Από παλαιότερα το δημογραφικό ήταν ένα πρόβλημα, που απασχολούσε ιδιαίτερα την πολιτεία. Οι Έλληνες αποφεύγουν τη γέννηση και δημιουργία πολύτεκνων οικογενειών, λόγω των πολυποίκιλων προβλημάτων, που προκύπτουν με τις ανάγκες τους.
Η δαπάνη της ύπαρξης, η επιμέλεια, η διατροφή, η ένδυση, η υπόδηση, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία κ.ά. που απαιτούν τα παιδιά προβληματίζουν τους γονείς.
Η αξιοποίηση της βελτίωσης των προσόντων της γυναίκας και η ανάγκη της να εργασθεί, εκτός της πατρικής ή οικογενειακής στέγης, δημιούργησε την ανάγκη φύλαξης και ιδιαίτερης φροντίδας του τέκνου στην οικογένεια.
Το οικογενειακό εισόδημα βελτιώθηκε, αλλά οι ίδιες οι ανάγκες των νέων ζευγαριών δεν επαρκούν, για ευρύτερο άνοιγμα στην τεκνοποίηση.
Η ανεργία επίσης των νέων εμποδίζει τη δημιουργία νέων οικογενειών.
Αυτοί που δημιούργησαν οικογένειες και μάλιστα τρίτεκνες, πολύτεκνες, πλάτιασαν τις φωνές και τις πιέσεις τους στην πολιτεία, για το ενδιαφέρον της, στις ανάγκες τους.
Έτσι ενισχύθηκαν, από παλαιότερα με διάφορα επιδόματα, που βελτίωσαν την ανάπτυξή τους.
Επίσης είχε υπάρξει μέριμνα, από παλαιότερες κυβερνήσεις με διατάξεις, για επί πλέον μόρια εισαγωγής και προσλήψεις σε σχολές και υπηρεσίες.
Στη συνέχεια όμως η ανεργία αυξήθηκε υπέρμετρα, το κράτος βρέθηκε σε σημείο διακύβευσης και αυτής της ύπαρξής του, λόγω της υπέρμετρης οικονομικής δυσπραγίας.
Εκρηκτικό το πρόβλημα σήμερα με τις επιβαρύνσεις και την οικονομική καχεξία και δυσλειτουργία της οικογένειας.
Τα επιδόματα ενίσχυσης της οικογένειας καταργούνται, ή μειώνονται και η ελληνική οικογένεια αποκτά μεγάλο πλήγμα στην ύπαρξή της. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο ελληνικός πληθυσμός να συρρικνώνεται.
Πάνω στα ανωτέρω έντονα προβλήματα, μισθοί, δώρα, συντάξεις μειώθηκαν, ή διεκόπηκαν, έρχονται και οι ανεξέλεγκτες ροές μεταναστών και προσφύγων.
Τα σύνορα έκλεισαν γι’ αυτούς, από άλλες χώρες και η μόνιμη εγκατάστασή τους στη χώρα μας, σε πολλούς τομείς προβληματίζει.
Εμείς θα περιοριστούμε να εξετάσουμε την σχέση, που έχει να κάνει με την επίδραση των ανωτέρω εισερχομένων, στην αλλοίωση του πληθυσμού και την αναγκαιότητα της ενίσχυσης της Ελληνικής οικογένειας.
Οι σημερινοί περί τους 55 χιλιάδες των παραπάνω κατηγοριών, με διαφορετικό γλωσσικό ιδίωμα, αλλά και θρήσκευμα, σεβαστά μεν.
Όμως η πολυεθνικότητα παράλληλα με την προσαρμογή τους στην νομιμότητα του κοινωνικού ιστού, ναι μεν θα συμβάλλει στο θεμιτό ανταγωνισμό της οικονομίας, για όσους εργασθούν.
Όμως παράλληλα το ενδιαφέρον, να στραφεί στην Ελληνική οικογένεια, στις αρχές της, στην ενίσχυσή της.
Να, συνεχισθούν και ενισχυθούν: τα επιδόματα, η στήριξη της εργασίας, η ελληνική γλώσσα, η ιστορική πραγματικότητα των Ελλήνων, το θρησκευτικό συναίσθημα, η απλοποίηση της υιοθεσίας και της αναδοχής, κυρίως μεταξύ των Ελλήνων.
Το Σύνταγμα και άλλοι νόμοι του κράτους υπαγορεύουν υποχρέωση του κράτους, να στηρίζει τους Έλληνες πολίτες στις ανωτέρω ανάγκες τους. Όμως δυστυχώς μέλη της σημερινής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τις ιδεοληψίες τους, με ανεπαρκείς αντιλήψεις και θέσεις, στις ανωτέρω συνταγματικές αρχές και αναγκαιότητες των Ελλήνων, οδηγούν τη χώρα σε σοβαρά επικίνδυνους ατραπούς.
*Ο Ιωάννης Μανιαδάκης είναι δικηγόρος Αθηνών, στέλεχος Ν.Δ.
