Του ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΟΜΑΛΙΑΝΑΚΗ
Κάποτε που ήμουν νέος, είχα μαλλιά στην κεφαλή.
Τώρα, ύστερα από 10 χρόνια και 6 μήνες η κεφαλή μου έχει μαδήσει. Όμως μάλλιασε η γλώσσα μου να φωνάζω από τότε:
Φως, λίγο Φως παιδιά ζητώ στον τόπο που μένω!
Όμως όσο κι αν φώναζα κι αν εκλιπαρούσα, τα λόγια μου χανόταν στον αντίλαλο του φαραγγιού. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!
Κι είναι αλήθεια, γιατί η φωνή μου χανόταν στα βάθη, στο Σωμαθιανό Φαράγγι, στην ερημιά, που μένω. Τόσα χρόνια πέρασαν περιμένοντας χαμένες ελπίδες γιατί απευθυνόμουν σε «ΩΤΑ» μη ακουόντων.
Πριν πολλά χρόνια κατάθεσα στον Δήμο την υπ’ αριθμ 21173/18-12-07 αίτηση και τοπογραφικό, υπογεγραμμένα από μένα και τις 14 οικογένειες που ζουν πάνω στο ύψωμα στο δρόμο για Αγία Άννα, στο Σωμαθιανό Φαράγγι, στα Τρία Μοναστήρια. Δύο φώτα ζητούσαμε στον κόμβο, κάτω στην άσφαλτο, για να μερέψει ο τόπος, να λιγοστέψουν οι κυκλοφοριακοί κίνδυνοι και να φωτισθεί και μένα η οικία μου που βρίσκεται εκεί.
Ήμουν τόσο αφελής που πίστεψα ότι είχαμε το δικαίωμα να το απαιτήσουμε, αφού πληρώνουμε Δημοτικά Τέλη. Σύμφωνα με το Νόμο είναι ανταποδοτικά για την παροχή ηλεκτροφωτισμού και αποκομιδής απορριμμάτων.
Από τις 19-12-1990 ζω εδώ με την οικογένειά μου έχοντας στην ιδιοκτησία μου δύο παροχές της ΔΕΗ, δηλαδή ο Δήμος παρανόμως μου επιβάλλει χαράτσι (Δημοτικά τέλη), σύμφωνα «με το έτσι θέλω».
Ύστερα από καυγάδες και διαβουλεύσεις, η τότε Προϊσταμένη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου ήλθε στον τόπο του «εγκλήματος»! Όμως ήταν κατηγορηματική.
– «Δεν βάζω φώτα, ο Δήμος δεν είναι υποχρεωμένος να βάζει φώτα στους εκτός σχεδίου δρόμους. Είναι παράνομο».
– Ρώτησα, «Από δω μέχρι την πολιτεία υπάρχουν δεκάδες φώτα στους δρόμους, μες στις αυλές των σπιτιών, στα χωράφια, στα ποιμνιοστάσια, γιατί τα βάλατε και παρανομήσατε;».
– «Η προηγούμενη Δημοτική τα έβαλε παράνομα», μου απάντησε.
– «Άρα παρανομείτε και σεις τώρα γιατί ενώ τα βρήκατε την παρανομία αυτή την συντηρείται. Εφόσον όμως οι άνθρωποι αυτοί πληρώνουν τα Δημοτικά Τέλη, βεβαίως και δικαιούνται φωτισμό».
Ο καιρός περνούσε και οι περίοικοι ζητούσαν τα φώτα. Ξαφνικά διάβασα στα Ρεθεμνιώτικα Νέα, 24/03/11, ότι το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να ηλεκτροφωτίσει το Σωμαθιανό Φαράγγι με χρήματα 5.000€ από το ΣΑΤΑ (Μεγάλη Δαπάνη). Δηλαδή αυτό που είχαμε ζητήσει.
Χάρηκα και πήρα τηλέφωνο τους άλλους περίοικους να χαρούν και αυτοί. Οι μέρες περνούσαν, περνούσαν και οι μήνες, κι όμως φώτα δεν φάνηκαν!
Είναι ανήφορος για να έλθουν. Δεν μπορεί, τέτοια απόφαση πήρε το Δημοτικό Συμβούλιο, αυτοδικαιολογιόμουν και αυτοσαρκαζόμουν.
«Είσαι απατεώνας. Είσαι ψεύτης. Μας ξεγέλασες και έβαλες τα φώτα αλλού. Γιατί πήγες και έβαλες τα φώτα στο Νεκροταφείο, στο τέρμα του Φαραγγιού;», ήταν τα λόγια προς εμένα από ένα αγανακτισμένο φίλο και γείτονα.
Επισκέφτηκα την περιοχή και πράγματι ο Δήμος είχε ξοδέψει 5.000€ από το ΣΑΤΑ για να βάλει φώτα στο Νεκροταφείο, σ’ ένα τόπο που δεν υπάρχει ζωή. Υπάρχει μόνο το κόασμα των βατράχων από τους νερόλακκους στο βάθος τους ποταμού.
Γιαγιά, την θυμήθηκα τότε, είχες δίκιο όταν μικρά παιδιά μας έλεγες παραμύθια ότι τα φαντάσματα κυκλοφορούν την νύκτα. Είχες δίκιο κι εσύ Γιαγιά, όσο και αυτοί, που αποφάσισαν να βάλουν φώτα για να διευκολύνουν τα φαντάσματα!
Γιατί κι αυτό που ζω εγώ τόσα χρόνια είναι ένα παραμύθι!
Άραγε, τι εξυπηρετεί αυτός ο φωτισμός! Το Νεκροταφείο ή κάποιο ρουσφέτι; Απλά ρωτάω για να μάθω, δεν κατηγορώ κανέναν.
Και οι ζωντανοί και οι μελλοθάνατοι, περιμένουν μετά θάνατο να φωτιστούν;
Παραμονές των Δημοτικών εκλογών του 2014, υψηλόβαθμο μέλος τους Δημοτικού Συμβουλίου δήλωσε:
«Τέρμα! Τα φώτα θα μπουν τώρα. Υπάρχει και Αξιοπρέπεια».
Όμως, ποτέ δεν μου εξήγησαν ποια Αξιοπρέπεια εννοούσαν.
Την χαμένη δική τους, που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους ή την δική μου, που την καταρράκωσαν τόσα χρόνια να προσκυνώ… ποδιές για να δικαιωθώ.
Πράγματι, μετά από λίγες μέρες ένας υπάλληλος ήλθε σπίτι μου παραμονές των Δημοτικών εκλογών
«Ήρθα για τα φώτα», μου είπε.
«Μα τα φώτα είναι για τον δρόμο, κάτω στη δημοσιά.
«Η δαπάνη είναι μεγάλη για την δημοσιά, 8.234€ και θα κάνω μια άλλη μελέτη, πιο φτηνή», μου απάντησε.
Πράγματι, η νέα μελέτη ήταν 4.000€, έγινε αμέσως και ο υπάλληλος μου άφησε την ελπίδα και έφυγε. Μ’ αυτήν έζησα και ζω και περιμένω ακόμα.
Μια Τουρκική παροιμία λέει: «ο Καδής (τούρκος δικαστής)… την μάνα μου. Σε ποιον να κάνω τα παράπονα»;
Μια Ελληνική παροιμία λέει: «Τα παράπονά σου στο Δήμαρχο». Αυτό κάνω και εγώ τώρα. Ζητώ να μάθω, Γιατί;
Άβυσσος! Κάπου μόνος μου άρχισα να ψάχνω και ήμουν τυχερός.
«Ναι, όταν δεν υπάρχει φωτισμός και αποκομιδή απορριμμάτων, ο κάτοικος δεν έχει υποχρέωση πληρωμής Δημοτικών Τελών», απόφαση ΣΤΕ 1012/2002.
Άρα, η παρανομία του Δήμου είναι ολοφάνερη τόσα χρόνια.
Με την υπ’ αριθμ 18501/24-07-17 αίτησή μου, ζήτησα να μου δοθεί η απορριπτική απόφαση της υπ’ αριθμ. 21173/18-12-07 (πρώτη αίτηση) που δεν μου είχε δοθεί ποτέ. Όταν είπα ότι θα ζητήσω την επιστροφή των παρανόμως εισπραχθέντων χρημάτων, όλες οι πόρτες άνοιξαν αμέσως. Μου παρουσίασαν την πρώτη μελέτη κόστους 8.234€ όπως και την δεύτερη (προεκλογική) υπ’ αριθμ. 50558/08-05-14 κόστους 4.000€ και με διαβεβαίωσαν την «ερχόμενη βδομάδα θα έλθει από άδεια ο υπάλληλος και τα φώτα θα μπουν άμεσα».
Φώτα βέβαια δεν μπήκαν ακόμα. Δεν ξέρω εάν επέστρεψε ο υπάλληλος από την άδειά του.
Ύστερα από αλλεπάλληλες επισκέψεις κατάφερα να πάρω την απάντηση. Όμως ήταν ένα χαλκευμένο Δημόσιο έγγραφο.
Για την απόρριψη αλλά και για την οριστική άρνηση του Δήμου, προεβλήθη η μεγάλη δαπάνη των 8.234€, αποσιωπώντας τη δεύτερη δαπάνη (προεκλογική) των 4.000€ που ήταν και πιο φτηνή.
«Γιατί αναφέρεστε στην δαπάνη των 8.234 και όχι στην μετέπειτα δαπάνη», ρώτησα και ζήτησα να μου δοθεί ένα αντίγραφο. Μου αρνήθηκαν.
Κατέθεσα την υπ’ αριθμ. 24009/11-09-17 αίτηση ζητώντας αντίγραφο της μελέτης των 4.000 αναφέροντας τον νόμο, το Σύνταγμα και την υποχρέωση να μου απαντήσουν.
«Δεν πρόκειται να σου απαντήσω», δήλωσε ο υπεύθυνος υπάλληλος, τηλεφωνικά. «Τι θα μου κάνεις»;
Δεν έλαβα απάντηση μέχρι σήμερα. Είναι υπάλληλος και είναι εξουσία, παραβιάζοντας τον Ν.2690/99 και το άρθρο 10 του Συντάγματος.
Δυο ημέρες μετά τα Φώτα του 2018, τον Γενάρη, πρωί χτύπησε η πόρτα μου. Στο άνοιγμά της, είδα κάποιον να στέκεται μπροστά μου.
«Τι θέλεις», ρώτησα.
«Ήρθα για τα Φώτα», μου είπε. Τον κοίταξα, Ράσα δεν φορούσε, δεν ήταν Παπάς ή Καλόγερος, δεν κρατούσε θυμιατό.
«Ποια Φώτα μου λες άνθρωπέ μου και ποια κάλαντα; Μου τα είπαν πριν δυο μέρες», είπα προσπαθώντας να κλείσω την πόρτα.
«Ένα λεπτό κύριε. Δεν καταλάβατε. Ήρθα για τα Φώτα της ΔΕΗ και όχι για τα Φώτα της εκκλησίας», μου απάντησε.
Ένα φορτηγό με στύλους, φορτωτής, εκσκαφέας, ολόκληρο συνεργείο ήταν στην αυλή μου. Μέσα σε λίγες ώρες το συνεργείο τελείωσε. Έβαλαν τους στύλους, τα καλώδια, τις λάμπες.
«Παιδιά πότε θα ανάψουν τα φώτα»;
«Μα τα βράδυ, μαζί με της πολιτείας», μου απάντησαν «και θα γίνεις κι εσύ αστός».
Μεγάλη η χαρά μου! Δέκα χρόνια μου άλλαξε τα φώτα ο Δήμος περιμένοντας, όμως απόψε θα έχω φως. Πάλι καλά!
Πήρα τηλέφωνο ένα φίλο μου, «Έλα το βράδυ, κερνάω ρακί να γιορτάσουμε. Ο Δήμος μου έβαλε τα φώτα».
Έβαλα κι εγώ ένα μπουκάλι ρακί και καρύδια, ήλθε ο φίλος μου και περιμέναμε να κάνουμε τα εγκαίνια.
Έφυγε η μέρα, ήλθε το σκοτάδι, ήλθε ο αποσπερίτης, ήλθε η πούλια και το φεγγάρι, ήλθε ο αυγερινός, ήλθε ο ήλιος, φώτα όμως ΓΙΟΚ.
Έφυγε ο φίλος μου νευριασμένα, μπουκάλι δεν άνοιξε, καρύδια δεν έσπασαν, έσπασαν όμως τα νεύρα μου απ’ την κοροϊδία της πολιτείας.
Πήρα τηλέφωνο τις βλάβες της ΔΕΗ και τους είπα «το και το» και με απέστειλαν στο τηλέφωνο 28310…..… του Δήμου. Στο τηλεφώνημά μου μια γυναικεία φωνή απάντησε: «Μετά το χαρακτηριστικό σήμα, καταθέσετε το αίτημά σας», πράγμα το οποίο και έκανα. Απλά ρωτούσα, γιατί δεν είχε γίνει η σύνδεση. Ακολούθησαν κι άλλα τηλεφωνήματά μου, όμως καμία ανταπόκριση. Μιλούσα σε ένα απρόσωπο τηλέφωνο.
Ντάλα μεσημέρι ακούστηκε οχλαγωγία στην αυλή μου. Βγήκα έξω και είδα ένα φορτηγό-γερανό και έναν εργάτη πάνω σ’ ένα στύλο. Χάρηκα και νόμισα ότι ήλθαν να συνδέσουν τα φώτα (εγώ ύστερα από τόσα που έχω περάσει τόσα χρόνια συνεχίζω να είμαι αφελής).
«Μπράβο παιδιά», είπα. «Ήρθατε να μου βάλετε τα φώτα»;
«Όχι», μου απάντησε λίγο ταραγμένος ο εργάτης. «Ήρθαμε να βγάλουμε τον στύλο». «Τι», ρώτησα αγανακτισμένος. «Δέκα χρόνια περιμένω τα φώτα και τώρα θα βγάλετε τους στύλους»;
Ο άνθρωπος είδε την ταραχή μου και μου εξήγησε. «Να αυτός ο στύλος είναι πιο αδύνατος (οι γάμπες του) και εδώ μαζί με τους άλλους (σαν καρυάτιδες) ασχημίζει το περιβάλλον». Είδατε ενδιαφέρον, πάνω στα βουνά τους μάρανε το περιβάλλον. Οι άνθρωποι έφυγαν, αφού άλλαξαν το στύλο, και εγώ έμεινα μόνος μου να κοιτάζω τις μαύρες γάμπες.
Η Προϊσταμένη της υπηρεσίας στο Δελφίνι, όταν την επισκέφτηκα αρχές του Μάρτη του 2018 για να δω τι συμβαίνει, με ευγένεια με ενημέρωσε ότι: «τα φώτα θα συνδεθούν σε μια – δυο μέρες που θα έλθει ο υπάλληλος, όσο δε για τα έξοδα σύνδεσης, 270€, βεβαίως και θα τα πληρώσει ο Δήμος». Δεν ξέρω, δεν ήλθε ακόμα ο υπάλληλος ή ο Δήμος χρεοκόπησε για 270€.
Μετά από τρεις μήνες, στις 04/06/18, τηλεφώνησα στην προϊσταμένη ζητώντας εξηγήσεις για τα φώτα. «Δεν ξέρω τίποτα γιατί η υπάλληλος είναι σε άδεια και δεν ξέρω αν πληρώθηκαν τα 270€ και γιατί η ΔΕΗ δεν ήλθε να συνδέσει».
Ντροπή!
Κύριε Δήμαρχε,
Δεν σας κατηγορώ για τίποτα, δεν σας καταλογίζω σκοπιμότητα. Όμως οι δημότες δεν είναι «ΜΑΖΑ». Είναι άνθρωποι με αξιοπρέπεια και τιμή και δεν δέχονται να τους υποτιμάτε και να τους καταντάτε επαίτες πάνω στο δίκιο τους.
Δεν δέχονται το Δικό σας STATUS QUO σ’ αυτό το Παντέρμο Ρέθυμνο.
Από τις ημερομηνίες και μόνο θα δείτε τον εμπαιγμό και την αναλγησία της πολιτείας που Διοικάτε:
18-12-07: Έγινε η πρώτη αίτηση (μαζί με 14 οικογένειες).
04/05/10: Μετά από τρία χρόνια έγινε η αυτοψία του δήμου στον χώρο.
07/03/14: Μετά από τέσσερα χρόνια έγινε η αίτηση για γνωστοποίηση τους κόστους της Δεύτερης Μελέτης).
05/05/14: Βγήκε έγγραφο της ΔΕΔΔΗΕ (το νέο κόστος).
08/09/17: Μετά από δέκα χρόνια πήρα την απορριπτική απάντηση της πρώτης Αίτησης (18/12/07).
Στις 22/06/18 η προϊσταμένη τηλεφωνικά με διαβεβαίωσε ότι τα χαρτιά και όλα έχουν τακτοποιηθεί. Όμως, την ίδια ημέρα από την ΔΕΗ οι υπάλληλοι την διέψευσαν λέγοντάς μου ότι δεν έχουν καμία ενημέρωση.
Σήμερα 11 χρόνια από τότε (18/12/07) και έξι μήνες από την τοποθέτηση των στύλων, δείχνοντας ο Δήμος την ανικανότητά του και την αναλγησία, δεν έχει συνδέσει τα φώτα κόστους 270€.
«Άριστα οι Πόλεις οικούνται
Εάν οι μεν αρχόμενοι τοις Άρχοντες πείθονται
Οι δε Άρχοντες τοις Νόμοις».
Ρέθυμνο, 10/07/2018
Σωμαθιανό Φαράγγι-Τρία Μοναστήρια