Ο πόλεμος κατά του νέου ιού είναι ασύμμετρος, το μέγεθος αυτού, δυσανάλογος με τη δύναμή του, επισκιάζει κι αναθεωρεί μια άλλου είδους μάχη διαρκείας που διαδραματίζεται κρυφά. Τις διαπραγματεύσεις για την χάραξη του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (MMF) 2021-2027, που θα καθορίσει το ύψος του συνολικού προϋπολογισμού.
Πριν την επέλαση του κορωνοϊού κύρια ζητήματα ήταν πάντα, η επιθυμία των ισχυρών κρατών μελών για δραστική μείωση ποσοστών συμμετοχής εισφορών με διατήρηση δικαιωμάτων επιστροφών (rebates).
Η αποχώρηση της Αγγλίας, έδωσε ελπίδα ότι θα διευκολυνθούν οι συζητήσεις, καθώς ήταν «ταραχοποιός» στην αύξηση προϋπολογισμού και απαιτούσε την επιστροφή χρημάτων που δεν απορροφούνται (pay back).
Η πολιτική της «σιδεράνθρωπου» κ. Θάτσερ «επέβαλε και νομιμοποίησε στη σύνοδο κορυφής του Fontenblue της Γαλλίας το 1984, την αμετακίνητη θέση της»..θέλω τα λεφτά μου πίσω…
Η Αγγλία τότε, με τη συμπαράσταση όλων των ισχυρών κρατών ειδικά της Γερμανίας, πέτυχαν μεγάλη μείωση εισφοράς με επιπλέον έκπτωση επί των κενών επιστροφών (rebate on rebate) δίχως καμία δέσμευση.
Χρησιμοποιώντας την ευκαιρία του Brexit, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε τη σταδιακή κατάργηση όλων των επιστροφών για το 2021-2025 κι αναμένονται εξελίξεις ως προς την αποδοχή της.
Κατόπιν των απρόβλεπτων εξελίξεων με το μείζων θέμα της πανδημίας, ο προϋπολογισμός θα αυξηθεί κατά πολύ πέρα από το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ και το κάθε χιλιοστό, μεταφράζεται σε κάμποσα δισεκατομμύρια ευρώ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, διακατέχεται από ένα σύμπλεγμα προβλημάτων που εδράζεται στο νεφελώδες σύστημα υπολογισμού εισφορών με ένα αδιαφανή διορθωτικό μηχανισμό αναδιανομής των πόρων.
Η αυθαίρετη βάση υπολογισμών, δίχως χρήση διεθνών προτύπων και αξιόπιστων παραδοχών, εξασφαλίζει εικονικά ότι το άθροισμα των καθαρών υπολοίπων των 28 κρατών μελών είναι μηδενικός.
Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνεται μείωση του συνολικού προϋπολογισμού, αφού η υποτιθέμενη προσαρμοσμένη αξία παραπλανά τα κράτη μέλη που δεν γνωρίζουν τι πραγματικά δίνουν ή παίρνουν σε καθαρούς όρους.
Χωρίς αυτή την τεχνική προσαρμογή, ο προϋπολογισμός, θα ήταν πλεονασματικός και το μεγαλύτερο μέρος του, θα μπορούσε να ανακατανέμεται στις χώρες για δαπάνες και να υπάρχει ουσιαστική πολιτική σύγκλισης και συνοχής.
Για παράδειγμα, εταιρείες ισχυρών κρατών που συμμετέχουν στην εκτέλεση έργων συνοχής σε χώρες Ε.Ε., λαμβάνουν υψηλότερα έσοδα, οδηγούν σε υψηλότερα κέρδη και πληρώνουν περισσότερους φόρους στις χώρες τους.
Οι εισαγωγές κρατών μελών που προκύπτουν από τις δαπάνες της Ε.Ε., αυξάνουν τις εξαγωγές των ισχυρών χωρών οδηγώντας ακολούθως σε περισσότερα εταιρικά και φορολογικά έσοδα σε αυτές.
Αυτό το γεγονός δεν προσμετράτε μέσα στον προϋπολογισμό καθιστώντας το σύστημα άδικο και ύπουλο, που ενδυναμώνει τα ισχυρά κράτη κι απομυζαίνει τις φτωχές χώρες.
Η «ρήτρα στάθμισης του ευρώ» ως έγκυρη μεθοδολογία επιλύει τα ζητήματα ανισορροπίας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φωτίζει όλες τις σκοτεινές πτυχές διανομής προϋπολογισμού.
Όμως, πριν τεθεί επίσημα ως αίτημα προς συζήτηση, αποσύρθηκε δίχως καμία ουσιαστική αιτιολόγηση, καθώς αντιτίθεται στα συμφέροντα των εξαγωγικών κρατών και αποκαλύπτει την γυμνή πραγματικότητα.
Εύχομαι με την «επέλαση κορωνοϊού», να υπάρξει μια αλλαγή στάσης και σύμπνοια απόψεων στην πρόταση 8 μελών κρατών για έκδοση κοινού ευρωομολόγου που θα συμβάλει καταλυτικά στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Το χρηματοδοτικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα για απεριόριστη εξαγορά κρατικών χρεών και η υπαγωγή της χώρας μας σε αυτό, αποτελεί μια παρηγοριά.
Σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση το οικονομικό κέρδος μηδενίζεται, το αγαθό της υγείας καθορίζει την αξία της ζωής κι αναμένουμε την εμπέδωση του μαθήματος από τα κέντρα οικονομικών αποφάσεων.
Η ευθύνη όλων μας, θεμελιώνει την δημοκρατία, επιβάλλοντας την πιστή τήρηση των μέτρων πρόληψης δίχως δυσφορία, και αποτελεί ένα ακαταμάχητο όπλο στον αμείλικτο πόλεμο που βιώνουμε.
