Τα πετρέλαια της Κύπρου και η ανάκαμψη της Ελλάδας

Θυμόμαστε όλοι τις συζητήσεις και τα σχόλια, μετά την ελπιδοφόρα κατάληξη της πρώτης γεώτρησης στο «Οικόπεδο 12», στα ανοιχτά της Κύπρου. Οι συζητήσεις για τα πετρέλαια και την είσοδο του Νησιού στον κατάλογο των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, έδιναν και έπαιρναν. Οι «βιαστικοί» στην Ελλάδα, που κατά τεκμήριο ήταν και αντιμνημονιακοί, φώναζαν σε όλους τους τόνους: «Κάντε το όπως η Κύπρος». Μετά δε το σπάσιμο της τραπεζικής φούσκας και την ένταξη του Νησιού σε Μνημόνιο, το συνηθισμένο τους συμπέρασμα ήταν: Τους τσάκισαν, για να τους πάρουν τα πετρέλαια. Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα και στη δεύτερη γεώτρηση, τα αποτελέσματα της οποίας είναι σχεδόν απογοητευτικά, αλλά πέρασαν στα «ψιλά», λόγω της δημοσιότητας που πήρε η υπόθεση της Χρυσής Αυγής. Το κοίτασμα του οικοπέδου 12, εκτιμάται ότι είναι κάτω από τα πέντε δισεκατομμύρια κυβικά πόδια, που είναι το κατώφλι της κερδοφόρας εκμετάλλευσης του και της οικονομικώς συμφέρουσας κατασκευής του εργοστασίου υγροποίησης στο Νησί. Έτσι, μάλλον θα χρειαστεί και τρίτη γεώτρηση, που προγραμματίζεται για το Μάρτιο του 2014, προκειμένου να αποφασιστεί αν και πως οι εμπλεκόμενες εταιρείες θα προχωρήσουν στην εκμετάλλευσή του.

 

Εκτίμησή μας είναι ότι τελικά, στο μέλλον, η Κύπρος θα ωφεληθεί από τους υδρογονάνθρακες και ότι κοιτάσματα στις περιοχές που ερευνώνται, σίγουρα υπάρχουν. Το μέχρι σήμερα αποτέλεσμα πάντως, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι τα όνειρα για τη μετατροπή μιας χώρας σε ενεργειακό κολοσσό, δύσκολα και κυρίως μόνο σε μεγάλο βάθος χρόνου, γίνονται πραγματικότητα.Τα παραπάνω, πρέπει να μας διδάξουν και να μας προβληματίσουν σχετικά με τις ανάλογες προσδοκίες που υπάρχουν για την Ελλάδα. Συνεπώς πως θα βγούμε από την Κρίση, χωρίς πετρέλαια, τουλάχιστον στα επόμενα δέκα χρόνια;

Να επτά «πυλώνες» που μπορούν να στηρίξουν την οικονομία μας, όπως έχουν καταγραφεί από τον Υπουργό των Οικονομικών, κύριο Στουρνάρα:

 

Η Ναυτιλία: Η ελληνόκτητη ναυτιλία, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, μπορεί να συνδράμει τα μέγιστα στην έξοδο της χώρας από την ύφεση. Αλλά η πρωτιά της χώρας μας σε χωρητικότητα στην παγκόσμια ναυτική αγορά δεν αρκεί. Η προσέλκυση και η επιστροφή των ναυτιλιακών επενδύσεων και η επανεκκίνηση των ναυπηγικών εργασιών, μπορεί να έχουν σημαντικότατες ωφέλειες για τη Χώρα και πολύ θετική επίδραση στην απασχόληση. Αν τις αφήσουν να προχωρήσουν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, που ελέγχουν την επισκευαστική ζώνη του Πειραιά.

 

Η διακίνηση αγαθών: Η Ελλάδα μπορεί να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην πανευρωπαϊκή διακίνηση και εμπορία αγαθών. Προ μηνών έγινε η συμφωνία της Cosco με τη Hewlett-Packard, αλλά από τότε δεν έχει ακουστεί τίποτα άλλο σχετικό. Παρόλο που ο Πειραιάς, είναι 30% φθηνότερος στις Ευρωπαϊκές μεταφορές των προϊόντων που έρχονται μέσω του Σουέζ, από τα Ιταλικά και Γαλλικά λιμάνια, αν συνδυαστεί με το σιδηρόδρομο. Αλλά οι συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων αντιδρούν και έχουν ως κύριο μέλημα τη μη ιδιωτικοποίηση της ΤΡΕΝΟΣΕ.

 

Τουρισμός: Η χώρα έκανε φέτος άλματα στην επισκεψιμότητά της και αν αρθούν ορισμένα εμπόδια, η τουριστική βιομηχανία μπορεί να επεκταθεί ακόμη πιο πολύ. Μέχρι που, μέλος της Βασιλικής οικογένειας του Κατάρ, αγόρασε 100 στρέμματα για τουριστικές επενδύσεις στον Αδελιανό κάμπο. Η δε συνεισφορά του Τουρισμού στο ΑΕΠ, που είναι ήδη πάνω από 15 μονάδες, μπορεί να διπλασιαστεί. Και η Κυβέρνηση καταβαραθρώνει, αντί να στηρίξει τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, κόβοντάς τους το επίδομα ανεργίας για τους χειμερινούς μήνες.

 

Πρωτογενής τομέας και τρόφιμα: Η βιομηχανία τροφίμων και ποτών της χώρας μας, αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη εξωστρέφεια και αναζητούν, για να τυποποιήσουν, Ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Αλλά οι κάμποι της Κρήτης και όλης της Χώρας, εξακολουθούν να μένουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία ακαλλιέργητοι. Αιτία ο κατακερματισμός τους και η έλλειψη ενθάρρυνσης στους νέους, να ασχοληθούν με τον Αγροτικό Τομέα. Να πεδίο δόξης λαμπρόν για τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, ο οποίος «περί άλλα τυρβάζει», ενοχλώντας ακόμη και την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, όπως γράφαμε προ εβδομάδος.

 

Νέες τεχνολογίες: Οι Ελληνικές εταιρείες της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών και της τεχνολογίας, είναι ένα κομμάτι της ελληνικής αγοράς που έχει πολύ σοβαρές δυνατότητες για διεθνή επέκταση. Φτάνει να ξεπεραστούν οι δυσκολίες χρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν. Και φτάνει να τους αφήσει η φορολογική, ή μάλλον η φορομπηχτική πολιτική της Κυβέρνησης.

 

Το Τραπεζικό σύστημα: Χωρίς ένα υγιές και επαρκώς κεφαλαιοποιημένο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να υλοποιηθεί η αναπτυξιακή πορεία της Χώρας. Και οι μεν τραπεζίτες, προσπαθούν να περισώσουν τις περιουσίες τους, η δε Κυβέρνηση δεν κάνει τα απαιτούμενα αποφασιστικά βήματα για τη στήριξη των υγιών τραπεζών, ώστε αυτές με τη σειρά τους, «να ρίξουν ζεστό χρήμα στην Αγορά». Αφήστε που ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί να εθνικοποιήσει όλο τον τραπεζικό τομέα, μόλις γίνει Κυβέρνηση.

 

Άφησα τελευταία την Ενέργεια: Η Ελλάδα, τονίζει χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομικών, πρέπει και μπορεί να αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη συμμετέχοντας όχι μόνο στη διακίνηση αλλά και στην εξόρυξη ορυκτών καυσίμων.  Πρέπει επίσης να αναπτύξει την εκμετάλλευση της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας. Ναι, αλλά ο ίδιος Υπουργός υπερφορολογεί τα φωτοβολταϊκά και τα συστήματα ανεμογεννητριών, καταστρέφοντας ουσιαστικά όσους βιάστηκαν να επενδύσουν στους τομείς αυτούς.

 

Να λοιπόν οι αντιφάσεις και τα εμπόδια, που πρέπει να αντιπαλέψουμε όλοι, προκειμένου να συμβάλλουμε στην επανεκκίνηση της Χώρας μας. Αναπτυξιακοί τομείς που μπορούν να αναστρέψουν τον κατήφορο, που κινδυνεύει να γίνει ελεύθερη πτώση, υπάρχουν. Άξιοι άνθρωποι χωρίς κομματικές παρωπίδες, για να τους «κινήσουν», στην Κυβέρνηση, στα Κόμματα, στους Επιχειρηματίες και στο Λαό, θα βρεθούν;