Ο κος Νίκος Ανδρουλάκης αν και Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, παραμένει Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής του Κόμματος. Η κα Εύα Καϊλή, αν και Ευρωβουλευτής του ιδίου Κόμματος, την είδαμε πρόσφατα με το νέο της τίτλο του Εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ.
Και οι ανωτέρω δυο, δεν είναι οι μόνοι… επισκέπτες φυσικά των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. Παρόμοια εικόνα παρουσιάζει η κα Σπυράκη, που ορίστηκε στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ.
Έχοντας υπόψη τα προαναφερθέντα αναρωτιέται κάθε εχέφρων άνθρωπος το εξής απλό. Η θέση των Ανδρουλάκη, Καϊλή, Σπυράκη, όπως και κάθε άλλου Ευρωβουλευτή που πατά σε δύο βάρκες, είναι στην Ελλάδα ή στο Ευρωκοινοβούλιο;
Μήπως θεωρούν πάρεργο τη δουλειά τους εκεί, κρίνοντας ότι είναι άκρως απαραίτητοι να βρίσκονται εδώ παραμονές εκλογών; Πώς είναι δυνατόν να είναι κάποιο άτομο Γραμματέας ενός Κόμματος ή Εκπρόσωπος Τύπου και ταυτόχρονα Ευρωβουλευτής; Τόσο μεγάλη λειψανδρία παρουσιάζουν τα δυο κόμματα της εξουσίας, μη έχοντας δυο ικανά άτομα να αντικαταστήσουν τα τόσο αναντικατάστατα αυτά στελέχη;
Το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι ο χώρος που εξασφαλίζει μόνο ένα παχυλό χαρτζιλίκι, ούτε μπορεί για πολύ ακόμη να θεωρείται παιδική χαρά, σύμφωνα με την πρακτική όλων των Ευρωβουλευτών που ενδύονται το ρόλο του τουρίστα.
Το Ευρωκοινοβούλιο συναποφασίζει με το Συμβούλιο για το 95% των νομοθετημάτων που εισηγείται η Επιτροπή προς ψήφιση.
Επιπλέον, όλοι οι Ευρωβουλευτές εντάσσονται σε ομάδες εργασίας, επεξεργαζόμενοι τις προτάσεις της Επιτροπής. Ως εκ τούτου η παραμονή τους στις Βρυξέλλες κρίνεται απαραίτητη εκτός αν θεωρούν εαυτούς διακοσμητικό στοιχείο.
Αυτόν το ρόλο φαίνεται ότι έχουν επιλέξει οι προαναφερθέντες Ευρωβουλευτές και οι όμοιοί τους, αφού ουδείς στο Ευρωκοινοβούλιο ή την πολιτική τους ομάδα ασχολείται με αυτούς.
Βέβαια θα μου πείτε, στο όνομα της σωτηρίας της Ν.Δ. του ΠΑΣΟΚ, ή άλλου κόμματος, κάθε Ευρωβουλευτής πρέπει να πολεμήσει έως το τέλος, οπότε δικαιολογείται η απουσία του από την Ευρωβουλή, εφόσον κάτι τέτοιο επιτρέπεται.
Η άποψη αυτή όμως εκφράζει μια προσέγγιση εν πολλοίς παρωχημένη. Αν όλοι οι Ευρωβουλευτές ή μεγάλο μέρος τους εγκατέλειπαν την Ευρωβουλή στο όνομα της σωτηρίας των εθνικών τους κομμάτων παραμονές εκλογών, τότε θα βιώναμε το φαινόμενο της ύπαρξης ενός Ευρωκοινοβουλίου, που θα λειτουργούσε σε πλήρη σύνθεση, μόνο όταν δεν υπάρχουν εθνικές εκλογές!
Αν τέλος οι ανωτέρω Ευρωβουλευτές, όπως και κάθε άλλος ή άλλη που θα εγκαταλείψει για τις επόμενες εβδομάδας τις Βρυξέλλες, σκέπτονται να κατέβουν στις εθνικές εκλογές, τότε απλά έπρεπε να παραιτηθούν από τη θέση τους στην Ευρωβουλή έγκαιρα και όχι κατόπιν εορτής, αν τους διέκρινε ίχνος αξιοπρέπειας.
* O Δημήτρης Μάρδας είναι καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ.
