Με έκπληξη διαβάσαμε τις σημερινές δηλώσεις της ηγεσίας της ΔΕΥΑΡ να λοιδορεί και να χαρακτηρίζει «υποκινητές» φτωχές οικογένειες, χήρες γυναίκες επειδή ανησυχούν και αντιδρούν στη μετατροπή της περιοχής που έχουν τα σπίτια τους σε βιομηχανική, για να εγκαταστήσει η ΔΕΥΑΡ το (ταχυ) διυλιστήριό της. Μα αν δεν ανησυχήσουν και δεν αντιδράσουν σε αυτό, αλήθεια σε τί η ΔΕΥΑΡ τους επιτρέπει να αντιδράσουν; Έχουν χάσει τελείως την αίσθηση του μέτρου. Άραγε απευθύνονται σε υπηκόους ή σε ελευθέρους ανθρώπους με δικαιώματα και ανάγκες;
Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλές ανακρίβειες γύρω από αυτό το θέμα. Προς το παρόν περιοριζόμαστε στη σημερινή. Ισχυρίζονται ότι σήμερα τροφοδοτείται η περιοχή του Αρκαδίου με 2.000 κ.μ. από τη Λίμνη του Κουρνά. Οι ασφαλείς πληροφορίες μας όμως λένε ότι το ταχυδιυλιστήριο από τη Λίμνη του Κουρνά έχει σταματήσει να δουλεύει από τα Χριστούγεννα. Το πιθανότερο είναι να λειτουργήσει ξανά μόνο στην αιχμή της τουριστικής σεζόν, λόγο της επάρκειας και των πηγών της Αργυρούπολης αλλά και των γεωτρήσεων. Ο ίδιος ο διευθυντής της ΔΕΥΑΡ μιλώντας προ ημερών στον 980 εξηγούσε ότι φέτος δεν θα έχουμε το παραμικρό πρόβλημα επάρκειας. Προς τι λοιπόν αυτός ο κατασκευασμένος πανικός;
Μεγάλες αλχημείες γίνονται επίσης στα ζητήματα του κοστολογίου. Δεν επεκτεινόμαστε αλλά όλες οι παράμετροι δείχνουν ότι το σχεδιαζόμενο (ταχυ)διυλιστήριο λόγω του ρυπαντικού φορτίου του νερού του φράγματος θα είναι κατά πολύ ακριβότερο και από το νερό του Κουρνά και από τις δυσκολότερες γεωτρήσεις. Έχει αξία η ΔΕΥΑΡ να μας ενημερώσει που το προϋπολογίζει.
Αναμφίβολα το νερό του φράγματος πρέπει να αξιοποιηθεί και για πόσιμο. Να μην εξαντλούνται τα υδατικά αποθέματα από υπεραντλήσεις. Να για να μην εξαρτιόμαστε από το επίπεδο των βροχοπτώσεων για να μην «κοριζάσουμε». Για να εξασφαλιστεί όμως η ποιότητα του πόσιμου νερού, το πραγματικά χαμηλό λειτουργικό κόστος και η επάρκεια για τα επόμενα 50 χρόνια, χρειάζεται οι προσπάθειες Δήμου και ΔΕΥΑΡ να επικεντρωθούν στο μεγάλο διυλιστήριο που σχεδιάζει ο ΟΑΔΥΚ. Για καλή μας τύχη η περίοδος της ξηρασίας πέρασε και μαζί της η ανάγκη έκτακτων λύσεων, που όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει δεν έρχονται γιατί μας λείπει η δυνατότητα επιστημονικής πρόβλεψης και σχεδιασμού. Οι τοπικοί και κεντρικοί κυβερνώντες συνειδητά δεν κάνουν αυτό το σχεδιασμό, για να καταφεύγουν σε λύσεις ανάγκης (ταχυδιυλιστήρια, μονάδες αφαλάτωσης κλπ) για να μπορούν να μετατρέπουν το νερό σε πανάκριβο εμπόρευμα.
Στην περίπτωσή μας. Χρόνια τώρα η ΔΕΥΑΡ λειτουργεί καθαρά ιδιωτικοοικονομικά και ανταγωνιστικά προς τον ΟΑΔΥΚ (σήμερα ΟΑΚ). Το νερό από το μεγάλο διυλιστήριο θα της κοστίζει φτηνά αλλά δεν θα μπορεί να «κουτελομετρά» τα νούμερα της δικής της επεξεργασίας για να το πουλά «μαύρο χαβιάρι» στους δημότες. Γι’ αυτό βιάζεται να στήσει μια δική της εγκατάσταση επεξεργασίας του νερού και εδώ και χρόνια δεν «σπρώχνει» να δρομολογηθεί το διυλιστήριο του ΟΑΚ στο Γιανούδι με ήδη αγορασμένες τις εκτάσεις. Τις χάλασαν τα σχέδια οι φετινές πλούσιες βροχοπτώσεις αλλά τις ξεπερνά σα να μην έγιναν και συνεχίζει λοιδορώντας και πολεμώντας με κάθε μέσον όποιον τολμά να έχει αντίθετη άποψη.
Αυτό που συμφέρει όλους τους δημότες και τον τόπο αυτή τη στιγμή είναι να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από το νέο ΕΣΠΑ ή οπουδήποτε αλλού για το μεγάλο διυλιστήριο. Στο μεταξύ αντί να δίνουμε τα λεφτά σε προσωρινές λύσεις (αυτοί βέβαια τις θέλουν μόνιμες), αντί γι’ αυτό ας προχωρήσουμε σε έργα διαχωρισμού των δικτύων πόσιμου και αρδευτικού, σε έργα μείωσης των τεράστιων απωλειών του δικτύου, σε έρευνα και αποκάλυψη των παράνομων συνδέσεων. Αυτά και εξοικονομούν πόσιμο νερό και χρειάζονται ούτως ή άλλως. Δεν είναι λεφτά σε λύσεις προσωρινές και αμφίβολες. Το (ταχυ)διυλιστήριο κινδυνεύει να έχει την τύχη της λιμνοδεξαμενής του Αρκαδίου. Ξοδεύτηκαν ένα κάρο λεφτά και δεν έδωσε ούτε ένα κυβικό νερό.
*Ο Μανουσογιάννης Μανούσος είναι δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης