Η πολιτική πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία. Η κοινωνία οφείλει να σέβεται την αξιοπρέπεια, τα δικαιώματα και τις αρχές και ιδέες κάθε μέλους της. Κάθε πολίτης έχει χρέος να τηρεί τους γραπτούς και τους άγραφους νόμους του κοινωνικού συνόλου.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά από την αρχαιότητα. Και αν ισχύουν, ευημερούν οι άνθρωποι και θα προκόψουν και οι κοινωνίες τους.
Ας προσπαθήσουμε με λίγα λόγια να δούμε πώς θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή το πρώτο εκ των ανωτέρω. Γιατί, όπως είναι γνωστό, εάν έχουμε αυτό, έρχονται στη συνέχεια τα υπόλοιπα μόλις αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι.
Ας θεωρήσουμε δεδομένο ότι η πολιτική είναι κύημα της δράσης των πολιτικών. Και ότι τα λόγια και οι πράξεις αυτών έχουν αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή όλων μας. Το κουβάρι το τυλιγμένο δεν θα προσέφερε τη βοήθεια ποτέ που το ίδιο έδωσε στο Θησέα μόλις άρχισε να ξεδιπλώνεται από την Αριάδνη.
Έτσι, εάν η παιδεία προέρχεται από μέριμνα ενός εκάστου των πολιτών, η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους με άριστα καταρτισμένους και ανοιχτόμυαλους εκπαιδευτικούς, ισχυρές δομές και υποδομές είναι ευθύνη των πολιτικών.
Εάν η εξεύρεση προσοδοφόρου εργασίας είναι ανάγκη του καθενός μας για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, οι πολιτικοί έχουν χρέος να εξασφαλίζουν τις καλύτερες εργασιακές συνθήκες και αμοιβές για τους εργαζόμενους που μοχθούν.
Εάν η σωματική υγεία είναι θέμα προσοχής του καθενός μας, η σωστή, δημόσια και με ανθρώπινο προσανατολισμό πρόνοια και περίθαλψη είναι φροντίδα της πολιτικής εξουσίας.
Εάν η εξασφάλιση στέγης είναι δικαίωμα και προτεραιότητα κάθε πολίτη, είναι ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να βοηθά και να προστατεύει κάθε νοικοκυριό που αγωνίζεται να στήσει το σπιτικό του.
Εάν η προμήθεια των προς το ζην είναι καθημερινή ανάγκη κάθε μέλους της κοινωνίας, οι πολιτικοί οφείλουν να το προστατεύουν από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια.
Τέλος, εάν η τήρηση όλων των νόμων είναι ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των πολιτών και προϋπόθεση για την αρμονική συμβίωση των μελών ενός κοινωνικού συνόλου στη δημόσια ζωή τους, η θέσπιση ισχυρών και αδιάβλητων και αδιάφθορων και η εφαρμογή τους χωρίς ευνοιοκρατία νόμων είναι χρέος των πολιτικών ταγών.
Έγραψα παραπάνω πως και πώς όλα τα προαναφερθέντα αν γίνονταν από τους πολιτικούς, θα μπορούσαν να εισέλθουν οι κοινωνίες μας και τα μέλη τους σε τροχιά πραγματικής υλικοτεχνικής και επιστημονικής προόδου. Το πιστεύω ακράδαντα και μακάρι αργά ή γρήγορα να έρθουν για όλον τον κόσμο μέρες σαν αυτές και να μην ομοιάζουν τα λόγια τούτα που μόλις διαβάσατε με ονειροφανταξιά ή ουτοπία…
