Ο άνθρωπος από τεσσάρων και πέντε χρονών κρατά στη μνήμη του ορισμένες εικόνες που του δημιουργήθηκαν από τρόμο ή χαρά. Μεγαλώνοντας προστίθενται στο μυαλό του νεότερες και περισσότερες εικόνες και με περισσότερο ενδιαφέρον. Έρχεται σ’ επαφή με τη φύση, την αγκαλιάζει και τον αγκαλιάζει, γνωρίζει το φυτικό και ζωικό βασίλειο, απολαμβάνει τα δώρα της, θαυμάζει την αρμονία χλωρίδας και πανίδας. Ζώντας σ’ αυτό το περιβάλλον ακολούθησα αυτή τη διαδρομή με τα συν και τα πλην της κάθε χρονικής περιόδου. Ενθυμούμαι τα χρόνια της κατοχής αλλά και μετά κατοχής μέχρι και τη δεκαετία του ’60, η γη γεννούσε χωρίς χημικές παρεμβάσεις. Χλωρίδα και πανίδα πλούσια, σε χόρτα, πουλιά, ερπετά, ακρίδες, έντομα και άλλοι μικροοργανισμοί ως τροφή των μεγαλύτερων και έτσι η φύση ισορροπούσε.
Όλα αυτά λέμε είναι μια αλυσίδα. Όχι δεν είναι αλυσίδα.
Την αλυσίδα της κόβεις και κάνεις άλλες αλυσίδες.
Αυτό είναι ένα μεγάλο κομπολόι, που άμα του κόψεις το νήμα, οι χάντρες χάνονται, δεν υπάρχει πια συνοχή.
Θα σας περιγράψω ένα κομπολόι με 46 χάντρες.
Έχω καταγράψει 46 είδη πουλιών (46 χάντρες) ενδημικά και αποδημητικά, που έχουν εξαφανιστεί ή που σύντομα θα εξαφανιστούν. Αυτά που δεν έχουν σταυρό έχουν εξαφανιστεί. Όπου ένας (+) έχουν πέντε (5) χρόνια ζωή, όπου δύο (++) έχουν δέκα (10) χρόνια ζωή. Οι σπουργίτες σαν οικότροφοι ίσως να κρατηθούν περισσότερον. Και τώρα θα σας παρουσιάσω το κομπολόι 1) Αγριοπερίστερα, 2) Αγριοχελιδόνια, 3) Αμπελιτάκια, 4) Ατζοκόλοι, 5) Μπεκάτσες ή (Σκαλόρθες), 6), Μπλάβες, 7) Ορτίκια, 8) Συκοφάδες, 9, Μελισσοφάδες, 10) Τρουλλίτες ή (Κορυδαλλοί), 111) Γιδοβυζάστρες, 12) Σισουράδες, 13) Σιταρίθρες, 14), Τσαλαπετεινοί ή (Κουκλοπετεινοί), 15 Ξεραδίτες, 16) Λιναρίτες, 17) Τρυπαλίτες, 18) Καπνομπάρμπουνα, 19) Μπαρμπούνια ή (Βαροκέφαλοι), 20) Κούκοι, 21) Πετροκοτσιφοί, 22) Λαγουδογέρακα, 23) Τσιτσιριδάκια, 24) Μαυρογιαννάκια, 25) Φάσσες, 26) Ποταμίδες, – , 27) Πέρδικιες, (+) 28) Καλογρίδες, (+) Κουκουβάγιες (+), 30) Μυγοχαφτάκια ή (Λαδιτάκια) (+), 31) Ζυγαρδέλια (+), 32) Τσιχλογέρακα ή (Πετρίτες) ή Ανεμο… (+), 33) Ζάρα ή (Καλό Πουλί) ή Αγιοπούλι (+), 34) Μαυροκοράκα (+), 35) Κάριες (+), 36) Τριγώνια (+), – ,37) Τσίχλες (++), 38) Μαυροπουλάκια (++), 39) Κοτσιφοί (++), 40, Χελιδόνια (++), 41) Σπινίτες (++), 42) Αγριοχελίδονα ή (Πετραχελίδονα) (++), 43) Γεράκια ή (Λούπηδες) (++), 44) Γιαννάκια ή (Κοκκινομπέτες) (++), 45) Κοράκοι ή (Κουρούνες) (++) -, 46) Σπουργίτες (+++). Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα των πουλιών και παρόμοια η εικόνα για όλο το οικοσύστημα.
Παρακολουθώ την όλη εξέλιξη αρκετά χρόνια και βλέπω την πορεία της χλωρίδας και πανίδας να παίρνει την κατιούσα ομαλώς επιταχυμένη. Πιστεύω ότι όση καταστροφή έχει γίνει τα τελευταία 50 χρόνια, δεν έχει γίνει σε 50 αιώνες πριν.
Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα, διότι δεν είναι τοπικό.
Είναι παγκόσμιο. Που είναι τα πουλιά που ερχόταν, άλλα από τον Βορρά και άλλα από τον Νότο; Οφείλεται προφανώς στον Άνθρωπο, που κτίζει πέντε και χαλά δέκα.
Τα πετρέλαια και οι πυρηνικές δοκιμές έχουν μολύνει την ατμόσφαιρα και η βροχή που πέφτει μολύνει τα πάντα.
Ο Άνθρωπος πριν να φθάσει σ’ αυτήν την «πρόοδον», χρησιμοποιούσε τον ήλιο, με κάτοπτρα έκαιγε τα χωράφια, όπως λέγεται για να καρπίσουν. Το νερό για νερόμυλους και άλλες εργασίες, και τον αέρα για ανεμόμυλους και αντλήσεις νερών και την θάλασσα ως κινητήριος δύναμη για τα πλεούμενα.
Τώρα ο Άνθρωπος επιστρέφει και πάλι σ’ αυτές τις πηγές ενέργειας, με τα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα.
Για τα αιολικά πάρκα εδιάβασα προ ημερών, μια διαμαρτυρία και στο κείμενο είδα κάτι παράλογο. Δηλαδή είδα να αναφέρεται ότι η βάση της ανεμογεννήτριας έχει διαστάσεις 30Χ40 μέτρα, που αυτό θα πει ότι η βάση καλύπτει 1.200 τ.μ. Απαράδεκτον.
Καλό θα ήταν να παίρνατε σωστές πληροφορίες, γιατί είναι κρίμα από ένα λάθος να κλονίζεται η εγκυρότητα του γραπτού.
Έχω να γράψω μερικά πράγματα για τα αιολικά πάρκα, αφού θα σας πω τι δουλειά έκανα. Είμαι συνταξιούχος Δ.Ε.Η. Μελετητής δηλαδή τοπογράφος για 30 περίπου χρόνια. Έχω επισκεφτεί τέσσερα αιολικά πάρκα κατά την κατασκευή τους. Το πρώτο είναι δυτικά του Ομαλού πηγαίνοντας προς Σούγια, το δεύτερο είναι νότια του Καστελίου κοντά στο Άνω Σφηνάρι και βόρεια του χωριού Μελισσιά. Το τρίτο είναι στον Ασιδέρωτα πάνω από τα Ακούμια. Το τέταρτο στο βουνό Κουλούκωνα, κορυφή Κουτσοτρούλη κοντά στη Μονή Βοσάκου. Και τα τέσσερα πάρκα τα γνωρίζω κατά κάποιο τρόπο πολύ καλύτερα από αυτούς που τα βλέπουν από μακριά. Στα εγκαίνια του δεύτερου πάρκου ήμουν καλεσμένος, εμπήκα μέσα στον θάλαμο που υπάρχουν τα όργανα κάθε ανεμογεννήτριας, καθόσον ο θάλαμος είναι η βάση της ανεμογεννήτριας και έχει χώρο για επτά και οκτώ άτομα. Μια κούρσα όρθια χωρεί μέσα. Τα θεμέλια της κάθε ανεμογεννήτριας έχουν διαστάσεις 10Χ10=100 τ.μ., ύψος περίπου 45 μ. Το κάθε φτερό 26,5μ. και ο κύκλος που διαγράφεται κατά την περιστροφή έχει διάμετρο 53 μ.
Τα φτερά επειδή είναι 26,5μ. για να περάσουν από το χωριό Πλάτανος, έκοψαν μπαλκόνια και βεράντες.
Οι περιστροφές είναι σταθερές ανεξάρτητα από την ισχύ του ανέμου. Τώρα για τους κινδύνους από το ρεύμα, θα σας αναφέρω κάτι που θα μπορέσουν οι πάντες να καταλάβουν. Το ρεύμα των νοικοκυριών είναι 220 Βολτ, το δίκτυο που τροφοδοτεί τους μετασχηματιστές είναι 15.000 Βολτ. Υπάρχει και το δίκτυο στους πυλώνες που είναι 150.000 Βολτ. Αυτό το ρεύμα το χειρίζονται άνθρωποι στα εργοστάσια παραγωγής όπως Λινοπεράματα Ηρακλείου, Ξυλοκαμάρα Χανίων και αλλού. Αυτοί οι άνθρωποι μπαίνοντας στις μονάδες αυτές, στην πόρτα θα πέθαιναν ή θα έφευγαν παράλυτοι μετά από λίγα χρόνια.
Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Άρα ας ξεχάσομε τους κινδύνους.
Υ.Γ. Για κάθε αιολικό πάρκο πρώτα μετρούν με όργανα τη συχνότητα, και ένταση του ανέμου στην περιοχή για αρκετό χρόνο.
