Μετά το 2006 το Ρέθυμνο άλλαξε. Αυτό το βλέπουν όλοι.
Ο δήμος από το «τεφτέρι» πέρασε στη σύγχρονη διοίκηση και τη διαφάνεια.
Απορρόφησε από το ΕΣΠΑ περισσότερα κονδύλια από όλους τους δήμους της χώρας και έγιναν έργα που άλλαξαν την πόλη και παρά την οικονομική θύελλα που περνούσε η χώρα ο δήμος κρατήθηκε οικονομικά όρθιος.
Αυτά βέβαια δεν έγιναν από τον αυτόματο πιλότο;
Έγιναν από ένα δήμαρχο εργατικό, τίμιο, με όραμα και μια ομάδα ανθρώπων δούλεψαν με αυταπάρνηση για επτάμισι χρόνια.
Την πρώτη Κυριακή το 47% του λαού τους έδωσαν την εντολή να συνεχίσουν.
Το ποσοστό αυτό είναι τεράστιο, απλά δεν φτάνει γιατί χρειάζεται η εντολή να δοθεί από το 51% των πολιτών.
Την ερχόμενη Κυριακή θα αποφασίσουμε με την ψήφο μας τελεσίδικα, αν θα τους δώσουμε την εντολή να συνεχίσουν, ή να δοκιμάσουμε το νέο που δομήθηκε με τη νοοτροπία του παλιού και προσφέρεται σε μοντέρνο περιτύλιγμα;
Και βάζω αυτό το δίλλημα γιατί η πόλη δεν αντέχει πειράματα αυτή την εποχή.
Το συμφέρον της πόλης, σε αυτή την οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπει πειραματισμούς, με πρόφαση κάποιας, ίσως δικαιολογημένης, προσωπικής πικρίας.
Οι πικρίες είναι ανθρώπινες και κατανοητές, δεν μπορούν όμως να γίνουν η κερκόπορτα για την επιστροφή στο παρελθόν.
Η συνέχιση της ανάπτυξης της πόλης είναι μονόδρομος και η απερχόμενη δημοτική αρχή απέδειξε ότι μπορεί!!!
Το νόημα της ψήφου της πρώτης Κυριακής ελήφθη.
Οι πολίτες είμαι σίγουρος ότι θα κάνουν το καθήκον τους και την δεύτερη Κυριακή.
Οι στιγμές επιβάλλουν πρώτα από όλα, την προσέλευση στην κάλπη.
Η ψήφος μας δεν μπορεί να είναι ψήφος διαμαρτυρίας, προσωπικής πικρίας, ούτε έκφραση δυσπιστίας σε χαρακτήρες και συμπεριφορές.
Αυτή την Κυριακή η ψήφος μας έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.
Πρέπει να είναι ψήφος υψηλής ευθύνης.
Η επιστροφή στο παρελθόν είναι δρόμος χωρίς επιστροφή.
Συμπέρασμα:
Την Κυριακή ψηφίζουμε για το μέλλον της πόλης.
Το λάθος δεν επιτρέπεται, γιατί κανένα λάθος μετά την απομάκρυνση από κάλπη αναγνωρίζεται.
* Ο Κωνσταντίνος Μαλάς είναι γιατρός
