Μέρες που είναι, κάθε οικογένεια θα προβεί σε αγορές σχολικών προϊόντων, τα οποία θα χρησιμοποιούνται καθημερινά και θα αποτελέσουν τη νέα «μόδα» στις τάξεις της μαθητιώσας νεολαίας.
Εύλογα λοιπόν, διαφημίζονται αυτά τα προϊόντα νυχθημερόν από τα κανάλια της …διαπλοκής (νέας και παλαιότερης), αφού θα «εμπνεύσουν» -το δίχως άλλο- τους νέους και τις νέες σε ακόμα καλύτερες επιδόσεις!
Το τι «δράκουλες», «βαμπίρ», «μαγισσολόι», «τερατοειδή» παρελαύνουν από τηλεοράσεως εν είδει «σχολικών ειδών» δεν περιγράφεται. Αλήθεια ποιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι επινοούν όλη αυτή την άθλια «μόδα» που διαστρέφει την αισθητική και την ψυχολογία των παιδιών; Πόσο ανώμαλο είναι να πηγαινοέρχονται μπόμπιρες και μικρά κοριτσάκια κουβαλώντας το «τέρας» και το «βαμπίρ» υποχρεωτικά στη στάμπα της σχολικής τους τσάντας και γιατί το εξώφυλλο του τετραδίου τους να έχει μια αστραποβολούσα κιτσάτη «πριγκίπισσα» ή κάποιον «ντοπαρισμένο» Κάπτεν-Αμέρικα;
Γόμες που δε «σβήνουν», ξύστρες που δεν «ξύνουν, μολύβια που δε «γράφουν», τσάντες που δεν μπορούν να σηκώσουν, παρά μόνο το βάρος της …στάμπας του βαμπίρ, αλλά η καταναλωτική μανία και η αισθητική του κιτς ξεκινά ακριβώς από αυτή τη στιγμή. Κανένα μήνυμα ανθρωπισμού, καμιά «αξία», κανένα «ιδανικό», καμιά «τέχνη» δεν πρέπει να υπάρχει και να υπενθυμίζει στο μαθητή ή την μαθήτρια στην καθημερινότητά του πουθενά.
Η προετοιμασία των μελλοντικών «πολιτών» θα γίνει στηριγμένη με δυσφάνταστες φιγούρες που δεν έχουν καμιά σχέση με τον Άνθρωπο, αλλά με τη φαντασίωση στρεβλών κι επικίνδυνων προτύπων, τα οποία θα πρέπει ωστόσο να καταναλώνονται μανιωδώς.
Κατά τα άλλα απορούμε για τα κρούσματα σχολικής ή νεανικής βίας ή γιατί τα παιδιά διαμορφώνουν στρεβλή αισθητική, έχοντας σαν πρότυπο κακιασμένες «πριγκίπισσες», δύσμορφες «νεράιδες» ή ντοπαρισμένους «εξολοθρευτές».
Αλήθεια δε θα μπορούσε να υπάρξει κάποτε -λέμε τώρα- νομικός έλεγχος για όλα αυτά τα είδη, ώστε να προστατεύεται ο ψυχισμός των νέων και να μην γίνεται βοαρά στον αδηφάγο καπιταλισμό;
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
