Το άλλο ανέκδοτο με τον Τοτό το ξέρετε;

Μέσα σ’ όλα αυτά συζητώ προχθές με ένα φίλο, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο από χρόνια καφεδάκι μας, για όσο μας αφήσουν και μπορούμε να το απολαμβάνουμε ακόμα… σε μια στιγμή περισυλλογής μου λέει ο φίλος.. ρε συ.. μπορείς να μου εξηγήσεις κάτι, γιατί εγώ μα την παναγία δεν μπορώ να το εξηγήσω! Άμα μπορώ του λέω θα το κάνω για πες μου!
Πριν από δυο χρόνια ξεκινά αυτός, είχα μισθό σαν απλός δημόσιος υπάλληλος και οικογενειάρχης με δυο παιδιά, που το ένα σπουδάζει με τα ανάλογα έξοδα, περίπου 24.500 ευρώ το χρόνο.
Σύμφωνα με τη δήλωση που έκανα πέρυσι, χωρίς να μπορέσω να κλέψω τίποτα, όπως ίσως κάνουν άλλοι, αφού είμαι δημόσιος υπάλληλος και όλα φαίνονται στη μισθοδοσία μου, πήρα επιστροφή φόρου 1.238 ευρώ. Εννοείται συνολικά μαζί με τη δήλωση της γυναίκας μου. Τη χρονιά που πέρασε με τις μειώσεις που είχα μισθολογικά όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι Έλληνες γενικότερα, και παρ’ ότι πλέον είμαι σε καλύτερη μισθολογική κλίμακα στη δουλειά μου, αμείβομαι με περίπου 19.300 ευρώ το χρόνο, και πλήρωσα 4.500 ευρώ στην εφορία. Στο σύνολο όλων αυτών, με βάση τα μαθηματικά που έμαθα στο σχολείο, είναι ότι τη δεύτερη χρονιά έχασα συνολικά 10.938 ευρώ, (από 24.500 παίρνω πλέον 19.300 άρα 5.200 + 1238 + 4500 που πλήρωσα στη μαμά εφορία, σε σχέση με την πρώτη που πήρα επιστροφή φόρου, μας κάνουν σύνολο 10.938 ευρώ).
Αυτό μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις τι σημαίνει ρε φίλε; Ότι ήμουν πλούσιος και δεν το ήξερα; Ότι ήμουν πλούσιος και δεν το ήξερε το κράτος, γι’ αυτό και με φορολόγησε τόσο σκληρά στη δεύτερη περίπτωση; Ότι ήμουν κλέφτης και με τσάκωσαν; ή ότι έτρωγα πολλά και έπρεπε να βάλω συνεταίρο το κράτος, για να τα φάμε μαζί και να επαληθεύσω τη ρήση του μέγιστου Έλληνα πολιτικού Πάγκαλου το «μαζί τα φάγαμε;». Επιπλέον θέλω αν δεν σου κάνει κόπο να μου εξηγήσεις γιατί φορολογείται ο απλός πολίτης που έχει ένα αυτοκίνητο δυο χιλιάδων κυβικών που κοστίζει 20-25 χιλιάδες και όχι εκείνος που έχει αγοράσει Μερτσέντες χίλια οκτακόσια κυβικά με κόστος 60 χιλιάδες ευρώ, και γιατί να μην φορολογούνται αυτοί με τα κότερα; Προφανώς γιατί αυτοί που δεν έχουν κότερα έχουν περισσότερα χρήματα έτσι; Ποιος τελικά μπορεί να μου δώσει μια πειστική εξήγηση για το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα; Εννοείται φίλε μου συνέχισε, πως μέσα σε όλα αυτά πληρώνω τους γιατρούς και τα φάρμακα της οικογένειας έξτρα, αφού φαίνεται να έχουν διαλυθεί τα πάντα σ’ αυτή τη χώρα. Πληρώνω παραπάνω για είδη πρώτης ανάγκης, και δεν με αφήνουν με τίποτα να ησυχάσω, αφού μόλις αφήσω το πετρέλαιο, γιατί έχει φτάσει πλέον η τιμή του στη στρατόσφαιρα, και πάω στο υγραέριο, το ακριβαίνουν κι αυτό. Μόλις πάω στα αιρ κοντίσιον και τις ηλεκτρικές σόμπες, ακριβαίνουν το ρεύμα, ενώ στην τελευταία μου ελπίδα, για να ζεσταθώ τον χειμώνα, στο τζάκι και τις σόμπες ξύλων, θυμήθηκαν, μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια από καταβολής κόσμου, να μου πουν μέσα από τα κατευθυνόμενα, κατά τα λεγόμενα πολλών, ΜΜΕ με δεκάδες εκπομπές, ότι η καύση των ξύλων στο τζάκι συνεπάγεται άπειρους κινδύνους για την υγεία μας. Δημιουργούνται λέει από το τζάκι εκατομμύρια βλαβερά μικροσωματίδια που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα του σπιτιού, ενώ παραδόξως τα προηγούμενα χρόνια πριν από την κρίση δεν θυμάμαι να υπήρχαν, ούτε και να μας είχαν πει κάτι σχετικό και μπορούσαμε να απολαμβάνουμε το τζάκι κατά βούληση!
Θα ήθελα συνέχισε ο φίλος μου, να μπορούσα με ένα μαγικό τρόπο, να τιμωρούσα όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους της εξουσίας, που όταν κάτσουν στην καρέκλα, ξεχνούν ως δια μαγείας από πού ξεκίνησαν, με ένα πολύ απλό τρόπο. Με ποιον; Τον ρώτησα με ενδιαφέρον. Θα τους υποχρέωνα να ζουν με 400, άντε το πολύ 500 ευρώ το μήνα φίλε, μου είπε! Όχι για πολύ, θα μου έφταναν όσα χρόνια ακριβώς είναι σε ύφεση η χώρα, που αυτοί οι ίδιοι δημιούργησαν. Θα ήμουν πολύ περίεργος να δω αν όλοι αυτοί άντεχαν στο κρύο ή στη ζέστη το καλοκαίρι, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να ζεσταθούν ή να ανάψουν αιρ κοντισίον και σόμπες, να έχουν τρία, τέσσερα και πέντε στόματα να θρέψουν, να ψάχνουν με κάθε τρόπο για δουλειά και να μη βρίσκουν, και φυσικά με κομματιασμένα όλα τα όνειρά τους για ασφαλιστικό, για σύνταξη, και για αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση, χωρίς να γίνονται βάρος σε κανέναν, και να καταφέρνουν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Όση ώρα μιλούσε, με τη σοβαρότητα που τον διακρίνει, τον άκουγα προσεκτικά, για να μπορέσω να καταλάβω τι ακριβώς μου ζητούσε, και να του απαντήσω μόλις τελειώσει. Τέλειωσε όμως, κι εγώ δεν μπορούσα να του δώσω ούτε μια πειστική εξήγηση για όσα με ρώτησε, γιατί όλοι στο ίδιο πάνω κάτω καζάνι βράζουμε, κι εγώ δεν μπορούσα να αποτελώ εξαίρεση. Του είπα ότι δεν είμαι πολιτικός για να μπορώ να λέω και να τάζω άλλα προεκλογικά, και στη συνέχεια να επιστρατεύω κάθε είδος πειθούς, για να εξηγώ γιατί δεν κάνω αυτά που υποσχέθηκα και έταζα πριν τις εκλογές! Αυτός αρκέστηκε στο να κουνήσει το κεφάλι του, μουρμουρίζοντας κάποιες λέξεις, που δεν γράφονται στην εφημερίδα, μάλλον απογοητευμένος.
Φήμες πάντως ότι καταζητείται το άτομο που θα μπορέσει να δώσει πειστική απάντηση εξήγηση στο φίλο μου, δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί! Ο ευρών πιθανόν και να αμειφτεί από… την επιστροφή φόρου που θα γίνει φέτος στους πολίτες από την εφορία, ή από τις αυξήσεις που θα δοθούν στο μισθό σε όλους τους Έλληνες πολίτες! Το άλλο ανέκδοτο με τον Τοτό το ξέρετε;