Τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου και ώρα 18.00 στην αίθουσα πολυμέσων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, θα πραγματοποιηθεί τιμητική εκδήλωση για την προσφορά του συγγραφέα Δήμου Τσαντίλη στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση.
Θα μιλήσουν οι: Κίμωνας Χατζημπίρος, καθηγητής ΕΜΠ και Πέτρος Λυμπεράκης, ερευνητής ΜΦΙΚ.
Ο κοσμήτορας της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής Νίκος Χανιωτάκης θα απονείμει στον τιμώμενο τιμητική πλακέτα.
Στη συνέχεια, στις 19.00 θα ακολουθήσει η παρουσίαση του βιβλίου «Το Δίλημμα της Πεταλούδας» του Ηλία Ευθυμιόπουλου, έκδοση 2017 της Ακαδημίας Αθηνών.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Κίμωνας Χατζημπίρος, καθηγητής ΕΜΠ, Μωυσής Μυλωνάς, καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής ΜΦΙΚ και ο συγγραφέας του βιβλίου Ηλίας Ευθυμιόπουλος.
Λίγα λόγια για τους τιμώμενους
Ο Δήμος Τσαντίλης, φυσικός – περιβαλλοντολόγος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Είναι συγγραφέας και εκλαϊκευτής επιστημονικών κειμένων, ενώ υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Ρεθύμνου. Ανάμεσα στα συγγραφικά του πονήματα είναι και η έκδοση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης – Πανεπιστήμιο Κρήτης «Κρήτη, μια ήπειρος σ’ ένα Νησί», ένα βιβλίο για τη φυσική ιστορία της Κρήτης.
O Ηλίας Ευθυμιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε φυσικές επιστήμες στην Ελλάδα και την Γαλλία. Το 1981 γίνεται διευθυντής στη Νέα Οικολογία. Το 1990 ιδρύει την ελληνική Greenpeace την οποία διευθύνει μέχρι το 1999. Το 2000 συμμετέχει ως υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ στη κυβέρνηση Σημίτη. Στη συνέχεια και μέχρι το 2014, διηύθυνε το Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Ερευνών. Σήμερα δραστηριοποιείται στο Δίκτυο Αειφόρων νήσων Αιγαίου ΔΑΦΝΗ και το Ενεργειακό και Περιβαλλοντικό Γραφείο Αιγαίου. Έχει αρθρογραφήσει στο Αντί, το Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, στα Νέα και στον ηλεκτρονικό τύπο. Έχει συγγράψει βιβλία και κείμενα δοκιμιακού χαρακτήρα.
Το τελευταίο βιβλίο του «Το Δίλημμα της Πεταλούδας – Οικολογική ερμηνευτική και περιβαλλοντικός σχετικισμός» εκδόθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με τη συμβολή του Μαριοπούλειου – Καναγκίνειου Ιδρύματος Επιστημών Περιβάλλοντος.
Όπως εξηγεί ο συγγραφέας, «η πρόθεσή μου δεν ήταν να κάνω ένα αυστηρό επιστημονικό σύγγραμμα ούτε να ακολουθήσω μια συστηματική προσέγγιση σαν αυτή που συνηθίζεται σε πολλά πανεπιστημιακά συγγράμματα. Το εγχείρημά μου μοιάζει περισσότερο με την χαοτική κίνηση σε ένα πεδίο ελκυστών, προκειμένου να υπογραμμιστεί μ’ αυτόν τον τρόπο η σχετικότητα της γνώσης και η προσεγγιστικότητα των υποθέσεων χωρίς ωστόσο να προδοθεί η ιδέα της καθολικότητας και η ανάγκη της ακόμα μεγαλύτερης εμβάθυνσης σ’ ένα κόσμο που χάνεται καθώς τον πλησιάζουμε, όπως τα οράματα της ερήμου. Γιατί σε κάθε περίπτωση ισχύει η ρήση του Αριστοτέλη ότι «το πραγματικό διάβημα στην μελέτη της φύσης είναι να κάνουμε τα πράγματα που μας φαίνονται καθαρά κι αναγνωρίσιμα, να είναι καθαρά κι αναγνωρίσιμα αφ’ εαυτών». Φυσικά αυτό εξαρτάται από τη μέθοδο και τα εργαλεία».
