Παρ’ ότι συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο για την κατασκευή του λιμανιού, διαφωνώ κάθετα με την παρ. 9 της επιστολής, όπου αναφέρει ότι ο δήμος Αμαρίου στερείται πρόσβασης στη θάλασσα, δεν έχει αμμουδιά κ.λπ.
Κύριε Τζανουδάκη, τα όρια μεταξύ των πρώην κοινοτήτων Αποδούλου και Αγίας Γαλήνης και, κατ’ επέκταση των πρώην επαρχιών Αμαρίου και Αγίου Βασιλείου, καθορίστηκαν με απόφαση του Ειρηνοδικείου Αμαρίου το έτος 1930, η οποία ρητώς αναφέρει ότι όλα τα εφεδρικά κτήματα ανήκουν στην κοινότητα Αποδούλου, τα οποία εκκινούν από Μάνδρες εκατέρωθεν του επαρχιακού δρόμου προς Τυμπάκι, μέχρι τη θέση «Ηγουμένου το μνήμα», όπου τερματίζουν αριστερά και συνεχίζουν δεξιά καταλήγοντας στον αφρό της θάλασσας, όπου είναι κτισμένο το πρώην ξενοδοχείο «MARY HELEN».
Στο εν λόγω ξενοδοχείο, όταν λειτουργούσε, η κοινότητα Αποδούλου είχε επιβάλει τέλη παρεπιδημούντων, τα οποία εισέπραττε κατ’ έτος. Όλες οι διοικητικές πράξεις που αφορούσαν τα παραπάνω εδάφη, όπως πιστοποιητικά περιουσιακής κατάστασης, αγοραπωλησίες, αγροζημίες, αποζημιώσεις ΕΛΓΑ κ.λπ. είναι καταχωρημένες στην πρώην κοινότητα Αποδούλου, οι αγοραπωλησίες στο Υποθηκοφυλακείο Αμαρίου, οι αγροζημίες εκδικαζόταν στο Αποδούλου από τη μεταβατική έδρα του Αγρονομείου Αμαρίου.
Από δυσμάς αναφέρεται ως όριο ο επαρχιακός δρόμος που ένωνε την επαρχία Αγίου Βασιλείου με τη Μεσσαρά, όχι ο σημερινός επαρχιακός δρόμος, ο οποίος δεν υπήρχε το 1930, τον διένοιξαν οι γερμανοί το 1942 με καταναγκαστικές εργασίες των κατοίκων των γύρω χωριών. Επομένως όπου αναφέρει επαρχιακό δρόμο, εννοεί τον υπάρχοντα τότε ημιονικό δρόμο και, ο οποίος, περνούσε κάτω από την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, όπου σήμερα λόγω δασώσεως δεν διακρίνεται, υπάρχει όμως προπολεμική αεροφωτογραφία στο Δασαρχείο Ρεθύμνου και την τοπογραφική υπηρεσία στρατού, όπου ευκρινώς διακρίνεται. Η αναφερόμενη παραπάνω απόφαση, που καθορίζει τα όρια δεν καταργήθηκε, δεν τροποποιήθηκε, ούτε έγινε ποτέ ανακαθορισμός ορίων. Τούτο δηλώνω μετά γνώσεως, ως υπηρετήσας στην κοινότητα Αποδούλου επί 35 χρόνια.
Εάν υπάρχει οποιαδήποτε διοικητική απόφαση, περί του αντιθέτου, όπως ο χωροταξικός χάρτης του ΟΑΔΥΚ κατά το σχεδιασμό των καποδιστριακών δήμων, που τερματίζει το δήμο Κουρητών στις Μάνδρες, είναι εντελώς ανίσχυρη.
Επειδή σύμφωνα με το Π.Δ. 410/95 αριθμ. 15 και Ν.Δ. 323/88 αρθρ. 15 οι διοικητικές διαφορές ουσίας, που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας, που αφορά τον καθορισμό ορίων της εδαφικής περιφέρειας των δήμων και κοινοτήτων υπάγονται στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.
Στο ίδιο διάταγμα και στο επόμενο αρθρ. παρ. 1 αναφέρεται ότι δεν γίνεται νέος καθορισμός ορίων δήμων και κοινοτήτων, εφόσον αυτά έχουν καθοριστεί με έκθεση που δεν υπόκειται σε ένδικο μέσο ή αμετάβλητη απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου ορίων.
Επομένως, κύριε Τζανουδάκη, ο δήμος Αμαρίου έχει και αμμουδιά και παραλία και αιγιαλό.
Οι δύο όμοροι δήμοι καλό θα είναι, από κοινού, αφού συμβουλευτούν τους χωροταξικούς χάρτες της πρώην επαρχίας Αμαρίου και Αγίου Βασιλείου, οι οποίοι συντάχθηκαν ακολουθώντας τη δικαστική απόφαση που καθορίζει τα μεταξύ τους όρια, να τοποθετήσουν τις πινακίδες (σταλίκια) στη σωστή τους θέση και με επιτόπια συνάντηση στην περιοχή, λαμβάνοντας υπόψιν τα τοπωνύμια που αναφέρονται ή και τη μαρτυρία υπερήλικων επιζώντων, οι οποίοι γνωρίζουν καλά τις συγκεκριμένες τοποθεσίες να τελειώσει η αμφισβήτηση, όπου συνεχώς επαναλαμβάνεται.
Στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» των Αθηνών διάβασα ότι στη χερσαία ή θαλάσσια έκταση των δήμων που θα βρεθεί φυσικό αέριο ή υδρογονάνθρακες να λαμβάνουν το 50% επί των παραγόμενων εσόδων. Ο καθηγητής Φώσκολος σε κρητικό κανάλι είπε ότι οι μεγάλες ποσότητες των παραπάνω προϊόντων υπάρχουν μεταξύ Τυμπακίου και Γαύδου. Στο Αποδούλου, σε ανόρυξη δύο γεωτρήσεων για ανεύρεση νερού, ανέβλυζε ένα χρόνο φυσικό αέριο και μάλιστα σε βάθος 150 μ.
Επομένως κύριοι του Δ.Σ. του δήμου Αμαρίου, εάν επαληθευτούν τα παραπάνω, το νότιο τμήμα του δήμου, η λεγόμενη Αμπαδιά, η οποία κυριολεκτικά έχει εγκαταλειφθεί, θα αποβεί προσοδοφόρα για το δήμο και τους άνεργους της περιοχής.
Είναι δε λίαν λυπηρό επί 15 χρόνια η διοίκηση αυτού του δήμου να μην μπορεί να τοποθετήσει τις πινακίδες του δήμου στη σωστή τους θέση, ενώ τα όρια είναι ξεκάθαρα.
Εάν συνεχιστεί η ίδια απάθεια και ανικανότητα οι κάτοικοι της πρώην κοινότητας Αποδούλου με δημοψήφισμα, το οποίο νομίζω ότι προβλέπεται από τον Καλλικρατικό νόμο, να ζητήσουν την απόσχιση τους από το δήμο Αμαρίου και την ένταξη τους στο δήμο Φαιστού, με τον οποίο καθημερινά συναλλασσόμεθα με τράπεζες, εφορία, ΙΚΑ, εμπορικά καταστήματα στο Τυμπάκι και τις Μοίρες.
Νομίζω, δε, ότι και τα υπόλοιπα διαμερίσματα της Αμπαδιάς πρέπει να συνταχθούν με αυτή την άποψη, δεδομένου ότι η έδρα του δήμου στην Αγία Φωτεινή δεν υπηρετεί την περιοχή μας και ανεμπόδιστα το Δ.Σ. του δήμου Αμαρίου να επικεντρωθεί στη γενετική των προβάτων στον Ασώματο και το Γερακάρι…
Η μεγαλύτερη ελληνική παθογένεια
Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που είχε το προνόμιο να εισέλθει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Κι όμως ποτέ δεν...