Η κυβέρνηση νομοθετεί με ορίζοντα την κομματική της επιβίωση. Τίποτε το καινούριο ως προς τη διαπίστωση. Τα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με ή χωρίς ΑΝΕΛ και λοιπές ατομικές «ενισχύσεις», γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχούς προσπάθειας εργαλειοποίησης συμφωνιών, νόμων και κανονισμών για τη λειτουργία της πολιτείας, με μοναδικό σκοπό τη νομή της εξουσίας. Το πιο εκνευριστικό στην κατάσταση που ονομάζουμε σύγχρονη πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, δεν είναι η εμμονή με την εξουσία, αυτό στην πολιτική είναι συχνό φαινόμενο, το εκνευριστικό είναι η προσπάθεια φτιασιδώματος με ιδεολογικές αερολογίες του τύπου: «Μπορούμε να ονειρευόμαστε και να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη & δικαιότερη κοινωνία. Για έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός και που μπορεί να γίνει πράξη από δυνάμεις σταθερά προσανατολισμένες στην κοινωνική πρόοδο και σε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και ολιγαρκούς αφθονίας», που έγραψε ο πρωθυπουργός.
Στην ανάπτυξη των δυνάμεων της κοινωνικής προόδου που σχεδιάζει ο κ. Τσίπρας, υποθέτουμε ότι θα συμβάλλουν και οι προτεινόμενες αλλαγές του ποινικού κώδικα, όπως τις ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησής του. Υποθέτουμε λοιπόν, ότι η καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, αλά ΣΥΡΙΖΑ πάντα, χρειάζεται πιο επιεική μεταχείριση όσων καταδικάζονται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, όπως για παράδειγμα θα συνέβαινε αν τελείωνε επιτέλους η δίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής, που εκκρεμεί καθ’ όλη τη διάρκεια της «αριστερής» διακυβέρνησης, με καταδίκη τους. Επίσης, όσων καταδικάζονται για ανθρωποκτονία από αμέλεια, όπως για παράδειγμα, οι εκατό θάνατοι στο Μάτι, για τους οποίους σύντομα θα λογοδοτήσουν υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και η επιείκεια στην κατοχή εκρηκτικών και μολότοφ, λες και ελληνική κανονικότητα είναι να κυκλοφορούμε με μπουκάλια βενζίνης και στουπιά στις τσάντες, εκεί που σε άλλες χώρες συνηθίζεται να έχουν φορητούς υπολογιστές και βιβλία! Στην κοινωνία της βιώσιμης ανάπτυξης και της ολιγαρκούς αφθονίας του κ. Τσίπρα, υποθέτουμε, θα συμβάλλουν και οι υποσχέσεις για νέους διορισμούς και επιδόματα που ταχυδακτυλουργικά ανασύρουν οι αδιάφοροι υπουργοί της κυβέρνησής του, αντί για την ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων σε έργα υποδομής που τόσο ανάγκη έχει η Ελλάδα.
Επιχείρηση κομματικής επιβίωσης και μάλιστα εκτός φυλακής είναι το έργο που θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες, με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό και τους βουλευτές του, καθώς πολύ σύντομα θα κληθούμε να αποφασίσουμε για το μέλλον της χώρας, εντός και εκτός των συνόρων της. Θα ψηφίσουμε κόμματα και συνδυασμούς. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι κάθε λόγος, κάθε πρόγραμμα και κάθε υπόσχεση, κρύβει ανθρώπους. Αν προτείνεις την ολιγαρκή αφθονία ως τρόπο ζωής των άλλων, ψάχνεις κορόιδα. Αν περιδιαβαίνεις ψηφοδέλτια αλλάζοντας κόμματα σαν πουκάμισα, έχεις υψηλό ένστικτο προσωπικής αυτοσυντήρησης και διάθεση να προσφέρεις κυρίως στον εαυτό σου. Αν φωνάζεις και βρίζεις αντί να επιχειρηματολογείς, μάλλον δεν έχεις τίποτε να πεις. Αν το κύριο προσόν σου είναι το επίθετο που κληρονόμησες, αυτό δε φτάνει. Τα χρόνια των μνημονίων και του διχασμού δεν ήταν χρόνια καλά. Είναι ώρα να μάθουμε από αυτά για να τα αφήσουμε πίσω μας. Ένας τρόπος είναι να εμπιστευτούμε πρόσωπα που μιλούν λιγότερο και δρουν περισσότερο.
* Η Μαργαρίτα Γερούκη είναι υποψήφια για το ευρωκοινοβούλιο με το Ποτάμι.
