Η προσωπικότητα, το έργο και η προσφορά του Γιώργου Εκκεκάκη στην ίδια την πόλη, στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών επισημάνθηκαν στην ειδική εκδήλωση τιμής και μνήμης που διοργάνωσε το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας αφιερωμένη στον καθηγητή Φυσικής Αγωγής, τον αγιογράφο και, κυρίως, ερευνητή, συλλέκτη, ιστοριοδίφη και παθιασμένο κρητολόγο.
Μια εκδήλωση όπου ακαδημαϊκοί ανέλυσαν εκτενώς τη δράση και το αποτύπωμα του Γιώργου Εκκεκάκη ως άνθρωπο, ως γυμναστή, ως κρητολόγο, ως ιστοριοδίφη, ως δάσκαλο προσπαθώντας να εμβαθύνουν σε όλες τις πτυχές της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του με στόχο τα πρακτικά της εκδήλωσης να συγκεντρωθούν σε ένα τόμο, ώστε να μπορεί το ευρύ κοινό να πληροφορηθεί για τον πνευματικό άνθρωπο του Ρεθύμνου.
Παράλληλα, στη διάρκεια της εκδήλωσης όπου παραβρέθηκαν αρχές, φορείς και πολίτες, αποφασίστηκε να συσταθεί ειδική επιτροπή, η οποία θα φιλοτεχνήσει και θα αναλάβει τη δημιουργία προτομής του Γιώργου Εκκεκάκη στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου, ενώ παράλληλα θα κατατεθεί αίτημα στον Δήμο για ονοματοθεσία οδού της πόλης με το όνομα του αείμνηστου Γ. Εκκεκάκη.
Ο Κώστας Μουτζούρης, πρόεδρος του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας, ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ο Γιώργος Εκκεκάκης ήταν ο δοτικός Κρητικός, τα έδινε όλα, δεν έπαιρνε τίποτα. Ήταν γυμναστής, άρα δάσκαλος, ήταν πολίτης του Ρεθύμνου, ήταν αγιογράφος, ήταν συλλέκτης, ήταν κρητολόγος. Και τι δεν ήταν; Είχε στην κατοχή του την καλύτερη, ενδεχομένως διεθνώς, κρητολογική βιβλιοθήκη, η οποία τώρα δίνεται στο Ρέθυμνο, στο Πανεπιστήμιο, στη Δημόσια Βιβλιοθήκη. 20 χιλιάδες τόμοι κρητολογικού περιεχομένου πάνε μόνο στην Δημόσια Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου. Ήταν μεγάλη μορφή. Τον στεναχωρήσαμε, τον πικράναμε, τον διώξαμε. Και κλέβω τις φράσεις του ισπανού καθηγητή: «εμείς που πικράναμε τον Εκκεκάκη, σε λίγα χρόνια θα φύγουμε από τη ζωή. Του Εκκεκάκη το έργο θα είναι αιώνιο».
Ο Νίκος Παπαδογιαννάκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, μίλησε για το κρητολογικό έργο του Γιώργη Εκκεκάκη και μεταξύ άλλων υποστήριξε:
«Ο Εκκεκάκης είχε αντοχή ψυχής, αγάπη για τον τόπο και αυτοθυσία. Τα έδωσε όλα για το έργο αυτό, το οποίο πράγματι θα μείνει ανεπανάληπτο. Και πιστεύω ότι ίσως πρέπει κάποια στιγμή να ερευνηθεί το μη δημοσιευμένο υλικό, το οποίο είναι πάρα πολύ πλούσιο. Είναι πολυσχιδής άνθρωπος: βιβλιοσυλλέκτης, ασχολήθηκε με την αγιογραφία με ιδιαίτερο στυλ στις εικόνες του και ταυτόχρονα ένας άνθρωπος που απέφευγε τη δημοσιότητα. Ήταν χαμένος μέσα στο ψάξιμο, στην έρευνα. Είναι μεγάλη η προσφορά του και πιστεύω ότι στο μέλλον θα εκτιμηθεί και θα γίνει απαραίτητος οδηγός για όλους τους κρητολόγους».
Γιώργος Φρυγανάκης φιλόλογος, συγγραφέας, μίλησε για τον Γιώργο Εκκεκάκη ως δάσκαλο και ως πολίτη του Ρεθύμνου. Στην εισήγησή του μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ο Γιώργος Εκεκάκης με την προσφορά του ως δασκάλου και πολίτη του Ρεθύμνου θέτει εν αμφιβόλω την απολυτότητα του κοινώς λεγόμενου «Ουδείς αναντικατάστατος», γιατί ο Εκκεκάκης είναι αναντικατάστατος.
Ως δάσκαλος δεν ήταν απλώς ο «μέτριος που μιλούσε», ούτε απλώς «ο καλός που εξηγούσε», ούτε απλώς «ο εξαιρετικός που έδειχνε», αλλά «ο μεγάλος δάσκαλος που ενέπνεε».
Στους δασκάλους που καλλιεργούν στα παιδιά τον πόθο «πάντα υψηλότερα να ανεβαίνουν», αλλά με το «ευ αγωνίζεσθαι» και όχι με «του κισσού το πλάνο ψήλωμα» και την αντίληψη «Ο θάνατός σου η ζωή μου».
Στους δασκάλους που η συνταξιοδότησή τους απλώς σημαίνει έξοδο από την τάξη, αλλά όχι από τις τάξεις της δημιουργικής προσφοράς, γιατί κάτι τέτοιο το θεωρούν λιποταξία.
Μπορεί να δόθηκε ψυχή τε και σώματι στη Μέση Εκπαίδευση, όπου ως γυμναστής γαλούχησε γενιές στο ιδεώδες του αθλητικού πνεύματος και ανέδειξε αθλητές και πρωταθλητές τόσο στην Έδεσα, τα πρώτα χρόνια του λειτουργήματός του, όσο και τα υπόλοιπα στο Ρέθυμνο, την ιδιαίτερη πατρίδα του, όμως δεν έπαψε ποτέ παράλληλα και κυρίως μετά την αφυπηρέτησή του να στύβεται στον πνευματικό στίβο, όπως μαρτυρούν οι ογκώδεις στοίβες του ποιοτικού έργου του.
Ο ρόλος του Εκκεκάκη στα κοινά δεν μετριέται ως σωματική παρουσία αλλά ως πνευματική παρουσία, ως συνεχής δημιουργία για κοινωνική προσφορά μιας περιουσίας χρονοβόρας, μοχθοβόρας, χρηματοβόρας.
Ο Εκκεκάκης αέναα θα συμποσιάζεται με τους ασώματους πνευματικούς ταγούς του τόπου. Το εγγυάται το έργο του, που τον καθιστά ως ένα από τους ψηλότερους πύργους στο πνευματικό κάστρο του Ρεθύμνου!
Το εγγυώνται οι γενεές των μαθητών του -με την ευρεία έννοια- που θα έρχονται και θα παρέρχονται έχοντας τη βρυσομάνα της γνώσης του ως ξεδιψάστρα τους, τη φεγγοβολή του ως μπούσουλα στα μπουσουλήματά τους, της καρδιάς του το πύρωμα ως άσβεστη πυρωσιά για το άναμμα των πυρσών τους στους Λαβύρινθους της γνώσης.
Το εγγυάται η πόλη του Ρεθύμνου, που και τι δεν του οφείλει… Είναι αυτονόητο το ελάχιστο: ότι η επιτροπή Ονοματοδοσίας Οδών και Πλατειών του Δήμου μας θα επιληφθεί του θέματος με τη δέουσα προτεραιότητα, γιατί «Άριστη πόλη είναι εκείνη όπου υπάρχουν πολλά έπαθλα αρετής», κατά το μεγαλύτερο δάσκαλο των αιώνων Σωκράτη.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα έλεγα ότι για τον Γιώργο Εκκεκάκη είναι εντελώς περιττή η κοινώς λεγόμενη συγκαταβατική γενίκευση «Ο θανών δεδικαίωται» (όπως επικράτησε παρερμηνευμένη βέβαια). Γιατί ο άνθρωπος αυτός δεδικαίωται εν ζωή! Καταξιώθηκε ως γυμναστής σωμάτων, παιδαγωγός ψυχών, διανοούμενος, αθλητής του πνεύματος, κοσμοασκητής της έρευνας, αυτοχρηματοδοτούμενος συλλέκτης και διασώστης πολύτιμων εκδόσεων, βιβλιόφιλος, βιβλιογράφος, σκιτσογράφος, αγιογράφος-ζωγράφος, συγγραφέας και αυτοεκδότης, διαπρεπής κρητολόγος και ειδικότερα ρεθυμνολόγος, ιστοριοδίφης – ανεξάντλητη και αδιαμφισβήτητη πηγή τοπικής ιστορίας, τροφοδότης πρώτων υλών στους ερευνητές, σπορέας προβληματισμού, συνεργάτης με τοπικοϊστορικά δημοσιεύματα του έντυπου και ηλεκτρονικού, καθημερινού ή περιοδικού τοπικού και όχι μόνο τύπου, δεξιοτέχνης βιβλιοδέτης και δάσκαλος της βιβλιοδεσίας, εθελοντής συντηρητής και βιγλάτορας της πολιτισμικής κληρονομιάς, φωτοδότης, γενναιόδωρος δωρητής (μόνο στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου δώρισε 25.000 βιβλία τεράστιας αξίας), ευεργέτης, Πολίτης της πόλης του Ρεθύμνου με το δικό του δημιουργικό και γαλαντόμο τρόπο…
Ο Γιώργος Εκκεκάκης ανήκει στους πιο ωραίους Ρεθεμνιώτες, όλους εκείνους που πιασμένοι χέρι χέρι αναδύονται στη ρεθεμνιώτικη ορχήστρα σαν τους Δροσουλίτες, στήνουν χορό γύρω από το έργο τους και δείχνοντάς το τραγουδάνε «Να, πώς ποτέ το Ρέθυμνο δεν πεθαίνει»!…».
Ο Κωστής Ηλ. Παπαδάκης φιλόλογος, θεολόγος, συγγραφέας, μίλησε για δημιουργό· αγιογράφο – ζωγράφο, σκιτσογράφο και βιβλιοδέτη Γιώργο Εκκεκάκη λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Ο Γιώργος ήταν μία πολυτάλαντη προσωπικότητα. Πέρα από το γράψιμο, τους περιηγητές με τους οποίους ασχολήθηκε και ήταν το μεγάλο του μεράκι, ασχολήθηκε και με πολλά άλλα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Με τη ζωγραφική, την αγιογραφία, το σκίτσο και την καλλιτεχνική βιβλιοδεσία. Όλα αυτά τα ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό. Ειδικά μάλιστα την αγιογραφία, την οποία κράτησε για 20 χρόνια επαγγελματικά, αλλά και το σχέδιο με το οποίο απέδωσε πάρα πολλές άγνωστες γωνιές του Ρεθύμνου που δεν τις έχει φωτογραφίσει αρκετές ούτε ο φωτογραφικός φακός, τις ανέδειξε αυτός από παλιά βιβλία, σκισμένα χειρόγραφα με τον φακό όπως λέει κάποιες φορές. Έχουμε περί τα 40 σχέδια από διάφορες γωνιές του Ρεθύμνου, που τις έχει σώσει το πενάκι του Γιώργου Εκκεκάκη, από παλιά άγνωστα για τον πολύ κόσμο χειρόγραφα».
