Από παιδί, μου αρέσει η ετυμολογία των λέξεων. Αγαπώ να μαθαίνω την παραγωγή και τη σύνθεσή τους, ώστε και το πραγματικό νόημά τους να γνωρίζω και την ορθογραφία τους και το σωστό τονισμό τους να ξέρω.
Έτσι, ξαφνικά, τις ημέρες αυτές, μου ήλθε στο νου η σκέψη ότι η λέξη «πόλεμος» γράφεται λάθος από την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους έως και σήμερα.
Και τούτο, γιατί, κατά τη γνώμη μου, είναι… σύνθετη λέξη. Κανονικά, θα έπρεπε να τη γράφουμε «πόλαιμος», εφόσον γεμίζει πολύ αίμα τις πόλεις των ανθρώπων. Δηλαδή τα συνθετικά της είναι πόλη ή πολύ από τη μια και αίμα από την άλλη.
Οι άνθρωποι, όμως, παρασυρμένοι από τα νοσηρά πάθη της αλαζονείας, της αρχομανίας και της φιλοχρηματίας, κάνουν το ένα σοβαρό λάθος μετά το άλλο: Διχάζονται, καταντούν ασύνετοι, σκάβουν ο ένας τον άλλο, δεν βλέπουν το αίμα που χύνεται στις ασήμαντες αν το καλοσκεφτείς μεταξύ τους συγκρούσεις. Βλέπουν μονάχα τα πρόσκαιρα προσωπικά τους συμφέροντα και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για την ικανοποίησή τους αδιαφορώντας ακόμα και αν χυθεί αδελφικό αίμα.
Η ζωή στις σύγχρονές μας μεγαλουπόλεις είναι δύσκολη, αφού είναι ολιγάνθρωπες και τα εμπόδια πολλά και ψηλά για τον άνθρωπο, το νου και την ψυχή του. Ας βάλουμε, λοιπόν, το Θεό μέσα μας και ο Χριστός με το αίμα του Γολγοθά θα πάψει τα αιματοκυλίσματα, θα συνετίσει, αργά ή γρήγορα, τους ανόητους και θα μονοιάσει το ανθρωπολόι και θα μας εμψυχώνει στις καθημερινές δυσκολίες.
