Δεν έχει περάσει ένας μήνας από τότε που, άπαντες χαιρέτισαν την απόφαση της ΕΠΟ να μην διεξαγάγει αγώνες ποδοσφαίρου εάν δεν υπάρχει ιατρός, ορισμένος από την διοργανώτρια αρχή, πλησίον του αγωνιστικού χώρου.
Πρόσφατα όμως, η έκπληξη των απανταχού φιλάθλων ήταν μεγάλη όταν είδαν την Ελληνική Ομοσπονδία Ελλάδας να λαμβάνει το «πράσινο φως» από την ΟΥΕΦΑ, έπειτα από αίτημά της, προκειμένου να τελούνται ποδοσφαιρικοί αγώνες ερασιτεχνικού επιπέδου ακόμα και αν στο γήπεδο δεν υπάρχει γιατρός ή νοσηλευτής!
Πιο συγκεκριμένα, το ζήτημα ανέκυψε λόγω του γεγονότος ότι, πολλές Ενώσεις έχουν διαπιστωμένο πρόβλημα για την ανεύρεση γιατρών. Το δικό τους αίτημα λοιπόν προωθήθηκε στην ΟΥΕΦΑ, η οποία με την από 14-9-2017 απαντητική επιστολή της, ενέκρινε την πρόταση της Ε.Π.Ο. σχετικά με την εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης!
Ακόμα και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις όμως, η τελευταία πράξη, θέτει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία των αθλητών. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο όταν στον ερασιτεχνικό αθλητισμό τα κρούσματα είναι πιο πολλά από τον επαγγελματικό.
…Και οι αιτίες είναι απλές. Ένα επαγγελματικό σωματείο προφανώς και δύναται να έχει προσωπικό ιατρικό τιμ σε προπονήσεις και αγώνες. Τα ερασιτεχνικά κάνουν μεγάλες προσπάθειες για κάτι τέτοιο (στις προπονήσεις) όμως αυτά, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού ανά την Ελλάδα! Παράλληλα, ο ερασιτέχνης αθλητής δεν περνάει από τόσους συχνούς ιατρικούς ελέγχους όσους ο επαγγελματίας.
Αν τώρα το θέμα είναι οικονομικό, ας περιορίσει η ΕΠΟ αυτά τα βάρη από τις ομάδες, καθώς σύμφωνα με την τελευταία της ενημέρωση (μέσα Ιουλίου), σε περίπτωση μη παρουσίας γιατρού, η γηπεδούχος ομάδα θα χάνει τον αγώνα στα χαρτιά με 0-3 και θα της επιβάλλεται και πρόστιμο ύψους 300 ευρώ. Το πρόστιμο θα ανεβαίνει στα 1.000 για τη Γ’ Εθνική και πάμε σε 7.000 ως 40.000 ευρώ για τις επαγγελματικές διοργανώσεις.
Είναι απορίας άξιο πως δέχθηκε η ΕΠΟ ένα τέτοιο ερώτημα από τα σωματεία, είναι απορίας άξιο πως δεν το «φίλτραρε» πριν το κοινοποιήσει στην ΟΥΕΦΑ και φυσικά καθίσταται σαφές πως, η περίπτωση ενός ατυχούς, ενός τραγικού συμβάντος, θα καθιστά υπεύθυνους όλους εκείνους που ανέστειλαν μια απόφαση που -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- διασφάλιζε, όσο μπορούσε να διασφαλίσει, την υγεία των αθλητών.
Επί της ουσίας, η ΕΠΟ επιτάσσει στις αρμόδιες ΕΠΣ να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα εξαντλώντας όλα τα περιθώρια ανεύρεσης ιατρών στους αγώνες όμως, εάν δεν βρεθεί τέτοιος, οι αγώνες θα διεξάγονται.
Καθίσταται επίσης σαφές πως, όλα αυτά γίνονται προφανώς γιατί σε περίπτωση ατυχών περιστατικών να μην αποδοθούν νομικές ευθύνες.
Τους δικούς της φραγμούς η Ε.Π.Σ.Ρ.
Ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση πάντως, η Ε.Π.Σ.Ρ. δύναται να βάλει τους δικούς της φραγμούς επιτάσσοντας στο δικό της πρωτάθλημα να μην ξεκινάει αγώνας δίχως την υποχρεωτική παρουσία γιατρού.
Παρακάτω βλέπετε τις προϋποθέσεις που ζητά η ΕΠΟ από τις Ε.Π.Σ. έως ότου φτάσουμε στο έσχατο σημείο να τελεστεί αγώνας δίχως παρουσία ιατρού…
«Προκειμένου να διεξαχθεί ένας αγώνας τοπικού και μόνον ερασιτεχνικού πρωταθλήματος, χωρίς την παρουσία γιατρού στο γήπεδο, για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο 2017-2018 θα πρέπει να έχουν προηγηθεί οι ακόλουθες ενέργειες.
α. Να έχει αποσταλεί προηγουμένως έγγραφο αίτημα για τον ορισμό ιατρού, στον οικείο ιατρικό σύλλογο ή τις κατά τόπους διευθύνσεις υγείας.
β. Να υπάρχει στο αγωνιστικό χώρο καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα πιστοποιημένος (αδειούχος) νοσηλευτής ή διασώστης.
γ. Να υπάρχει δίπλα στον αγωνιστικό χώρο ιατρικός εξοπλισμός πρώτων βοηθειών διαθέσιμος κατά τη διάρκεια του αγώνα.
δ. Σε κάθε περίπτωση και παράλληλα με τα ανωτέρω να γίνει αναζήτηση ιατρού μεταξύ των θεατών πριν από τον αγώνα και κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου.
Εφόσον τηρηθούν σχολαστικά οι ανωτέρω διατυπώσεις, που θα τις ελέγχει με επιμέλεια ο διαιτητής ενός αγώνα τοπικού πρωταθλήματος, δύναται να διεξαγάγει τον αγώνα αυτόν και δεν θα επιβάλλονται στην γηπεδούχο ομάδα οι προβλεπόμενες στο άρθρο 16 παρ. 2 του ΚΑΠ ποινές, άλλως ο διαιτητής δεν θα διεξάγει τον αγώνα».
