Το Δεκέμβριο του 1997 το Μουσικό Σχολείο Ρεθύμνου επισκέφτηκε τα Ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας στο πλαίσιο Ευρωπαϊκού Εκπαιδευτικού Προγράμματος. Η πολιτιστική αποστολή μετέφερε την αγάπη, το ενδιαφέρον, τις ευχαριστίες, αλλά και το θαυμασμό μας στους Έλληνες που κατοικούν στην Κάτω Ιταλία από τα γεωμετρικά ακόμα χρόνια, αφού, σύμφωνα με την παράδοση οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν Έλληνες και συγκεκριμένα Κρητικοί που με το βασιλιά τους Ιδομενέα ήρθαν στο Σαλέντο μετά την καταστροφή της Τροίας. Αργότερα κατά το μεγάλο αποικισμό, τον 8ο π.Χ. αιώνα οι Έλληνες αποίκησαν τη Νότιο Ιταλία και δημιούργησαν τη Μεγάλη Ελλάδα. Από τότε, λοιπόν, υπάρχουν Έλληνες, απόγονοι των παλαιών, οι οποίοι αισθάνονται Έλληνες, μιλούν τα ελληνικά ή καλύτερα τα Grecanica, ένας συνδυασμός λατινικής και ελληνικής γλώσσας.
Στο νοτιότερο άκρο της Απουλίας, στη χερσόνησο του Σαλέντο και ειδικότερα στο δρόμο που ενώνει το Lecce με το Otranto μπορεί κανείς να διαβάσει μια ταμπέλα που γράφει με μεγάλα γράμματα «Kalόs ίrtate» και μετά από κάτω Calimera. Το τοπίο είναι μεσογειακό: λευκοί ασβεστωμένοι τοίχοι, σπίτια με αυλές, στενά δρομάκια, γκριζοπράσινες ελιές, καταγάλανη θάλασσα. Όλα έχουν ελληνική όψη. Πράγματι, η Ελλάδα απέχει δύο βήματα, αλλά εδώ είμαστε στην Ιταλία! Στην πραγματικότητα είμαστε στην Grecίa.
Όσο η αποστολή μας περιδιάβαζε τα ελληνόφωνα χωριά, όσο συναντούσαμε κατοίκους της περιοχής και γνωρίζαμε τον πολιτισμό τους τόσο τα συναισθήματα που περιγράφω παραπάνω δυνάμωναν. Αγάπη, γιατί είμαστε αδέλφια, ενδιαφέρον, γιατί είναι ένα σπάνιο, αν όχι μοναδικό πολιτισμικό και ιστορικό φαινόμενο, και θαυμασμό, γιατί δεν ξέχασαν την καταγωγή τους τόσους αιώνας ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι’ άλλους ξένους ( Ποσειδωνιάται -Κ.Καβάφης).
Κατά την αναχώρηση της αποστολής μας εκφράσαμε την ευχή να βρεθεί τρόπος να επισκεφθούν και κείνοι την Ελλάδα και να ‘ρθουν στο Ρέθυμνο. Και να που ύστερα από δεκαπέντε χρόνια δίνεται η ευκαιρία να πραγματοποιηθεί κατά ένα μεγάλο μέρος η ευχή μας, να έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στην πόλη μας το συγκρότημα enCardia.
Τα μέλη του μουσικού αυτού σχήματος είναι, βέβαια, Έλληνες και κατοικούν στην Ελλάδα όμως, όπως οι ίδιοι λένε: «Είμαστε μια παρέα οκτώ ανθρώπων που έτυχε και πάθαμε μία πλάκα με τη μουσική παράδοση της Κάτω Ιταλίας. Αυτό συμβαίνει, δεν το επιδιώκει κανείς… Έτσι λοιπόν συνέβη και σε μας και αρχίσαμε να πηγαινοερχόμαστε εκεί πέρα Βρήκαμε, πράγματι, ένα πράγμα πάρα πολύ ζωντανό που μας εντυπωσίασε… και είπαμε παιδιά μας αρέσουνε αυτά τα πράγματα και ας ασχοληθούμε μαζί τους. Από τη στιγμή, όμως, που αρχίσαμε να πηγαίνουμε στην Κάτω Ιταλία και να ζούμε μαζί τους αυτό που λέγεται παράδοση ελληνόφωνη, αυτό που λέγεται ταραντέλλα, ίσχυσε και για μας ο μύθος του τσιμπήματος της αράχνης, δηλαδή μια δηλητηριώδης αράχνη μας τσίμπησε και δε μπορούμε να ξεκολλήσουμε με αποτέλεσμα να έχουμε φτιάξει πολλά πράγματα στη μουσική εμπνευσμένοι από όλα αυτά τα πράγματα που ζούμε τώρα και έξι χρόνια, δηλαδή ένα υλικό που μας έδωσε τη δυνατότητα να φτιάξομε καινούρια μουσική δική μας, αλλά που ακουμπάει πάνω σ’ αυτή την παράδοση. Αυτή η παράδοση είναι κοντά στη δική μας παράδοση, είναι ελληνική παράδοση, είναι κοντινή, αλλά είναι και άγνωστη. Αυτό είναι που μας συγκίνησε».
Το Μουσικό Σχολείο δε θεωρεί τυχαίο το γεγονός ότι ανέλαβε τη διοργάνωση της εκδήλωσης με τους EnCardia, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 21-12 στις 20:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 14ου Δημοτικού Σχολείου στην Καλλιθέα. Κάτι ξεχωριστό συνέβη που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε ….μήπως και μας έχει τσιμπήσει η αράχνη ταραντέλλα;
