Ο Γιάννης Μελαδάκης γεννήθηκε το 1951 στην Ασή Γωνιά από πατέρα Ασηγωνιώτη και μητέρα Καρινιώτσσα. Εκεί είδε το φως του ήλιου, περπάτησε και έπαιξε στα χωμάτινα σοκάκια, έζησε τα ήθη και έθιμα του χωριού, βίωσε τα αγνά αισθήματα των κατοίκων, την θυμοσοφία και τα μετρημένα λόγια των γερόντων, τον ενθουσιασμό και τον δυναμισμό των νέων.
Αυτός ο τόπος άφησε το αποτύπωμα μέσα του, όπως ο ίδιος δηλώνει και είναι σφιχτά δεμένος μαζί του, όπως οι ρίζες των ανεμοδαρμένων δέντρων με τα βράχια της Ασή Γωνιάς.
Ο Γιάννης Μελαδάκης σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο ανακηρύχτηκε διδάκτορας το 1981 στην ειδικότητα της παθολογίας. Είναι παντρεμένος με την κ. Ευγενία και έχουν αποκτήσει την Ελένη και τον Γιώργο, ενώ πρόσφατα απόκτησε και τον εγγονό του Ίωνα στον οποίον αφιερώνει το βιβλίο.
Ο Γιάννης Μελαδάκης παράλληλα με την πετυχημένη επαγγελματική του πορεία ασχολήθηκε με την συγγραφή βιβλίων, με σκοπό να τιμήσει τους προγόνους του αλλά και να εξωτερικέψει τον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο. Έχει ήδη κυκλοφορήσει το βιβλίο « Θυσία στο όνειρο», που αναφέρεται στον θείο του οπλαρχηγό Μιχάλη Μελαδάκη, που έπεσε ηρωικά μαχόμενος για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου, ενώ το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο «Η Καρινιώτισσα» αναφερόταν στην αείμνηστη μητέρα του, η οποία στάθηκε σαν βράχος στο πλευρό του συζύγου της και των παιδιών της.
Το τρίτο κατά σειρά βιβλίο είναι αυτό το οποίο παρουσιάζω και έχει τίτλο « Συνομιλίες με τη σιωπή» και όταν το πήρα στα χέρια μου προσπάθησαν να καταλάβω πως είναι δυνατόν να συνομιλήσει κάποιος με τη σιωπή. Αρχίζοντας όμως να το διαβάζω κατάλαβα ότι όχι μόνον είναι δυνατόν, αλλά μπορεί να διδαχτεί κανείς πολλά πράγματα από αυτή την συνομιλία αρκεί να αφήσει ελεύθερη την ψυχή του να αφουγκράζεται.
Ο συγγραφέας μέσα από την μεστή, γλαφυρή και γεμάτη συναισθήματα γραφή του, δίνει ζωή σε άψυχα πράγματα ή σε ανθρώπους που έχουν φύγει από αυτό τον μάταιο κόσμο και συνομιλεί μαζί τους σε πρώτο πρόσωπο θέτοντας τους ερωτήσεις και λαμβάνοντας απαντήσεις.
Παράλληλα περιγράφει τόσο παραστατικά και με ζωντανές εικόνες τα τοπία στα οποία βρίσκεται, ώστε σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι και εσύ εκεί και παρακολουθείς την συζήτηση. Μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται ο συγγραφέας είναι ο Δροσουλίτης, η Ροδιά, το Αμπελάκι, η Πυθία, το μαντήλι, η Σκιά, το Χάδι, η Ησυχία, η Αγάπη και άλλα.
Διαβάζοντας το κεφάλαιο που αναφέρεται στη μάχη που έγινε τον Μάιο του 1828 στο Φραγκοκάστελο με τον Ηπειρώτη οπλαρχηγό Χατζημιχάλη Νταλιάνη και τα 600 παλικάρια του, που ήρθαν να ενισχύσουν την κρητική επανάσταση και του Σφακιανούς επαναστάτες, συγκινήθηκα από τον τρόπο που ο συγγραφέας συνομιλεί με την γλώσσα της ψυχής με έναν Δροσουλίτη. Οι Δροσουλίτες είναι το φαινόμενο που βλέπει κάποιος στα τέλη του Μάη όταν χαράζει η μέρα και υπάρχει δροσιά, εκεί στο βάθος του Λυβικού πελάγους βλέπει στρατιώτες να σχηματίζουν φάλαγγα και να περπατούν στον αφρό της θάλασσας.
Λένε ότι είναι οι ψυχές των στρατιωτών του Χατζημιχάλη Νταλιάνη που έπεσαν επιχειρώντας ηρωική έξοδο από το Φραγκοκάστελο που είχαν κλειστεί περικυκλωμένοι από 8.000 Οθωμανούς. Ρωτώντας τον Δροσουλίτη ο συγγραφέας σχετικά με το φαινόμενο εκείνος είπε «Ο Θεός αφήνει τις ψυχές να κατεβαίνουν με την υγρασία του αέρα, η υγρασία με το φορτίο της θα γίνεται δροσοσταλίδα και οι πολλές δροσοσταλίδες της πρωινής δροσιάς θα απελευθερώνουν τις ψυχές που κουβαλούν και εκείνες σαν σκιές θα κάνουν αναπαράσταση της μάχης και αφού τελέψουν την αποστολή τους θα μπαίνουν στο Λυβικό και με μεταφορικό μέσον την άχνη της θάλασσας θα ανεβαίνουν στον ουρανό ώστε ο κύκλος ουράνια – επίγεια – ουράνια να κλείνει».
Γενικά το βιβλίο έχει μια πρωτοτυπία διότι δίνει μιλιά σε άψυχα να συνομιλούν με τον συγγραφέα και ταυτόχρονα με την ψυχή του αναγνώστη, ο οποίος καθηλώνεται μέσα από τα κείμενα και τον ευρηματικό τρόπο γραφής, περιέχει δε πολλές λέξεις της κρητικής διαλέκτου τις οποίες επεξηγεί στο τέλος με ένα πλούσιο γλωσσάρι. Ο Γιάννης Μελαδάκης εκτός από πετυχημένος συγγραφέας είναι και ένας εκπληκτικός ομιλητής, διότι έχει την ικανότητα να δίνει ζωή στα γραφόμενά του, που όπως προείπα είναι γεμάτα, εικόνες, αρώματα και συναισθήματα.
Το βιβλίο υπάρχει σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας και αξίζει να το προμηθευτείτε να σας ταξιδέψει στα απάτητα μονοπάτια της σιωπής μέσα από την σπουδαία πένα του αγαπητού Ιωάννη Γ. Μελαδάκη. Κλείνοντας του αφιερώνω μια μαντινάδα με την εκτίμηση μου
«Εσύ μιλείς με τη σιωπή κι αυτή σ’ απηλογάται
πως χαίρεται να τα γροικούν εκείνα που δηγάται»
Καλοτάξιδο και στο επόμενο με το καλό φίλε Γιάννη
Γιώργος Σηφάκης (Σιμισακογιώργης)
