πράσινες ή ροζ υποσχέσεις. Δεν έχουμε να θρέψουμε κανέναν κομματικό
μηχανισμό, καμία συντεχνία – κανένα συμφέρον. Και έχουμε μια πρόταση για
τα κόμματα: Να σκίσουνε τα προγράμματα τους, να σκίσουν τις ψεύτικες
υποσχέσεις, αυτά που τους γράφουν οι διαφημιστές πριν τις εκλογές για να
τις καταπατήσουν αμέσως μετά τις εκλογές. Να φτιάξουμε ένα εθνικό
σχέδιο δράσης. Να πάρουμε τα 20 προβλήματα και να δώσουμε τις 20 λύσεις.Ποιες λύσεις; Τις αριστερές λύσεις ή τις δεξιές λύσεις; Όταν φώναξαν
τον Βενιζέλο να αφήσει την Κρητική Πολιτεία και να αναλάβει την
Πρωθυπουργία της Ελλάδας, ως τι τον φώναξαν; Ως δεξιό ή ως αριστερό; Η
χώρα ήταν βουτηγμένη στα χρέη και την ανυποληψία. Την ανόρθωσε.
Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει Ελευθέριος Βενιζέλος. Υπάρχουν, όμως, πολύ
μικροί Λευτέρηδες, επαναστάτες και ρεαλιστές, που θα αναμετρηθούν με τα
προβλήματα και όχι ο ένας με τον άλλον.
Η Κρήτη είχε τις μεγαλύτερες απώλειες απ’ όλη την Ελλάδα στην
αντίσταση και τις μικρότερες απώλειες στον εμφύλιο. Γιατί οι
δημιουργικοί άνθρωποι φεύγουν μπροστά, δεν κάθονται να σφάζονται μεταξύ
τους για το παρελθόν.Αυτό ήρθε να κάνει ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ να ενώσει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει
, όλοι μαζί να οδηγηθούμε – σε λύσεις. Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα.
Με την Ευρώπη ή έξω από την Ευρώπη; Ακόμη και αυτοί που είναι έτοιμοι να
κυβερνήσουν – έτσι λένε – δεν το έχουν αποφασίσει ακόμα. Οι μισοί είναι
με το ευρώ – οι άλλοι μισοί είναι με την δραχμή. Η απόλυτη παράνοια.
Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς προτιμούν τον Μαδούρο της Βενεζουέλας – για
εταίρο και σύμμαχο»
Ο Σταύρος Θεοδωράκης,μιλώντας για την απόφαση του να αφήσει την δημοσιογραφία και να μπεί στην πολιτική,είπε πως οδηγήθηκε στο ρίσκο αυτό αφήνοντας την βόλεψη του,διότι έβλεπε καθημερινά ότι η κοινωνία υποφέρει και περισσότερο.Το ρίσκο του αυτό,όπως ανέφερε,άρχισε να φοβίζει πολλούς :«Έχουμε ζωή 20 μέρες και είδατε πως έχουν αλλάξει όλα. Τα κόμματα
αναζητούν ξαφνικά ανθρώπους από την κοινωνία για τα ψηφοδέλτια τους.
Εκεί που είχαν πει ότι θα βάλουν τα στελέχη τους – τώρα λένε θα βάλουν
προσωπικότητες – θα βάλουν καθημερινούς ανθρώπους. Ακόμη και αυτοί που
δεν μας ψηφίζουν πρέπει να το παραδεχτούν.Αλλάξαμε τους όρους του παιγνιδιού. Φοβίσαμε όλους αυτούς που τόσα χρόνια μας φοβίζουν.