«Καλημέρα σας! Ψάχνουμε τη χώρα Χωχαρούπα, τη χώρα των χαρούμενων παιδιών. Μήπως ξέρετε πώς θα τη βρούμε; Στη χώρα αυτή τα παιδιά ζουν ευτυχισμένα, μιλούν με στιχάκια και διαβάζουν ποιήματα». Έτσι ξεκίνησε η ιδέα της παράστασης του Β2 τμήματος του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου. Από το βιβλίο της Γλώσσας, στο οποίο οι τέσσερις ήρωες, η Χαρά, ο Λουκάς, η Γαλήνη και ο Αρμπέν ξεκινούν ένα ταξίδι σε μια ονειρεμένη χώρα, τη Χωχαρούπα. Η ιδέα ολοκληρώθηκε όταν στο ίδιο βιβλίο, της Γλώσσας, συνάντησαν ένα απόσπασμα από το «Πρωινό Άστρο» του Γιάννη Ρίτσου, έναν τρυφερό πατρικό μονόλογο του ποιητή προς τη νεογέννητη κόρη του, Έρη.
Έτσι τα παιδιά της Δευτέρας τάξης μαζί με την δασκάλα τους, την κυρία Μάγδα Καλογιάννη έφτιαξαν μία ομάδα, δούλεψαν, προετοίμασαν και παρουσίασαν το βράδυ της Τετάρτης στο Αμφιθέατρο του σχολείου τους μία θεατρική-ποιητική παράσταση, βασισμένη στο ποίημα αυτό του Γιάννη Ρίτσου. Ωστόσο, όσα ακούστηκαν στην παράσταση δεν ήταν μόνο αυτούσια αποσπάσματα από το «Πρωινό Άστρο», αλλά και συζητήσεις που έγιναν μέσα στην ομάδα τους, αποφάσεις που πάρθηκαν, συμβουλές που δόθηκαν. Πρόσθεσαν και δικούς τους στίχους, με φόβους, άγχη, αγωνίες, χαρές κι ελπίδες, συναισθήματα που μοιράστηκε το κάθε παιδί με την ομάδα. Έπιασαν τις λέξεις, ξεχωριστά, μία-μία, σαν ψηφίδες, για να φτιάξουν το δικό τους ψηφιδωτό…«ψηφίδα-λέξη, ψηφιδωτό, ποίημά μου ακριβό», για να μιλήσουν με στίχους για τη ζωή και για όλα αυτά που ονειρεύονται, φαντάζονται, φοβούνται.
Εκτός από τα παιδιά του Β2 και τη δασκάλα τους, στήριξαν πρόθυμα αυτή την προσπάθεια η κυρία Ελένη Κυδωνάκη, μουσικός και «μητέρα» της ομάδας αυτής, ο κ. Χαράλαμπος Γαϊτανάκης, δάσκαλος μουσικής, η κυρία Ελένη Δάγκα, δασκάλα θεατρικής αγωγής, ο κ. Ιωάννης Μανιουδάκης, δάσκαλος εικαστικών και η κυρία Τασούλα Σταυρουλάκη, δασκάλα μουσικής, οι οποίοι με τη βοήθειά τους συνέβαλαν στην επιτυχία της παράστασης.
Η αίθουσα του αμφιθεάτρου του σχολείου, γέμισε με παιδικές χαρούμενες φωνούλες, άλλες σιγανές, ντροπαλές, άλλες δυνατότερες και πιο σίγουρες. Οι στίχοι ενώνονταν, λέξη-λέξη κι έκαναν τα μάτια να δακρύσουν, τις ψυχές να ριγήσουν, τις αισθήσεις να ξεκινήσουν ένα μοναδικό ταξίδι.
«Κοιμήσου κοριτσάκι.
Είναι μακρύς ο δρόμος.
Πρέπει να μεγαλώσεις.
Είναι μακρύς
μακρύς
μακρύς ο δρόμος.»
Κάθε παιδί κι ένας στίχος. Κάθε στίχος κι ένα σκίρτημα.
«Δύσκολα είναι, κοριτσάκι,
στην αρχή.
Τι να πεις, δεν ξέρεις.
Δύσκολα είναι στην αρχή.
Γιατί δεν είναι, κοριτσάκι,
να μάθεις μόνο
εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει.
Είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου,
είναι να φτιάχνεις, κοριτσάκι,
την ευτυχία του κόσμου.
Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη
απ’ τη χαρά που δίνεις.
Να το θυμάσαι, κοριτσάκι.»
Η δασκάλα του Β2 τμήματος, κυρία Μάγδα Καλογιάννη, που ήταν και η ψυχή της ομάδας, μιλώντας στα «Ρ.Ν.», εξήγησε τον λόγο και τον στόχο της προσπάθειας που έγινε: «Αφορμή για να ξεκινήσει το πρόγραμμα το οποίο παρακολουθήσατε σήμερα ήταν το βιβλίο της Γλώσσας της Δευτέρας Δημοτικού, και το ταξίδι των τεσσάρων ηρώων μας στη χώρα Χώχαρούπα. Στόχος μας ήταν να αγαπήσουν τα παιδιά την ποίηση, να αποκτήσουν δεξιότητες μέσα από αυτή, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη ζωή, τις δύσκολες στιγμές που θα έρθουν, αλλά και το πολύ φως που θα έρθει στη ζωή τους να μπορέσουν να το διαχειριστούν κι όχι μόνο το σκοτάδι. Να χαρούν τα σύμβολα της ποίησης, τον ήχο, τα χρώματα, να νιώσουν την ψηφίδα με όλες τις αισθήσεις και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Άλλωστε ο στόχος του σχολείου είναι αυτός. Εμείς οι δάσκαλοι όσο μπορούμε να τα οδηγήσουμε με τα φτερά τους να βγουν στη ζωή, να πετάξουν ψηλά. Και είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι «Μόνο όταν καλλιεργούνται οι ψυχές μπορούν να καλλιεργηθούν και οι γλώσσες των ανθρώπων», ανέφερε.
