειακά διαθέσιμα φορέων που ελέγχονται από το κράτος έχουν «στραγγιστεί» προκειμένου να πληρωθούν μισθοί- συντάξεις και οφειλές προς το ΔΝΤ, χωρίς να είναι εξασφαλισμένο το 1,6 δισ. ευρώ που θα πρέπει να καταβληθεί στις 30 Ιουνίου…

 

Δεν έχουμε σκοπό να κουράσουμε τους αναγνώστες με αριθμούς… Για το λόγω αυτό δε θα αναφερθούμε εκτεταμένα στις προτάσεις που έχει καταθέσει η κυβέρνηση στο σημερινό Eurogroup ή στα αριθμητικά στοιχεία που καταγράφουν οι θεσμοί στο δικό τους κείμενο… Δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε το σχολιασμό του κειμένου που προωθεί η ελληνική πλευρά για την επίτευξη συμφωνίας. Τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση είναι άκρως υφεσιακά αγγίζοντας μάλιστα ίσως και να ξεπερνούν τα 8 δισ. ευρώ για τα έτη 2015-2016, όταν το περίφημο Mail Χαρδούβελη είχε κόστος μόλις ένα δισ.! Οι προτάσεις λοιπόν της κυβέρνησης χαρακτηρίζονται από φόρους, αύξηση εργοδοτικών εισφορών και έκτακτη εισφορά 12% για κέρδη άνω των 500.000 ευρώ, για να μην αναφερθούμε και στην αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό, κάτι που θα επιφέρει βαρύ πλήγμα στις τουριστικές επιχειρήσεις (λόγω ανταγωνισμού με γειτονικές χώρες) και φυσικά στις τοπικές οικονομίες( απολύσεις- ανεργία) και βέβαια στην εθνική μας οικονομία. Αντιστοίχως μια μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ στην εστίασης (λχ 23%) θα οδηγήσει σε παρόμοια καταστροφικά προβλήματα όπως και η αύξηση του ΦΠΑ στα περισσότερα τρόφιμα θα επιβαρύνει κατά 400 ευρώ ετησίως τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

 

Κι όμως η λύση στο πρόβλημα αποτελεί μονόδρομο και είναι το μικρότερο κράτος (μείωση κρατικών δαπανών), αξιολόγηση δομών- υπηρεσιών- προσώπων και οι ριζικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις τόσο στο δημόσιο όσο και ευρύτερα στην οικονομία και οι στοχευμένες δράσεις για τις πλέον ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού… Αλλαγή φιλοσοφίας και νοοτροπίας… Σε κάθε άλλη περίπτωση σε μια δεκαετία θα βρεθούμε ξανά στην ίδια ή χειρότερη θέση!

 

Ένας τέτοιος μονόδρομος βέβαια (που βγάζει τη χώρα από το αδιέξοδο) είναι αδύνατον να «περάσει» από τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ αν σκεφτούμε ότι είναι προσκολλημένοι σε ιδεοληψίες, ταμπού και μια κρατικίστικη αντίληψη για την οικονομία.

Ούτε όμως και η πρόταση της κυβέρνησης προς τους θεσμούς θα περάσει εύκολα από τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και από την ΚΟ ομάδα των συγκυβερνώντων κομμάτων…

 

Στην περίπτωση που χαθεί η δεδηλωμένη στη Βουλή (και ανεξάρτητα αν κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης ψηφίσουν θετικά και η συμφωνία υπερψηφιστεί) η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές σύμφωνα με όσα έχουν δηλώσει υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Όμως η χώρα δεν αντέχει κάτι τέτοιο!

 

Ο κ. πρωθυπουργός λοιπόν είχε (έχει;) μια ευκαιρία βαδίζοντας τον μονόδρομο στον οποίο αναφερθήκαμε να βγάλει τη χώρα στο «ξέφωτο» και ταυτόχρονα να επιτύχει μια «ανατροπή» και μία «ανακατάταξη» των πολιτικών δυνάμεων τόσο στο δικό του κόμμα όσο και ευρύτερα (κεντροαριστερά) δημιουργώντας μια νέα δυναμική πλειοψηφία στη Βουλή και την κοινωνία… Ενώνοντας τα πλέον δημιουργικά και δυναμικά μέρη της ελληνικής κοινωνίας όσα δηλαδή έχουν τη γνώση, τη διάθεση, την εμπειρία, τη φιλοδοξία για δημιουργία και πρόοδο.

 

Τώρα, αν οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι (λόγω λίστας) να «ελέγξει» το κόμμα του χάνοντας έτσι τη «μεγάλη εικόνα», δηλαδή έναν ουσιαστικό «μετασχηματισμό «του πολιτικού τοπίου και της κοινωνίας.. Απαραίτητα όμως στοιχεία για να κάνει η χώρα μας μια δυναμική φυγή προς τα εμπρός!

 

Μια τέτοια συμφωνία θα έδινε σταθερή προοπτική στη χώρα… Οτιδήποτε άλλο αποφασιστεί σήμερα (ή μέχρι τη Δευτέρα) στο Eurogroup και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα έχει (αν έχει) μικρή αποτελεσματικότητα, αφού δεν θα θεραπεύει τα χρόνια προβλήματα των δομών του κράτους και της οικονομίας…

 

Η όποια άλλη συμφωνία το μόνο θετικό που θα έχει είναι να αποφύγει η χώρα την άμεση – τυπική και ουσιαστική χρεοκοπία… Αυτό εξάλλου δείχνει και η φράση του κ. Τούσκ « The game is over»!

 

Τι χρειάζεται λοιπόν για να αρχίσει ξανά το «παιχνίδι» ή για να οδηγηθούμε στην επόμενη «πίστα»; Σίγουρα πάντως όχι ένα μεγάλο υφεσιακό πακέτο… Σε μια τέτοια κατάσταση ούτε τα 35 δισ. του επενδυτικού προγράμματος Γιούνκερ θα μπορέσουν να αλλάξουν το φαύλο κύκλο: ύφεση-κλείσιμο επιχειρήσεων- ανεργία- νέα μέτρα- ύφεση..Φοβόμαστε ότι τα λόγια του κ. Τούσκ δεν αφορούν αποκλειστικά και μόνο ένα «τελεσίγραφο» για συμφωνία, αλλά είναι και ένα «διαφημιστικό» τρέιλερ για τα «προσεχώς»…!