Πιστεύω ότι είναι πολύ χρήσιμο να ορίσουμε και να ξεχωρίσουμε το μύθο από την πραγματικότητα σχετικά με την προδοσία της κοινωνίας από τους Έλληνες πολιτικούς.
Με τον φίλο Γιάννη, υπεύθυνο οργάνωσης πολιτικού γραφείου, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, όπου θέσαμε ως βασικούς και αντιμαχόμενους όρους σε ένα δημοκρατικό σύστημα εξουσίας τους θεσμούς και τα πρόσωπα.
Δηλαδή ότι κάποτε είχαμε ένα Βενιζέλο, όπου με την προσωπικότητα ενέπνεε εμπιστοσύνη κι εξέφραζε τη λαϊκή βούληση κι αυτό μεταβιβάστηκε ως νοοτροπία σε κάθε πολίτη, όπου θεωρούσε ότι μόνο με την προσωπικότητα και πυγμή ένας πολιτικός θα κάνει έργα και καλλιεργήθηκε η προσδοκία ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα κυβερνήσουν τη χώρα και θα την οδηγήσουν στην ευημερία.
Όμως είναι απλά τραγελαφικό αν σκεφτεί κανείς με ποιο τρόπο ο κ. Τσοχατζόπουλος κι ο κάθε Τσοχατζόπουλος μπορούσε με απίστευτη άνεση της «προσωπικότητάς» του να ελίσσεται και να αποκομίζει τεράστια κέρδη σε βάρος του ελληνικού λαού.
Στον αντίποδα είναι εξοργιστική η έλλειψη θεσμού όσον αφορά το μητρώο καταγραφής δημοσίων υπαλλήλων, όπου μόλις πριν λίγο καιρό με την έλευση της τρόικα ολοκληρώθηκε η σύστασή του! Προφανώς για να διαπλάθει… την προσωπικότητα των πολιτικών.
Όπως επίσης κι η απουσία μιας ενιαίας Αρχής πληρωμών, προκειμένου να ελέγχονται οι δημόσιες δαπάνες, όπου πάλι με αφόρητη πίεση της τρόικα επιτέλους λειτουργεί στη χώρα μας. Ήθελαν οι πολιτικοί μας να αναπτύσσουν ελεύθερα… την προσωπικότητά τους… για την άσκηση του καθήκοντος της κλεψιάς.
Βρέθηκα πριν λίγες μέρες σε μια ημερίδα του τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιό μας με θέμα την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Πραγματικά απελπίστηκα με την υποκρισία και ανευθυνότητά των εισηγητών της ημερίδας, που υποτίθεται αποτελούν την πνευματική αφρόκρεμα της χώρας μας, γιατί κυριολεκτικά παρουσίασαν τον επικείμενο εκσυγχρονισμό του Συντάγματος ως εχθρό της δημοκρατίας!!!
Συγκεκριμένα τάχθηκαν ενάντια στην ακριβή περιγραφή νομοθετικών περιορισμών και τη σύσταση ανεξάρτητων αρχών!!!
Είναι αναγκαίο να γίνει κατανοητό ότι αν η χώρα μας έχει ξεπουληθεί οφείλεται στην πολιτική αυθαιρεσία, όπου κύριος ρόλος του Συντάγματος είναι να θέτει περιορισμούς στην άσκηση εξουσίας, που αντιβαίνει τις αρχές προστασίας της δημοκρατίας και των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Επίσης είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι ανεξάρτητες αρχές θα αποτελέσουν θεσμούς που θα υπηρετήσουν τον ελληνικό λαό και τη δημοκρατία.
Δυστυχώς διαπίστωσα τη διαστρέβλωση και σήψη που υπάρχει στη χώρα, όπου παράγει και πολλαπλασιάζει προβλήματα σε βάρος της νέας γενιάς της Ελλάδας.
Όλοι γνωρίζουμε με ποιο τρόπο εκλέγονται καθηγητές Πανεπιστημίου, από τι είδους σύστημα, καθώς πληρώνουμε μια «δωρεάν» παιδεία που επιδοτεί την ανεργία και την ανώτατη μόρφωση εξειδικευμένων στελεχών… για να παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες σε ξένες εταιρείες κι ιδρύματα εξωτερικού!!!
Έλπιζα ότι θα άκουγα τίποτα για την εθνική ανάγκη ανασυγκρότησης της χώρας μέσω σχεδιασμού ενός σύγχρονου συντάγματος και προτάσεις εφικτές, όμως, αντί αυτού ειπώθηκαν κατά τη γνώμη μου απαράδεκτα πράγματα για έγκριτους επιστήμονες.
Για παράδειγμα ότι… ο περιορισμός της ελληνικής πολιτικής εξουσίας (μην πω κάποια άλλη λέξη), που τίθεται από ένα Σύνταγμα… είναι αντιδημοκρατική! Προφανώς είναι βολεμένοι κι ικανοποιημένοι με… «νυχτερινές» πράξεις νομοθεσίας των Ελλήνων πολιτικών, που καταπατούν θεμελιώδης δημοκρατικές αρχές.
Επίσης ειπώθηκε από συνταγματολόγο καθηγητή, νομικό, μάλιστα ότι… η ανεξάρτητη Αρχή Δικαιοσύνης ευθύνεται για τις καθυστερημένες αποφάσεις! Αν είναι δυνατόν οι… δικαστές… να νομοθετούν! Υπάγονται σε διατάξεις και δεσμεύονται από νόμους που ψηφίζονται από τους Έλληνες πολιτικούς! Οι καθυστερήσεις οφείλονται σε ένα κώδικα δικονομίας που ψηφίστηκε στην ελληνική βουλή από Έλληνες πολιτικούς, που ενδεχομένως δεν εναρμονίζεται με το Σύνταγμα! Μπορούν οι δικαστικοί να ψηφίσουν νόμο, που να διευκολύνει το έργο τους;
Αποτελούν τα θύματα που σαν εφαρμοστές του νομού καλούνται να υπηρετήσουν την προστασία συμφερόντων των αδύναμων πολιτών. Είναι αξιοθαύμαστο το ότι με τις παρούσες συνθήκες προσπαθούν να αποδώσουν δικαιοσύνη σε ένα σύστημα εγκληματικών ελλείψεων, του οποίου τα λάθη και παραλήψεις φορτώνονται αυτοί!
Είναι κρίμα να μην αναγνωρίζεται το άχαρο και αφανή έργο τους κι ότι πολλές αποφάσεις του Ελληνικού Συμβουλίου της επικράτειας αποτελούν νομολογία και καθοδηγούν τη δικαστική πεποίθηση ευρωπαϊκών Δικαστηρίων!
Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την ελληνική δικαιοσύνη παρά τις ομολογουμένως καθυστερημένες αποφάσεις για τις οποίες ευθύνεται η ανεπάρκεια του πολιτικού μας συστήματος.
Προσπάθησα να δώσω μια αίσθηση «ιερότητας» του Συντάγματος λέγοντας ότι κατά τη γνώμη μου είναι το «ευαγγέλιο της δημοκρατίας». Σχολιάστηκε ειρωνικά, ίσως γιατί σήμερα πιστεύω πως υπάρχει μια εκφυλισμένη πνευματική πορνεία στην Ελλάδα που εκμεταλλεύεται την άγνοια της κοινωνίας. Ένα σύνταγμα που δίνει «συντεταγμένες» στους πολίτες με παροχή εξουσίας μέσω ανεξάρτητων αρχών, στις οποίες μπορούν άμεσα να προσφεύγουν, αποτελεί τον χειρότερο εχθρό ενός χρεοκοπημένου κατεστημένου και τον καλύτερο φίλο ενός κράτους δικαίου.
Κλείνω με την παραπομπή στο άρθρο 9 του ελληνικού Συντάγματος πριν 170 χρόνια το 1844, που ανέγραφε ότι… απαγορεύεται η πώληση και αγορά ανθρώπων, ότι κανένας Έλληνας πολίτης δεν είναι σκλάβος κι ότι όποιος εισέλθει στην ελληνική επικράτεια και πατήσει στην ελληνική γη είναι ελεύθερος!
Όταν το διάβασα έμεινα άναυδος αναλογιζόμενος πως χρειάστηκαν πολλοί αγώνες και θυσίες για να χαιρόμαστε αυτά που θεωρούμε αυτονόητα και μου προκάλεσε στην καρδιά του καλοκαιριού μια ανείπωτη εσωτερική συγκίνηση με την ανεκτίμητη δροσιά της ψυχής.
