Το ζήτημα της κρουαζιέρας, που ήρθε στο προσκήνιο πρόσφατα, δεν ανέκυψε τυχαία. Είναι πλέον αναγκαιότητα, που η συγκυρία επιβάλλει επιτακτικά.
Μετά τις εκτεταμένες καταστροφές, που η κακοκαιρία του περασμένου χειμώνα επέφερε στο οδικό δίκτυο της Κρήτης, αναδείχτηκε πια σε όλο το κωμικοτραγικό μεγαλείο της η προχειρότητα και κακοτεχνία στα δημόσια έργα. Η άθλια ποιότητα και η προκλητική ατιμωρησία. Κατάσταση όχι άμοιρη αμείλικτων συνεπειών: ο τουρισμός δεν μπορεί παρά να υποστεί πλήγμα από το φόβο επανάληψης παρόμοιων φυσικών φαινομένων. Ιδιαίτερα το όραμα του χειμερινού τουρισμού σκιάζεται και ξεθωριάζει επικίνδυνα. Παραπέρα και κατά τη θερινή περίοδο ακόμη δεν μπορεί να αποκλειστούν τέτοια απειλητικά φαινόμενα, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Και θα απαιτηθεί, δυστυχώς, κάποιο κατά το μάλλον ή ήττον μακρό χρονικό διάστημα, μέχρι να παγιωθεί η περί του αντιθέτου αντίληψη για τους δρόμους της Κρήτης και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη.
Όπως δείχνουν λοιπόν τα πράγματα, δεν μένει άλλος τρόπος από την κρουαζιέρα για να βγάλουμε τη ζημιά. Η κρουαζιέρα, που εφοδιάζει με «εφήμερους» επισκέπτες. Και θα πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση. Προφανώς, περισσότερο από κάθε άλλο νομό της Κρήτης εδώ, στο Ρέθυμνο.
