Με αφορμή τη δίκη Ρίχτερ, που αυτές τις μέρες είναι στην επικαιρότητα, ως Εκπολιτιστικός-Κοινωνικός Σύλλογος Καλής Συκιάς στέλνουμε στους παραποιητές της ιστορίας μας και ηθικούς συνεργούς τους ένα μήνυμα που εκπροσωπεί την προσωπική αλλά και συλλογική θέση των κατοίκων του μαρτυρικού χωριού μας που υπέστη τις ακραίες βαρβαρότητες των Γερμανών Ναζί στις 6-10-1943 με το κάψιμο ζωντανών γυναικών στις φλεγόμενες οικίες τους και με την ολοσχερή πυρπόληση του.
Υπάρχουν ζώντες μάρτυρες της περιόδου εκείνης, θύματα των απάνθρωπων βιαιοτήτων των Ναζί και μπορεί όποιος ενδιαφέρεται για την αλήθεια να τους συναντήσει στην Καλή Συκιά. Μέσα από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις τους θα διδαχθεί και θα εμπλουτίσει τις γνώσεις του για την ιστορία μας. Υπάρχει επίσης το ντοκιμαντέρ των δημοσιογράφων και συνδημιουργών Μανόλη Παντινάκη και Γιάννη Καννελάκη, για το ολοκαύτωμα της Καλής Συκιάς με τις ζωντανές μαρτυρίες των επιζώντων που δύναται χωρίς ιδιαίτερο κόπο να ενημερωθεί για τα αληθή γεγονότα ενός από τα πολλά μαρτυρικά χωριά της Κρήτης.
Το μήνυμα βρίσκεται στην παρακάτω ομιλία της προέδρου του Δ.Σ. του συλλόγου μας «Ο Τσιλίβδικας», Βασιλικής Μπαμιάκη-Κωστάκη, κατά τον εορτασμό της επετείου του ολοκαυτώματος της Καλής Συκιάς στις 11 Οκτωβρίου:
«Σεβασμιότατε κ.κ Ειρηναίε, Αξιότιμοι: Βουλευτά κ. Κεφαλογιάννη, Αντιπεριφερειάρχη κ. Λιονή, Δήμαρχε κ. Ταταράκη, Εκπρόσωποι των σωμάτων στρατού και λοιπών σωμάτων ασφαλείας, Αντιδήμαρχοι Δήμου Αγίου Βασιλείου κ. Βαρδάκη, κ. Θεοδωράκη, Δήμου Βιάννου κ. Συγγελάκη, Αιδεσιμώτατοι, Αγιοι Πατέρες, Εκπρόσωποι φορέων και πολιτιστικών συλλόγων, αγαπητοί συγχωριανοί, φίλες και φίλοι.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση σας καλωσορίζομε στη μικρή κοινότητα του χωριού μας, όπου τιμήσαμε και φέτος την επέτειο του ολοκαυτώματος του, τη θυσία αθώων γυναικών υπερασπιζόμενες, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ-ΤΙΜΗ -ΠΑΤΡΙΔΑ, υπό τη χίμαιρα της ναζιστικής θηριωδίας στις 6-10-1943 και παράλληλα την ηρωική θυσία αρκετών άλλων αγωνιστών καταγόμενων από την Καλή Συκιά, σε αντίστοιχες κρίσιμες, δοκιμαζόμενες καταστάσεις που ευρίσκετο η χώρα μας υπό την απειλή και εισβολή ποικίλων κατακτητών.
Η ουσιαστική συμμετοχή όλων μας, ανεξαρτήτως κοινωνικών, θεσμικών ρόλων, εδραιώνει μέσα μας την βεβαιότητα ότι είμαστε ταγμένοι σε συστράτευση να περιφρουρούμε ότι πολυτιμότερο μάς πρόσφεραν όλοι αυτοί, που σήμερα ευλαβικά μνημονεύσαμε και αποδώσαμε με σεβασμό Τιμή Χρέους και Μνήμης.
Φτερουγίζουν άοκνα, χρόνια, αιώνες… οι ψυχές όλων των Μεγάλων Αυτών Ανθρώπων που υπέρβηκαν τους δρομίσκους της μάταιης καθημερινότητας και με Τόλμη και Γνώση ρίχτηκαν στον αγώνα της μάχης για να μας χαρίσουν την Αρετή της Ελευθερίας.
Με επιλογή τον κίνδυνο και την επίγνωση της επικινδυνότητας των καταστάσεων πάλεψαν και νίκησαν!!!! Με χιλιάδες τραύματα!!! Αλλά νικητές!!!.
Τόλμησαν, επιχείρησαν, κέρδισαν και κατέκτησαν ύψιστες αξίες που κοσμούν την ζωή, την Ελευθερία την Δικαιοσύνη τον Ανθρωπισμό.
Απέναντι σ΄αυτές τις αξίες που φωτίζουν τον δρόμο του ανθρώπου, οφείλουμε και υποχρεούμεθα να αγωνιζόμεθα με καθαρή σκέψη, συνεχή αφύπνιση και τόλμη. Να μην απλώνομε τα χέρια για να περάσουν δεσμά οι όποιοι τύραννοι που είναι τόσοι πολλοί και σκοτεινοί!!!.
Ανελέητες, κτηνώδεις, απάνθρωπες ορέξεις συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους Λαιστρυγόνους, Μέδουσες ξερνά η υπερθερμασμένη καρδιά της παγκοσμιοποίησης, της νέας τάξης πραγμάτων που με την αηδιαστική γλοιώδη ζελατίνα τους κινούνται, αγγίζουν και παραλύουν με τα πλοκάμια τους την κάθε κίνηση και τείνουν να αφομοιώσουν την καθαρή σκέψη μας.
Δύσκολος αγώνας για όλους, οι επιλογές των όπλων που αντιστεκόμαστε πρέπει να ‘ναι επιλεκτικές, αυστηρές, τολμηρές για να δίδομε την απάντηση ότι πρέπει να διατηρήσομε την σχηματοποιημένη εικόνα του καθαρού -ιδανικού ανθρώπου, σ΄αυτούς που καταπατούν το άρθρο 5 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που ψηφίστηκε από τον ΟΗΕ το 1948, < Κανείς δεν υπόκειται σε βασανιστήρια ή σε σκληρή απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ..>.
Η Λερναία Ύδρα της Παγκόσμιας Τράπεζας χρήματος, συρρικνώνει τον κοινωνικό ιστό με ανασφάλεια, αρνητικά συναισθήματα που απαξιώνουν την κάθε στιγμή που μας καλεί να την απολαύσομε, με χαρά ή λύπη με αντιξοότητες ή ανέσεις, την κάθε στιγμή που πρέπει να την βιώσομε ουσιαστικά.
Επιβάλλεται να παύσομε τα τραγούδια των απατηλών σειρήνων που οδηγούν στην ύπνωση και μέσα στην λήθη. Ξεχνούμε τον άνθρωπο…. τον σκέπασαν οι θόρυβοι, οι απόηχοι του περίγυρου, τον καλύψαμε με γυαλιστερά κουρέλια τον κοιμήσαμε σε μια γωνιά. Όμως αυτός υπομένει…. Γνωρίζει το δίκιο… την αλήθεια. Είναι αυτός που προστατεύει τους αδυνάτους, είναι αυτός που ξέρει ν’ αγαπά, που προσφέρει χωρίς ανταλλάγματα, που κάνει κάθε δύσκολο αγώνα πανηγύρι, που θέλγεται από τα ουσιώδη, που ερωτεύεται το καλό και το όμορφο, που κρατά σταθερή την πορεία με πυξίδα αλάνθαστη το μυαλό και την καρδιά του.
Χρέος μας να συνεχίσομε τον αγώνα που μας οδηγεί στην αιώνια Ιθάκη. Εκεί θα συναντήσομε τον χαμένο εαυτό μας, το ιδανικό εγώ μας. Εκεί θα συναντήσομε τις ψυχές όλων εκείνων που ταξίδεψαν μακριά από τις φοβίες και τις ανασφάλειες. Με διαδραστικό τρόπο πρέπει να διώξομε καθετί από την σκέψη και την ψυχή μας. Να παύσει να πονά….. Να μην ακούει…»
Εκπολιτιστικός-κοινωνικός σύλλογος Καλής Συκιάς «Ο ΤΣΙΛΙΒΔΙΚΑΣ»