Για άλλη μία φορά, κατά την τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, γίναμε στο ίδιο έργο θεατές, με την κατάθεση ευήκοων και γενικόλογων προτάσεων-υπεκφυγών, καθώς επίσης δεχθήκαμε τον γνωστό λεκτικό καταιγισμό: αειφόρος ανάπτυξη, συμμετοχή πολιτών, ενεργός πολίτης… Και όλα αυτά, προκειμένου να ζητήσουν την ψήφο μας, στις εκλογές που έρχονται. Όμως, στις παραπάνω έννοιες, στις οποίες οι πάντες ομνύουν, τις έχουν καταστήσει φενάκη. Σκέτο ευφημισμό. Οι αποδείξεις, παρακάτω. Επίσης, για άλλη μία φορά φάνηκε η έγνοια των αυτοδιοικητικών να μπουν σε κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, προκειμένου να αποκρύψουν την έλλειψη ενός συνεκτικού και ιεραρχημένου προγράμματος που αφορά την καθημερινότητα. Στο θέμα αυτό (προγράμματα) -αρκετά σοβαρό βέβαια- όντως υπάρχουν πολλά. Όμως, ο τρόπος και ο χρόνος που τα επικαλούνται, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η αντίστοιχη της τραγικής φράσης «λεφτά υπάρχουν», στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι «προγράμματα υπάρχουν».
Το «καλό» της κρίσης που βιώνουμε, είναι ότι έχει φωτίσει πολλά από τα κακώς κείμενα που ήταν κρυμμένα κάτω από το χαλί και δεν αφήνει άλλα περιθώρια «αθωότητας», αντιθέτως επιβάλλει περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι τα πράγματα θα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους, και ότι απαιτείται αλήθεια -δεν κοστίζει ,αξίζει- και τόλμη, αφού βεβαίως κάνουμε πρώτα την αυτοκριτική μας.
Με αφετηρία τις παραπάνω σκέψεις – θέσεις, καθώς επίσης ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, η πιο κοντινή εξουσία στον πολίτη, -έτσι τουλάχιστον λέγεται- έχει άμεση σχέση με την καθημερινότητά μας, θα προσπαθήσω, με τη δική μου οπτική, να κάνω μία σύντομη αναδρομή σε θέματα που αφορούν την καθημερινότητα, όπως, εγώ τουλάχιστον και εκτιμώ η συντριπτική πλειοψηφία, την βιώνουμε στο χωριό μας. Δεν πρόκειται για έργα μεγαλεπήβολα, για τα οποία θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί την τρέχουσα οικονομική συγκυρία (κρίση), αλλά για απαράδεκτες έως και εγκληματικές -λόγω παρελεύσεως μεγάλου χρονικού διαστήματος- ελλείψεις και δυσλειτουργίες που αφορούν την ασφάλεια, την υγεία και την κάλυψη βασικών αναγκών.
Πολύ σύντομα λοιπόν:
1. Ιατρείο: Χρυσό περιτύλιγμα, κενό περιεχομένου. Για ένα κτίριο 40 τ.μ. και για περίπου ένα χρόνο, απλώς βάφηκε και έγιναν κάποιες εσωτερικές αλλαγές. Σήμερα, 12/5/2014 η εξέταση έγινε πάλι σε καφενείο.
2. Επίσκεψη αγροτικού ιατρού: Μία φορά τον μήνα.
3. Αγροτικός δρόμος που οδηγεί προς την Πηγή, περιοχή «Αστυράκου ρυάκι», η οποία τροφοδοτεί το χωριό με πόσιμο νερό. Βατός μόνο με ερπυστριοφόρο. Το λέω, έχοντας πλήρη επίγνωση του λόγου. Πέραν του ότι, οι ιδιοκτήτες -ανήκω και εγώ σε αυτούς- δεν μπορούν να προσεγγίσουν τις περιουσίες των και ήδη έχουν υποστεί πολλές φθορές στα οχήματά των, προκύπτει και ένα μείζονος σημασίας θέμα που άπτεται της υγείας: Αδυναμία προσέγγισης και καθαρισμού της πηγής για αρκετά χρόνια και το υπάρχον κάλυμμα του φρεατίου παραμένει ανασφάλιστο.
4. Συγκοινωνία με Μ.Μ.Μ. (ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ). Μία εικόνα χίλιες λέξεις: Μαθητές και ηλικιωμένοι να διανύουν απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων. Θα μου αντιτείνει κάποιος, ότι αυτό γίνεται προσωρινά λόγω έργων. Ας κρατήσει την απάντηση για τον εαυτό του.
5. Διαδύκτιο : Η αξιοποίηση του διαδικτύου για την ανάδειξη προβλημάτων, τον καλύτερα πληροφορημένο και κατ’ επέκταση πιο ενεργό και συμμετέχοντα δημότη, την εξυπηρέτηση και κάλυψη αναγκών που το ίδιο το κράτος απαιτεί πλέον να γίνονται ηλεκτρονικά, τη λήψη τοπικής σημασίας αποφάσεων ή την έκφραση της γνώμης των δημοτών, κρίνεται κομβικής σημασίας. Όλα τα παραπάνω, και όχι μόνο, είναι λίγα κλικ από οποιοδήποτε χρήστη, είτε αυτός βρίσκεται στην Πατσό είτε στην Νέα Υόρκη. Δεν κομίζω γλαύκας…, αλλά δεν μπορεί στις μέρες μας να είναι είδος πολυτελείας. Επειδή είμαι συνδρομητής, αλλά και γνωρίζω διαδικασίες, δεν υπάρχει ούτε σε αυτήν την περίπτωση οικονομικό άλλοθι.
6. Τουριστική ανάπτυξη: Κατασκευή σε πρώτη φάση ενός ενημερωτικού ψηφιακού χάρτη, όπου θα απεικονίζονται και θα παρέχονται πληροφορίες για όλα τα αξιοθέατα των χωριών, καθώς επίσης διαδρομές ιστορικού, θρησκευτικού, πολιτισμικού ενδιαφέροντος. Κόστος μηδενικό, αξία τεράστια, για όσους γνωρίζουν, που θα έπρεπε να έχει γίνει από χθες.
Τα παραπάνω -είναι και άλλα- δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν σε επίπεδο άρθρου. Όμως, θα μπορούσαν να έχουν συζητηθεί λεπτομερώς, και κάποια να έχουν λυθεί -τουλάχιστον μεγάλο μέρος αυτών- αν, συντονισμένα και μεθοδικά και όχι με λύσεις «του ποδαριού», είχαν γίνει κάποιες συναντήσεις, με πρωτοβουλία του δημάρχου ή κατόπιν εξουσιοδοτήσεώς του στους αντιδημάρχους (είχαμε την τύχη, θέση αντιδημάρχου, και τα τέσσερα χρόνια να καλύπτεται από συγχωριανό μας), σε συνεργασία με τον εκπρόσωπο της Τοπικής Κοινότητας. Τέτοιου είδους συναντήσεις, συμβάλλουν, εκτός των άλλων, στην κοινωνική συνοχή η οποία, ιδιαιτέρως στις μέρες μας, κρίνεται εκ των ων ουκ άνευ. Τα δημόσια πρόσωπα, έτσι πράττουν. Βέβαια, για το εν λόγω θέμα (κοινωνική συνοχή), την εξήγηση μου έδωσε, ο πολιτικός πολιτισμός του ίδιου του Δημάρχου κατά την τελευταία του επίσκεψη στο χωριό μου, με την συμπεριφορά του (επιλεκτική επίσκεψη καφενείων).
Κλείνοντας, επειδή δυσκολεύομαι να διακρίνω ποια είναι τα έργα με θετικό πρόσημο που πραγματοποιήθηκαν στην Πατσό την τετραετία που μας πέρασε, είμαι εν αναμονή απαντήσεων, σε όποιον έχει την ευγενή καλοσύνη να με ενημερώσει. Θα πειστώ, εάν έχει επιχειρήματα και όχι ξύλινη γλώσσα ή μου παρουσιάσει τα σκαψίματα και τα μπαζώματα (μπαλώματα) με το σκαπτικό μηχάνημα, δηλαδή τα αυτονόητα, ως έργα.
Υ.Γ. Θέλω να δηλώσω με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, πως αυτά που πιστεύω και γράφω, εκφράζουν εμένα και όχι το οποιοδήποτε φανταστικό ή υποθετικό πρόσωπο. Πάντα ενεργώ αυτοβούλως και αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Συγχωρέστε με. Είναι ένα από τα «κακά» που μου κληροδότησαν τα γαλόνια που φορούσα.
* Ο Βασίλης Ευστρ. Ψυχαράκης είναι Ανώτατος Αξιωματικός ε.α.
